autyzm.life i neuroróżnorodni

Reklamy
Reklamy
Reklamy

Pierwszy przewodnik dla rodziców i nauczycieli

Rozumienie emocji to jedna z najważniejszych, a zarazem najtrudniejszych dziedzin rozwoju dziecka ze spektrum autyzmu. Wielu rodziców mówi:
„Moje dziecko ma emocje, ale nie potrafi ich pokazać.”
„Nie wiem, czy on rozumie, że jestem zła lub smutna.”
„Reaguje bardzo intensywnie, a ja nie potrafię mu pomóc.”

To bardzo częste doświadczenie. Dzieci z ASD odczuwają emocje tak samo jak inne dzieci — często nawet silniej — lecz ich mózg i układ nerwowy inaczej je przetwarzają, co wpływa na zachowanie, komunikację i relacje społeczne.

Jeśli zastanawiasz się, jak zacząć wspierać rozwój emocjonalny dziecka z autyzmem, ten artykuł jest dla Ciebie.


🧠 Dlaczego emocje u dzieci z autyzmem wyglądają inaczej?

Rozwój emocjonalny ASD różni się od neurotypowego głównie w trzech obszarach:

1. Przetwarzanie sensoryczne jest bardziej intensywne (lub zbyt słabe)

Nadwrażliwość na dźwięki, zapachy czy dotyk może prowadzić do szybkiego przeciążenia — a przeciążenie = emocjonalna burza.
Z kolei podwrażliwość sprawia, że dziecko może nie zauważać sygnałów emocjonalnych, zwłaszcza subtelnych.

2. Trudności w teorii umysłu

Dziecko może nie rozumieć, dlaczego ktoś jest smutny lub zły, a także skąd biorą się własne emocje. To nie brak empatii — to brak narzędzi do interpretacji.

3. Ograniczona komunikacja werbalna lub niewerbalna

Dziecko czuje, ale nie zawsze potrafi:

  • opowiedzieć o swoich uczuciach,
  • poprosić o pomoc,
  • zasygnalizować napięcie,
  • zrozumieć komunikaty innych.

To prowadzi do frustracji, wybuchów, wycofania, a czasem — błędnej interpretacji przez dorosłych.

Reklamy

👇 Przeczytaj:


Od czego zacząć pracę z emocjami u dziecka z ASD?

Poniżej znajdziesz pięć fundamentów, które dają najlepsze efekty — niezależnie od wieku, poziomu komunikacji czy stopnia nasilenia autyzmu.


1. Zacznij od obserwacji, a nie od rozmowy

Zanim nauczysz dziecko nazywania emocji, sprawdź:

  • kiedy rośnie napięcie?
  • co wywołuje przeciążenie?
  • które bodźce nasilają stres?
  • jak wygląda ciało, gdy emocje rosną?

Obserwuj sygnały:
✔ zaciskanie dłoni
✔ odwracanie głowy
✔ przyspieszony oddech
✔ machanie rękami
✔ unikanie kontaktu wzrokowego

To są emocjonalne komunikaty niewerbalne — pierwszy język dziecka.


2. Zapewnij poczucie bezpieczeństwa (fizyczne + emocjonalne)

Dziecko, które czuje się bezpiecznie, uczy się szybciej.

Stwórz:

  • przewidywalność (rutyna → mniej lęku),
  • konkretne zasady,
  • miejsce wyciszenia,
  • piktogramy lub symbole emocji,
  • „mapę dnia”, aby dziecko wiedziało, co za chwilę nastąpi.

Bezpieczeństwo = fundament rozwoju emocjonalnego.


3. Nazywaj emocje za dziecko (modelowanie)

Najprostsza i najbardziej skuteczna metoda.

Przykłady:

  • „Widzę, że jesteś smutny, bo klocek się przewrócił.”
  • „Wyglądasz na zmęczonego, chyba czas odpocząć.”
  • „Twoje ciało jest napięte, może jesteś zły?”

Dziecko uczy się nazw emocji tak samo, jak uczy się języka —
przez słuchanie i powtarzalność.


4. Używaj narzędzi wizualnych — dzieci z ASD uczą się przez wzrok

Badania pokazują, że dzieci ze spektrum szybciej rozumieją emocje, kiedy widzą:

  • piktogramy,
  • zdjęcia twarzy,
  • kolorowe strefy emocji,
  • termometr emocji,
  • symbole z PECS/AAC.

Dobra wizualizacja potrafi zastąpić setki słów.

➡️ #emocje


5. Zaczynaj od emocji podstawowych, nie od złożonych

Najpierw uczymy:

😊 radość
😡 złość
😢 smutek
😰 strach
😐 spokój

A dopiero potem:

  • frustracja,
  • niepewność,
  • wstyd,
  • zaskoczenie,
  • zachwyt.

Dzieci z ASD potrzebują przejrzystego systemu – dlatego zaczynamy od fundamentu.


🌈 Najważniejsza zasada: emocji uczymy w działaniu, nie w gadaniu

Dzieci ze spektrum najlepiej uczą się:

  • w zabawie,
  • w konkretnych sytuacjach,
  • na przykładach,
  • przez odgrywanie ról,
  • przez sensoryczne doświadczenia.

Dlatego każde ćwiczenie warto poprzeć:

✔ ruchem
✔ dotykiem
✔ obrazem
✔ powtarzalnością
✔ przewidywalnością

Emocje muszą być namacalne i widzialne.


🔍 Najczęstsze błędy dorosłych (i jak ich unikać)

❌ Mówimy: „Przestań się złościć”.
✔ Lepiej: „Widzę, że jesteś zły. Chodź, pomogę Ci się uspokoić.”

❌ Zakładamy, że dziecko „wie, co czuje”.
✔ Lepiej: „Twoje ciało zachowuje się tak, jak wtedy, gdy byłeś smutny.”

❌ Zadajemy za trudne pytania: „Dlaczego jesteś zdenerwowany?”
✔ Lepiej: „Widzę, że coś Cię zdenerwowało. Chcesz to pokazać?”

❌ Wymagamy „dorosłej logiki”.
✔ Pamiętaj: emocje to biologia, nie logika.

Reklamy

👇 Przeczytaj:


🧩 Powiązane

💎 Subskrybuj

👉 Zajrzyj do artykułów, scenariuszy rewalidacyjnych i terapeutycznych na autyzm.life i neuroróżnorodni

📘 Sprawdź też eBooki i Pakiety lekcyjne oraz Arkusze i scenariusze rewalidacyjne wspierające rozwój emocji i komunikacji i wiele innych, nowych narzędzi do pracy w górnych zakładkach strony oraz aktualnych wpisach publikowanych codziennie.
💎 Subskrypcja 5 zł / Premium 10 zł – ciekawe scenariusze i narzędzia pracy.

👇 Przeczytaj:


Reklamy
Reklamy
Reklamy