Scenariusz zajęć, który rozwija artykulację, słownictwo i umiejętności dialogu. Jak skutecznie prowadzić ćwiczenia logopedyczne, jakie techniki stosować oraz jak wspierać dziecko w domu.

Cel zajęć:
Wsparcie rozwoju mowy i komunikacji u dzieci z uszkodzeniami słuchu poprzez ćwiczenia stymulujące rozumienie, wyrażanie się oraz rozwijanie artykulacji.

Grupa docelowa:
Dzieci z wadami słuchu w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Czas trwania:
45 minut

Potrzebne materiały:

• Lustro (do obserwacji i ćwiczeń artykulacyjnych)
• Karty obrazkowe z różnymi przedmiotami, zwierzętami i emocjami
• Lalki lub pacynki
• Książeczki dźwiękonaśladowcze
• Instrumenty muzyczne (bębenek, dzwonki)
• Zabawki sensoryczne (np. piłki, klocki)

Przebieg zajęć:

1. Powitanie i wprowadzenie (5 minut):
   Nauczyciel wita dzieci w sposób gestykulacyjny i słowny, używając krótkich, prostych zdań. Pokazuje kartki z rysunkami przedstawiającymi różne emocje (np. uśmiechnięta buzia = radość), pytając dzieci, jak się dzisiaj czują. Celem jest nawiązanie kontaktu wzrokowego i wprowadzenie dzieci w odpowiedni nastrój.
2. Ćwiczenia rozgrzewające aparat mowy (10 minut):
   Dzieci siedzą przed lustrem i wykonują ćwiczenia artykulacyjne:
   • Ruchy języka w górę, dół i na boki.
   • „Uśmiech do lustra” – szerokie rozciąganie ust.
   • Ćwiczenia warg („wystawianie dzióbka” i „naciąganie warg na zęby”).
   • Ćwiczenia oddechowe, takie jak dmuchanie na lekkie przedmioty (np. piórka), aby wzmocnić mięśnie odpowiedzialne za prawidłową artykulację.
3. Zabawa z instrumentami (10 minut):
   Nauczyciel pokazuje dzieciom różne instrumenty muzyczne, takie jak bębenek czy dzwonki. Dzieci mają za zadanie naśladować rytm, a następnie nauczyciel używa prostych gestów oraz dźwięków, aby zachęcić do mówienia wyrazów dźwiękonaśladowczych (np. „bam”, „cyk”, „bim”).
4. Zabawa z kartami obrazkowymi (10 minut):
   Nauczyciel prezentuje karty obrazkowe przedstawiające różne przedmioty i zwierzęta. Dzieci nazywają to, co widzą, lub pokazują odpowiedni gest. Dziecko próbuje powtórzyć nazwę przedmiotu w miarę swoich możliwości, co rozwija słownictwo i poprawia umiejętność wyrażania się.
5. Ćwiczenie komunikacyjne „Lalka rozmawia z dziećmi” (10 minut):
   Nauczyciel używa lalki lub pacynki, która „rozmawia” z dziećmi. Lalka zadaje pytania: „Jak się nazywasz?”, „Jaki jest twój ulubiony kolor?” Dzieci odpowiadają gestami, dźwiękami lub prostymi słowami. Celem jest rozwijanie umiejętności dialogu i zachęcanie dzieci do wyrażania swoich myśli.
6. Ćwiczenia relaksacyjne i wyciszające (5 minut):
   Na zakończenie zajęć dzieci wykonują ćwiczenia oddechowe przy spokojnej muzyce lub dźwiękach natury. Dzieci mogą przytulić ulubioną zabawkę lub maskotkę, co pomaga wyciszyć emocje i zakończyć zajęcia w spokojnej atmosferze.

Najczęściej zadawane pytania

1. Jakie są najważniejsze cele terapii logopedycznej dla dzieci z uszkodzeniami słuchu?
Terapia logopedyczna ma na celu rozwój umiejętności komunikacyjnych, poprawę artykulacji, rozwój słownictwa oraz wsparcie dziecka w wyrażaniu emocji i potrzeb.

2. Czy dzieci z uszkodzeniami słuchu mogą mówić?
Tak, wiele dzieci z uszkodzeniami słuchu może nauczyć się mówić. Kluczowe jest jednak wczesne wsparcie logopedyczne oraz regularna praca nad rozwijaniem słuchu i mowy.

3. Jak długo trwa terapia logopedyczna dla dzieci z wadami słuchu?
Długość terapii zależy od indywidualnych potrzeb dziecka i poziomu uszkodzenia słuchu. Zwykle terapia trwa kilka lat i jest kontynuowana regularnie.

4. Czy rodzice powinni uczestniczyć w zajęciach logopedycznych?
Tak, obecność rodziców jest bardzo ważna. Rodzice mogą wspierać dziecko w codziennej pracy nad mową oraz powtarzać ćwiczenia w domu.

5. Jakie materiały wspierają rozwój mowy u dzieci z uszkodzeniami słuchu?
Karty obrazkowe, nagrania dźwiękowe, instrumenty muzyczne, programy komputerowe, książki dźwiękonaśladowcze oraz zabawki sensoryczne wspierające rozwój mowy.

6. Czy terapia logopedyczna może być prowadzona w domu?
Tak, część terapii logopedycznej można realizować w domu, szczególnie jeśli rodzice są odpowiednio przeszkoleni przez specjalistę.

Więcej informacji znajdziesz na stronie autyzm.life.