Depresja nie jest zjawiskiem zarezerwowanym wyłącznie dla dorosłych. Coraz częściej zauważa się jej obecność u dzieci i młodzieży. Jednym z czynników, które mogą przyczyniać się do rozwoju depresji u dzieci, są pewne niezdrowe sposoby myślenia. W tym artykule przyjrzymy się temu, jakie są te sposoby myślenia i jak można pomóc dzieciom radzić sobie z nimi.

1. Myślenie czarno-białe: Brak elastyczności

Czarno-białe myślenie polega na widzeniu sytuacji w kategoriach skrajności – coś jest albo dobre, albo złe, nie ma żadnych odcieni szarości. Dzieci stosujące ten sposób myślenia często oceniają siebie lub innych w kategoriach „wszystko albo nic”, co może prowadzić do poczucia niepowodzenia lub niewystarczalności.

Jak pomóc: Pomaganie dzieciom rozpoznawać różne perspektywy i odcienie szarości w sytuacjach może pomóc im zrozumieć, że rzeczywistość nie jest taka jednoznaczna, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.

2.Myślenie w kategoriach katastrofy: Przesadne Wyolbrzymianie

Katastrofalne myślenie polega na przesadnym wyolbrzymianiu negatywnych skutków sytuacji lub wydarzeń. Dzieci, które w taki sposób postrzegają rzeczywistość, często wyobrażają sobie najgorszy możliwy scenariusz, co prowadzi do lęku i przygnębienia.

Jak pomóc: Pomaganie dzieciom w identyfikowaniu i analizowaniu myśli katastroficznych może pomóc im zauważyć, że rzeczywistość nie zawsze jest tak straszna, jak się jej wydaje, oraz rozwijać umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach.

3. Generalizowanie: Szerzenie negatywnych przekonań

Generalizowanie polega na rozszerzaniu negatywnych doświadczeń lub przekonań na inne obszary życia. Na przykład, jeśli dziecko doświadczy niepowodzenia w szkole, może uznać, że jest całkowicie bezwartościowe.

Jak pomóc: Pomaganie dziecku w identyfikowaniu konkretnych okoliczności, które prowadzą do negatywnych przekonań, oraz wskazywanie na wyjątki od tych reguł może pomóc mu zrozumieć, że negatywne doświadczenia niekoniecznie odnoszą się do całego życia.

4. Osądzenie samego siebie: Niskie samoocena

Dzieci z depresją często mają niską samoocenę i trudności w akceptacji siebie. Mogą wydawać się surowe w swoich osądach na swój temat i często krytykować się za błędy lub niepowodzenia.

Jak pomóc: Budowanie pewności siebie i pozytywnego obrazu samego siebie poprzez pochwały za osiągnięcia, wsparcie w trudnych sytuacjach oraz pomaganie dziecku w identyfikowaniu i docenianiu swoich mocnych stron może pomóc w poprawie samooceny.

Sposoby myślenia wywołujące depresję u dzieci mogą prowadzić do pogłębienia się problemów emocjonalnych i utrudniać radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Jest istotne, aby rodzice, opiekunowie i nauczyciele byli świadomi tych niezdrowych wzorców myślenia i starali się pomóc dzieciom w rozwijaniu bardziej pozytywnych i elastycznych sposobów myślenia. Profesjonalna pomoc psychologiczna może być również kluczowa w leczeniu i zapobieganiu depresji u dzieci.