Ogólną strategię uczenia podają Ron Leaf i John McEachin w książce Praca nad rozwojem.
Zasady są przejrzyste i proste jednak często gubią się w natłoku zajęć i terapii dzieci z różnymi zaburzeniami oraz tych, które mają po prostu trudności w nauce.
Ogólna strategia uczenia
- Określ, jaka jest docelowa umiejętność, jakiej chcesz nauczyć.
- Podziel umiejętność na jednostki do uczenia.
- Ucz każdego kroku osobno.
- Na początku wymagaj od ucznia skoncentrowania się na wybranym zadaniu tylko przez krótki czas, stopniowo zacznij go wydłużać.
- Chwal do przesady i dostarczaj innych rodzajów wzmocnień, demonstracyjnie wręcz podkreślając swoje zainteresowanie („O RETY, ale świetna zabawa!!!).
- Stopniowo wycofuj nadzór, jednocześnie zachęcając ucznia do zabawy i nagradzając za właściwą zabawę.
- Jeśli zachowania autosymulacyjne pojawią się w dużym natężeniu, zobacz na czym polegają i wprowadź formy zabawy, które uwzględniają ten aspekt. Dla przykładu, wykorzystaj grę zręcznościową – labirynt z kulkami – w przypadku dziecka, które wymaga stymulacji wizualnej; czynności takie jak cięcie i klejenie, gdy potrzeba stymulacji dotykowej i zabawki wydającej dźwięki, dla dostarczenia stymulacji słuchowej. Zachowania stymulacyjne, które przeszkadzają w zabawie, powinny zostać odpowiednio przekierunkowane.
źródło: R. Leaf, J. McEachin: „Praca nad rozwojem…”, Wydawnictwo LTW, Warszawa 2017
