Smakosz

Materiały: suszona żurawina.

Przebieg:

Poproś, aby dziecko usiadło wygodnie, a następnie zamknęło oczy; podaj dziecku ususzoną żurawinę, poproś, aby dotykało ją rękoma. Dziecko powinno poczuć się jak badacz, obserwujący dotykiem strukturę oraz wielkość obiektu. Następnie zapytaj, co czuje, kiedy dotyka nieznanego przedmiotu. Możesz posłużyć się pytaniami pomocniczymi:

Co czujesz?
Trzymasz w ręku mały czy duży obiekt?
Jest delikatny?
Jest chropowaty?
Jest miękki czy twardy?
Jest duży czy mały?
Jaką ma strukturę?

Kolejny etap wiąże się z badaniem obiektu zmysłem węchu. Pozwól dziecku wąchać suszoną żurawinę, a następnie zapytaj o wrażenia. Możesz posłużyć się powyższymi pytaniami lub modyfikować je w zależności od potrzeby. Ostatni etap, to smakowanie nieznanego obiektu. Włóż dziecku żurawinę do ust, a następnie przeczytaj tekst stymulacyjny:

Masz w ustach nieznany obiekt, który zbadałeś już dotykiem i węchem, przyszedł czas na zmysł smak. Obiekt znajduję się na Twoim języku, zamknij usta, a następnie przez kilka sekund ssij go, unikając kontaktu z zębami. Czujesz smak, który wydobywa się podczas ssania? Przesuń nieznany przedmiot na początek języka, teraz na lewą, a następnie na prawą stronę. Możesz zbadać obiekt zębami, chwyć go w dowolny sposób i mocno pogryź. Najpierw delikatnie nadgryzaj przednimi zębami, a następnie przesuń go w stronę zębów trzonowych. Pozwól, aby smak obiektu się rozprzestrzenił. Teraz możesz połknąć obiekt. Obliż usta językiem, a następnie otwórz usta.

Opowiedz mi, co czujesz?
Czy znasz ten obiekt?
Znasz jego nazwę?
Jakie smaki czułeś?
Co podobało Ci się najbardziej?
Co podobało Ci się najmniej?
Czułeś się bezpiecznie?

Ćwiczenie kończy się wspólną rozmową z dzieckiem, która ma na cel omówienie stymulacji oraz wrażeń dziecka i rodzica ze zrealizowanego ćwiczenia.

źródło: G. Dobińska, A. Cieślikowska-Ryczko, Techniki i metody relaksacyjne…, 2019