Wiosna w naszym ogrodzie

Program jest przeznaczony dla dzieci ze znaczną i umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną z objawami mózgowego porażenia dziecięcego.

Cele:

1. Rewalidacyjne:
   – korygowanie wypowiedzi ustnych;
   – trening spostrzegawczości;
   – trening koncentracji uwagi;
   – trening sprawności manualnej, doskonalenie precyzji ruchu;
   – usprawnianie koordynacji wzrokowo-słuchowej.
2. Dydaktyczne:
   – rozwijanie ustnych wypowiedzi uczniów;
   – ćwiczenie umiejętności rozwiązywania zagadek;
   – kształtowanie elementarnych pojęć matematycznych;
   – umiejętność obserwowania zmian zachodzących w przyrodzie;
   – rozwijanie aktywności muzycznej;
   – rozwijanie słuchu muzycznego;
   – rozwijanie aktywności plastycznych i twórczych.

3. Wychowawcze:
   – wyrabianie nawyku utrzymywania porządku i czystości w miejscu pracy ucznia;
   – wdrażanie uczniów do współuczestnictwa w życiu grupy;
   – wdrażanie do przestrzegania norm i zasad ogólnie przyjętych w grupie rówieśniczej;
   – wdrażanie do przestrzegania form grzecznościowych;
   – wdrażanie do przestrzegania zasad zdrowego współzawodnictwa.
   Metody:
   – oglądowe: pokaz, ilustracje;
   – słowne: pogadanka;
   – praktyczne.

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa.
Środki dydaktyczne: zeszyty przedmiotowe, karty pracy, farby,
masa solna, nożyczki, klej, papier, pisaki.
Proponowane tematy ośrodków dziennych:

Poniedziałek:

„Czytanie ze zrozumieniem wiersza pt. Ogródek Kici „.
W ogrodzie kici
Rosną kwiatuszki,
Co mają długie
I krótkie nóżki.
Połącz te same
Kwiaty na grzędzie
I policz pary…
Ile ich będzie?

Po przeczytaniu i analizie wiersza dzieci wraz z terapeutą udają się na wycieczkę do ogrodu. Wspólnie z terapeutą zbierają kwiaty: polne i z pobliskiego ogródka. Przyniesione okazy kwiatów (np. krokusy, konwalie, żonkile oraz kwiaty polne) wąchają, oglądają, dotykają płatki kwiatów, wraz z terapeutą próbują je nazywać.
Przyniesione kwiaty terapeuta wykorzystuje do ćwiczeń oddechowych
– zdmuchiwanie płatków kwiatów z dużych powierzchni (np. z blatu stołu).

Wtorek:

„Zajęcia muzyczne do piosenek Wlazł kotek na płotek lub A, a, a, kotki dwa „.
Terapeuta rozpoczyna zajęcia zabawą, nawiązując do wiersza z poprzednich zajęć.

1. Ćwiczenia głosowe – kształtowanie umiejętności regulowania własnego oddechu.
2. Usprawnianie mięśni narządów mowy, ćwiczenia artykulacyjne.
   Terapeuta śpiewa dzieciom piosenki, wszyscy siedzą w kręgu.
   Wlazł kotek na płotek
   Wlazł kotek na płotek i mruga.
   Ładna to piosenka, niedługa.
   Niedługa, niekrótka, a w sam raz,
   A ty mi, koteczku, buzi dasz.
   (muzyka W. Każyński, słowa W. Syrokomla)
   lub/i
   A, a, a, kotki dwa
   A, a, a, kotki dwa,
   Szare, bure obydwa.
   Nic nie będą robiły,
   Tylko bajki mówiły.
   Następnie terapeuta pokazuje dzieciom ilustracje kwiatów konwalii, fiołków, tulipanów, żonkili, krokusów itp. Dzieci przyporządkowują naturalne okazy kwiatów do pokazanych przez terapeutę ilustracji.

Środa:

„Odgadywanie zagadek o kwiatach”.

1. Są doniczkowe,
   są cięte, w pąkach lub rozwinięte.
   Kolorowe główki mają,
   Każdemu się podobają.
2. Postawię je na stoliku
   W kolorowym wazoniku.
3. Kolorowe i pachnące,
   Czy w ogródku, czy na łące.
   Zawsze chętnie je zbieramy
   Na bukiecik dla swej mamy.

Następnie dzieci przechodzą do swoich stanowisk pracy, gdzie wykonują pod nadzorem terapeuty prace plastyczne. Ze względu na różny poziom możliwości manualnych dzieci są one podzielone na grupy – stopniowanie trudności. Terapeuta rozdaje kartki papieru z konturami kwiatów:

1. Grupa pierwsza wypełnia kontury za pomocą farb plakatowych, pamiętając, aby nie wyjeżdżać poza kontury.
2. Grupa druga, stemplując opuszkami palców umoczonych w farbie łatwozmywalnej, wypełnia kontury kwiatów.

Czwartek:

„Łączenie par kwiatów o długich i krótkich łodygach”.
Wprowadzenie pojęcia zbioru – kwiaty o długich i krótkich łodygach. Dzieci w pojemniku układają kwiaty żonkili (tulipanów) i konwalii (fiołków) – naturalne okazy. Segregują kwiaty według długości łodyg i wkładają do oddzielnych pojemników. Następnie dzieci siadają przy swoich stanowiskach pracy. Każde z dzieci dostaje naturalne okazy kwiatów i na polecenie terapeuty po swojej prawej stronie układa żonkile (tulipany) o długich łodygach, a po swojej lewej stronie – konwalie (fiołki) o krótkich łodygach.

Piątek:

„Robienie kwiatów z masy solnej”.
Dzieci wraz z terapeutą wykonują masę solną, dokładnie ją wyrabiając w dłoniach. Następnie przy pomocy drewnianego wałka rozwałkowują masę solną i przy użyciu foremek wycinają gotowe formy kwiatów, do których wbijają patyczki. Masę solną można wcześniej zabarwić kolorową galaretką lub barwnikami do farbowania jaj. Po skończonej pracy dzieci przeliczają wykonane przez siebie kwiaty, łączą je w pary. Następnie układają kwiaty z masy solnej w słonecznym miejscu, aby wyschły. Po zakończonej pracy dzieci przechodzą na materace, gdzie wraz z terapeutą bawią się do słów wiersza Ogródek Kici. Biorą do rąk kwiaty z długimi i krótkimi nóżkami. Dzieci posiadające kwiaty o krótkich nóżkach na sygnał muszą usiąść po lewej stronie terapeuty, dzieci z kwiatami o długich nóżkach muszą usiąść po jego prawej stronie. Dziecko, które się pomyli, opuszcza
jedną kolejkę w zabawie. Następnie dzieci wymieniają się kwiatami i zabawę zaczynamy od nowa.

Scenariusz „Kwiaty na balkonie”