Konwencja gwarantuje prawa dziecka, niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia. Przyjęta została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1989 r., Polska jest inicjatorem jej uchwalenia. Konwencja weszła w życie w 1990 r. Stronami konwencji jest 195 państwa (czerwiec 2015 r.). Polska ratyfikowała konwencję w 1991 r.

Postanowienia Konwencji o prawach dziecka są podstawą działalności UNICEF, który podejmuje starania, aby stanowiły one kanon zasad etycznych i standardów międzynarodowych postępowania wobec dzieci.

Konwencja nakazuje gwarantowanie zapisanych w niej praw bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Ponadto, zakazuje jakiejkolwiek dyskryminacji lub karania dziecka ze względu na status prawny, działalność, poglądy, przekonania religijne rodziców, członków rodziny lub opiekunów.

Nakazuje ona, by we wszelkich działaniach dotyczących dziecka kierować się jego najwyższym dobrem…, Konwencja o prawach dziecka

Scenariusz zajęć w grupie 5-latków

Cele – dziecko:

• wie, że wszyscy ludzie mają takie same prawa,
• zna prawa dziecka,
• uczestniczy w zabawach muzyczno-ruchowych,
• współdziała w zadaniach i sytuacjach zadaniowych,
• uważnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuższe wypowiedzi 
• o ważnych sprawach,
• wie, jak może dbać o bezpieczeństwo swoje oraz innych, orientuje się, gdzie może szukać pomocy.

Metody:

• oglądowa, słuchowa, rozmowa kierowana, burza mózgów.

Formy:

• indywidualna, w parach, zespołowa, grupowa. 

Środki dydaktyczne:

• płyta z muzyką KLANZA „Piosenki na wyciągnięcie ręki”, duży arkusz szarego papieru, farby, puzzle obrazkowe – prawa dziecka, buźki przedstawiające emocje.

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie do zajęć piosenką „Cześć, daj mi rękę”. Parami w rozsypance. Ustalamy jedynki i dwójki.

• „Cześć…” – jedna osoba dowolnie ustawia swoje ręce, dwójka łączy swoje dłonie z dłońmi partnera,
•  „Idziemy teraz razem…” – w takim złączeniu idą w dowolnym kierunku.

Na przygrywce zmiana pary – jedynka stoi i klaszcze, dwójka szuka pary.

2. Zagadki obrazkowe – puzzle – układanie w zespołach 2,3-osobowych obrazka z części – określanie sytuacji przedstawionych na poszczególnych ilustracjach. Odgadnięcie na podstawie powstałych obrazków tematu zajęć – prawa dziecka. Dzieci wskazują miejsce w przedszkolu, gdzie wisi Konwencja o Prawach Dziecka.

3. Słuchanie wiersza napisanego na podstawie Konwencji o Prawach Dziecka, umieszczonego w Świerszczyku nr 3/2005. Dzieci wskazują ilustracje obrazujące czytane fragmenty. 

Mały człowieku! To nie zabawa – masz prawo wiedzieć, jakie masz prawa.

Na samym wstępie uwierz z ochotą, że jesteś młodą ludzką istotą.

Twój kolor skóry, płeć i wierzenia – to dla nikogo nie ma znaczenia.

Mama i tata, w każdej potrzebie, oboje muszą wciąż dbać o ciebie.

Masz prawo wzrastać w górę, by w końcu tak jak roślina wspiąć się ku słońcu.

Gdy już nie mieszkasz z tatą lub z mamą, możesz oboje kochać tak samo.

Nikt nie ma prawa, starszy czy młody, czytać twych listów bez twojej zgody.

Nikt nie ma prawa bić cię, wyzywać, szturchać, obrażać lub ci ubliżać.

Kiedy medycznej szukasz opieki, masz prawo dostać pomoc i leki.

Musisz mieć także czas na zabawę, bo odpoczynek jest twoim prawem.

Jeśli zaznajesz krzywdy, przemocy, możesz natychmiast szukać pomocy.

Możesz się uczyć i bez wytchnienia rozwijać talent i uzdolnienia.

By nikt tych praw się łamać nie ważył, Rzecznik Praw Dziecka stoi na straży.

4. Dzieci, które ułożyły puzzle do odczytanego fragmentu zgłaszają się i pokazują ilustrację pozostałym. Nauczyciel wiesza taki sam obrazek na plakacie.

5. Wypowiedzi na temat usłyszanego tekstu – burza mózgów:

• Co można zrobić, żeby wszyscy pamiętali o prawach dziecka?
• Kto pilnuje, żeby Wasze prawa nie były łamane? Jak możecie szukać pomocy, gdy Wasze prawa są łamane?

6. Zabawa ruchowa z piosenką „Kto mi pomoże?” Koło idzie w prawo. Wewnątrz jest ktoś, kto „potrzebuje pomocy”. Ochotnik idzie w dowolny sposób, na końcu wskazuje kogoś, zapraszając do środka koła. Wybrana osoba staje na początku i wymyśla nowy sposób poruszania się, który będą naśladować pozostali.

7. „To, co lubię w prawach dziecka” – każda osoba wybiera ilustrację, którą jest jej najbliższa/najważniejsza. Dzieci odbijają ręce pomalowane kolorowymi farbami na plakacie – drzewie przedstawiającym prawa dziecka.

8. Podsumowanie zajęć – wyciągnięcie wniosku na podstawie stworzonego plakatu: gdy prawa dzieci będą przestrzegane – świat będzie wesoły i barwny.

9. Zabawa ruchowa (integracyjna) do piosenki „Magiczny klej”.

10. „Czarodziejski worek” – wybrane dziecko losuje przedmiot z worka. Na podstawie wylosowanego przedmiotu określa, z jakim prawem dziecka się on wiąże (koperta, kiełkujące nasionko, serce, zabawka, książka, telefon komórkowy – przypomnienie numerów alarmowych, stetoskop, figurka z zaciśniętymi pięściami, figurka przedstawiająca dziecko o innym kolorze skóry). Każde dziecko może liczyć na pomoc pozostałych.

11. Moje emocje – dzieci wybierają buźkę, która określa ich nastrój po zajęciach. 

autor: Anna Kozioł