Pamiętacie, jak ostatnio lecieliście samolotem?
#za#asd#autyzmipokrewne#inne#lekcja#zajęcia#rewalidacja#ipet
„Przypomnijcie sobie kolejność zdarzeń, które poprzedziły waszą podróż, a następnie jej przebieg krok po kroku. Kiedy trzeba pokierować grupą dzieci lub dorosłych, dobrze jest podzielić przedsięwzięcie na mniejsze etapy. Idąc na pociąg, zastanawiam się, o której odjeżdża, dokąd jedzie, czy będziemy musieli się przesiąść i jak długo potrwa podróż. Musimy więc zaplanować drogę na dworzec, znaleźć właściwy peron, wsiąść i pamiętać, kiedy wysiąść. Podróż samolotem jest bardziej skomplikowana. Przyjeżdżamy na lotnisko odpowiednio wcześniej, nadajemy bagaż, przechodzimy odprawę paszportową i celną, okazujemy bagaż podręczny. Następnie trafiamy do strefy „prawie bezcłowej” i zmierzamy w kierunku hali odlotów. Tam stale zerkamy na monitor, wypatrując informacji o numerze bramki i ostatniego wezwania do wejścia na pokład.
Wykonujemy wiele małych kroków. Przenieśmy to na trzydzieścioro uczniów w szkole masowej lub dziesięcioro dzieci z różnymi potrzebami w szkole specjalnej i wyobraźmy sobie chaos, jaki zapanuje, gdy każemy im przechodzić przez kolejne zdarzenia, nie rozbijając ich na poszczególne etapy.
Wyobraźmy sobie trzydzieścioro uczniów wychodzących z klasy na przerwę, a wśród nich jedno dziecko z autyzmem, nieznoszące ścisku i zgiełku. Albo dziesięcioro uczniów z problemami komunikacyjnymi, nierozumiejących świata wokół, jak szukają kurtek, próbują coś zjeść lub wyjść na dwór.
Komunikaty porządkujące umożliwiają płynne przejścia. W każdej z powyższych sytuacji dorosły mógłby wydać zwięzłe i jasne polecenia. Na przykład: „Dzieci z tego rzędu wyjdą pierwsze, znajdźcie kurtki i wyjdźcie”. Następnie: „Teraz dzieci z tego rzędu, znajdźcie kurtki i wyjdźcie”. Można używać tej strategii, by przedstawić temat lekcji, pomóc dzieciom przygotować się do zajęć z wychowania fizycznego lub do pójścia do domu. Przekazujemy informacje na temat kolejnych kroków, które składają się na daną czynność. Jeśli uczeń celowo przeszkadza i sabotuje nasze wysiłki, możemy zastosować inne strategie językowe, na przykład odroczone posłuszeństwo” (Brown, 2017).
Jak przechodzić z klasy do klasy gęsiego…
źródło: „Spektrum autyzmu i strategie deeskalacji…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2017
