Nie powinno nas dziwić, że nie tylko żółw, słoń, ale również ślimak ma swój dzień. Wypada on 24 maja. Część z nas pewnie niechętnie przyjmie to święto, ale część pewnie się ucieszy, ponieważ są ślimaki, których nie lubimy, ale są też takie, które lubimy i to bardzo.
Ślimaki takie jak m.in. pomrów, czyli ślimak, który nie nosi domku na grzbiecie, to ślimaki szczególnie nielubiane przez ogrodników, bo zjadają nam rośliny na ogrodowych grządkach, czy kwiaty na rabatkach, a to nie jest przyjemnie i niewątpliwie nas denerwuje. Ślimaki (Gastropoda) to gromada zwierząt, które należą do mięczaków, są jednak najliczniejsze i również najbardziej zróżnicowane. Prawdopodobnie dziś na świecie żyje około 105 000 gatunków z czego większość żyje w morzach, 10 000 gatunków zamieszkuje wody słodkie, a 25 000 gatunków to ślimaki lądowe. Wyróżniamy podgromady: przodoskrzelne (Prosobranchia), Euthyneura. W Polsce żyje 221 gatunków, w tym 6 morskich, 45 słodkowodnych i 170 lądowych. Oj, to dużo. Choć tak naprawdę największe znaczenie mają dwa gatunki ślimaków. To rodzimy winniczek, którego się zbierało z natury, dziś jest pod ochroną gatunkową oraz ślimak szary (Helix aspersa), którego sprowadzono do Polski właśnie w celu hodowli.
Czy zastanawialiście się, jaki ślimak jest największy na świecie? Z lądowych ślimaków to ślimak z rodzaju Achatina. Średnica tego ślimaka może osiągać nawet 30 cm, a masa ciała 500 g. To naprawdę duży ślimak. Jajko achatiny może mieć 2,5 cm średnicy! Niektóre morskie ślimaki osiągają długość bliską jednego metra. Prawdopodobnie największym ślimakiem świata jest Syrinx aruanus.
Oto jego muszla:

Ciekawostki o ślimakach:
- większość ślimaków żyje w morzach, a ¼ na lądzie,
- ślimaki są roślinożerne, ale istnieją również takie gatunki, które zjadają dżdżownice oraz padlinę,
- oczy ślimaka znajdujące się na końcach czułek reagują na natężenie światła,
- ślimaki nic nie słyszą, bo nie mają narządu słuchu,
- śluz ślimaka ogrodowego jest używany do leczenia zmarszczek, plam i blizn na skórze
- ślimaki nie mają kręgosłupa,
- większość ślimaków żyje od 2 do 5 lat, ale w niewoli, niektóre z nich przekroczyły 10 lub 15 lat (wfosigw.lodz.pl)
Cel główny:
• kształtowanie wyobraźni i umiejętności twórczych
• doskonalenie sprawności grafomotorycznej i koordynacji wzrokowo-ruchowej
• kształtowanie opiekuńczej postawy wobec zwierząt i roślin
Cele szczegółowe:
• nakleja na karton gotowe elementy, tworząc dowolne kompozycje mieszcząc się w określonym konturze (A4)
• usprawnia małą motorykę
• wykonuje pracę plastyczną na określony temat
• pogłębia zdolności kompozycyjne poprzez układanie z gotowych elementów
• nazywa wykonane prace i opowiada o nich
• rozumie, że o zwierzęta należy się troszczyć
• uczestniczy w zabawach polegających na powtarzaniu gestów, np. zabawy paluszkowe
• naśladuje sposób poruszania się wybranych zwierząt (ślimaka) aktywnie uczestnicząc w zabawie ruchowej organizowanej przez nauczycielkę
Forma:
• zajęcia zorganizowane z całą grupą
Metody pracy:
• słowne
• oglądowe (pokaz)
• praktycznego działania
Środki dydaktyczne:
• gotowe elementy do naklejania
• karton kolorowy A4
• klej
• praca wykonana przez nauczycielkę, jako wzór
• odgłosy przyrody w formacie mp3
• materiał przyrodniczy – żywe ślimaki oraz muszle
• ilustracja przedstawiająca budowę ślimaka
• podstawka z pleksi służąca do obserwacji sposobu poruszania się ślimaków
• chusty szyfonowe

Przebieg zajęcia:
1. Powitanie.
2. „Małe czy duże – przyda się naturze” – zapoznanie dzieci z tematem zajęć poprzez przedstawienie zagadki dotyczącej ślimaka:
„Chodzi po świecie
z domkiem na grzbiecie…”
-ślimak-
• próba podzielenia wyrazu na sylaby – wyklaskiwanie
• „Kolega ślimak” – słuchanie piosenki śpiewanej przez nauczycielkę
• – rozmowa na temat budowy ślimaka oraz konieczności dbania o zwierzęta – kształtowanie postawy proekologicznej u dzieci
3. Prezentacja ślimaków przyniesionych przez nauczycielkę:
• ślimaki lądowe – winniczki oraz ślimaki wodne (akwarium)
• puste skorupki, jako materiał przyrodniczy do kącika przyrody (oglądanie, porównywanie kolorów oraz wielkości poszczególnych skorup) – praca na konkretach
• obserwacja sposobu poruszania się ślimaków na tablicy z pleksi
• podkreślenie konieczności zwrócenia ślimakom wolności
• dzieci udzielają odpowiedzi na pytania nauczycielki:
– Do czego ślimakowi służy muszla?
– W jaki sposób porusza się ślimak?
– Czy robi to wolno, czy szybko?
• słuchanie popularnej rymowanki:
„Ślimak, ślimak pokaż rogi,
Dam ci sera na pierogi.
Jak nie sera, to kapusty…
Od kapusty będziesz tłusty.”
4. „Spacer ślimaków” – zabawa ruchowa z elementem czworakowania,
z wykorzystaniem chust szyfonowych. Dzieci otrzymują chusty, które układają przed sobą. Zakładają je na plecy naśladując ślimaki, następnie na czworakach poruszają się w różnych kierunkach. Na hasło „ślimak, ślimak – pokaż rogi” zatrzymują się, przechodzą do leżenia przodem, nogi pozostają na dywanie, unoszą się na dłoniach wyciągając jak najwyżej głowę, spoglądają w różne strony. Na hasło „ślimaki do domu” – chowają się do muszli obejmując kolana ramionami. W trakcie zabawy starają się nie zgubić muszli – chusty.
5. „Muszla” – zabawa usprawniająca grafomotorykę.
Dzieci siadają na dywanie, następnie kreślą w powietrzu kształt muszli według instruktażu i pokazu nauczycielki.
6. „Ślimak” – zapoznanie dzieci z formą pracy plastycznej – prezentacja kolejnych etapów jej wykonania przez nauczycielkę:
• nauczycielka eksponuje gotowe elementy na tablicy
• łączy je i udziela słownego instruktażu
• przypomina o zasadzie bezpieczeństwa oraz zachowania ładu i porządku w miejscu pracy
• zaprasza dzieci do stolików przy których znajdują się zestawy
do wykonania pracy
7. Prezentacja i omówienie wytworów, ekspozycja prac na wystawie.
8. Ewaluacja:
-rozmowa kierowana pytaniami nauczycielki dotycząca przebiegu oraz wrażeń wyniesionych z zajęć
9. Pożegnanie.
autor: Marta Komsta