Plan zajęć integracyjnych w przedszkolu wraz ze scenariuszami zajęć
Baw się z nami emocjami
Cele planu:
Plan zakłada realizację trzech podstawowych celów: terapeutycznych, edukacyjnych i rozwojowych, zgodnych z Podstawą programową wychowania przedszkolnego.
Cele terapeutyczne – są rozumiane jako tworzenie możliwości odreagowania emocji i napięć powstających na skutek wzrastania w urazowym otoczeniu, a także na skutek niepowodzeń w domu, przedszkolu i w kontaktach społecznych oraz uzyskanie korekcyjnych doświadczeń emocjonalnych pozwalających na zmianę wzorców zachowań i zmianę sądów poznawczych w trakcie uczestnictwa w zajęciach. Do głównych celów terapeutycznych należą:
– tworzenie bezpiecznej atmosfery poprzez zabawę,
– stworzenie okazji do odreagowania napięć emocjonalnych,
– budowanie pozytywnego obrazu siebie,
– zwiększenie poczucia własnej wartości,
– zaspokajanie potrzeby bycia ważnym,
– dostrzeganie potrzeb innych
Cele edukacyjne – obejmują zagadnienia, dzięki którym dzieci będą sprawniej funkcjonować społecznie i radzić sobie z różnymi problemami:
– wzajemne poznanie się , integracja grupy:
– ustalenie reguł i norm grupowych (opracowanie kontraktu),
– wytworzenie atmosfery bezpieczeństwa, zaufania i wsparcia,
– nabywanie umiejętności wyrażania uczuć,
– rozpoznawanie emocji u siebie i innych,
– rozwijanie umiejętności udzielania informacji zwrotnych,
– uświadomienie sobie, że uczucia mogą się zmieniać,
– nabywanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach życiowych i przewidywanie skutków swoich zachowań,
– ćwiczenie umiejętności radzenia sobie z napięciem,
– nabywanie umiejętności pokonywania lęku przed wystąpieniem publicznym,
– rozwijanie umiejętności swobodnego porozumiewania się , wyrażania swoich myśli, uczuć, potrzeb,
– wypracowanie sposobów na świadome i wolne od agresji radzenie sobie z konfliktami,
– rozwijanie ekspresji ruchowej
– rozwijanie sprawności i koordynacji ruchowej
– rozwijanie sprawności manualnej
– rozwijanie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni
Cele rozwojowe – są zgodne potrzebami dzieci w wieku przedszkolnym i oznaczają one nabywanie podczas zajęć umiejętności społecznych przydatnych w radzeniu sobie z problemami:
– rozpoznawanie emocji u siebie i innych ( nazywanie emocji i uczuć),
– poznanie własnej podatności na wpływ innych osób,
-rozwijanie koncentracji uwagi,
– rozwijanie logicznego myślenia,
– rozwijanie poczucia rytmu
– rozwijanie wrażliwości słuchowej
– zgodne działanie w zespole i współdziałanie z innymi w zabawach i sytuacjach zadaniowych,
– rozbudzanie gotowości do swobodnego wypowiadania się i formułowania dłuższych wypowiedzi o ważnych sprawach,
– odczuwanie i okazywanie radości z wykonywanego zadania
Metody, formy i techniki pracy:
W pracy z grupą wykorzystam następujące metody, formy i techniki pracy.
Krąg – jest stałym elementem zajęć na początku i końcu. Siedzenie w kręgu umożliwia wszystkim dzieciom bezpośredni kontakt wzrokowy, sprzyja nawiązaniu kontaktu emocjonalnego i zmniejsza dystans zwłaszcza między dorosłym prowadzącym a dziećmi.
Rundka – pomaga zwerbalizować swoje odczucia, wykorzystywana jest w podsumowaniu ćwiczeń i polegać może na kończeniu rozpoczętego zdania, czy udzielaniu odpowiedzi na postawione pytanie. Każde dziecko ma prawo (nie obowiązek) wypowiedzieć się , gdy inni słuchają i nie komentują wypowiedzi
Burza mózgów – aktywizuje do działania i wyzwala potencjał twórczy dziecka. Polega na rejestrowaniu przez nauczycielkę wszystkich pomysłów bez ich oceny. Propozycje dzieci mogą być realne i nierealne. Nie decyduje ich jakość, lecz ilość wymyślona w najkrótszym czasie. Z listy pomysłów grupa może wybrać ten pomysł , najbardziej oryginalny, najlepszy. Każde dziecko ma szansę wypowiedzenia się .
Śpiew i muzykowanie – to forma, dzięki której dzieci chętnie wyrażają swoje uczucia. Wykorzystane zostaną przedmioty wydające różne dźwięki . Muzyka ma nieocenione zalety tj. ujawnianie i rozładowanie zablokowanych emocji i napięć, integruje grupę, poprawia komunikację między prowadzącym a grupą oraz pomiędzy dziećmi, , relaksuje, usprawnia funkcje percepcyjno-motoryczne, poprawia koordynację psychofizyczną , uwrażliwia na muzykę , nastraja pozytywnie do działania .
Malowanie palcami i dłońmi – metoda ta ma walory terapeutyczne. Do malowania używa się farby w 6 podstawowych kolorach. Podczas wykonywania pracy przez dziecko, nauczyciel obserwuje i analizuje zachowanie dziecka.
Rysunek – za pomocą rysowania dziecko w sposób niepowtarzalny dokonuje wizualizacji swoich przeżyć. Liczy się nie tylko treść rysunku ale także jego geometria, wybór koloru , intensywność barw, kreski. Dziecko nie jest oceniane i porównywane z innymi pracami. Wszystkie prace muszą być wyeksponowane i omówione a każde dziecko docenione za swój wkład i wysiłek.
Inscenizacje i odgrywanie scenek – to technika korekcyjna, która polega na odgrywaniu jakiegoś zdarzenia przygotowanego przez prowadzącego lub grupę. Tematem inscenizacji są rzeczywiste problemy członków grupy. Odgrywanie scenek umożliwia wczucie się w sytuacje innej osoby i jej zrozumienie, poruszenie ważnego problemu, odreagowanie emocjonalne.
Technika relaksacji wg Jacobsona – polega na wykonywaniu przez dziecko czynności rozluźniania i napinania mięśni podczas zaplanowanej przez nauczyciela zabawy , tzw „zabawa w słabego i silnego”. Do zabaw wprowadza się postacie znane dzieciom z bajek. Dziecko identyfikuje się , np. ze słabą małą mrówką i rozluźnia mięśnie a utożsamiając się z silnym dużym słoniem – mocno napina mięśnie. Ćwiczenia obejmują po kolei wszystkie części ciała: nogi, ręce, tułów, szyję, głowę. Na skutek tej relaksacji zmniejsza się nadmierne napięcie mięśniowe i zmniejsza się też towarzyszące mu negatywne emocje.
Relaksacja oparta na treningu autogennym Schultza – dziecko relaksuje się, słuchając opowiadania , identyfikują się z bohaterem bajki i poddają się sugestii terapeuty. Dzieci znajdują się w pozycji leżącej, prowadzący opowiada na tle cichej muzyki relaksacyjnej. Ćwiczenia te mają na celu rozluźnianie mięśni, znoszą lęk i napięcia wewnętrzne dając spokój i wyciszenie.
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne – metoda oparta na poznaniu własnego ciała, usprawnianiu ruchowym, świadomości przestrzeni i działania w niej oraz dzielenia przestrzeni z innymi a także nawiązania z nimi bliskiego kontaktu. Metoda ta ma znaczenie w budowaniu więzi pomiędzy dziećmi, daje poczucie bezpieczeństwa, nawiązania bliskiego kontaktu fizycznego i emocjonalnego.
Zabawy z chustą według Anny Wasilak – zabawy ułatwiające wzajemne poznanie i integrację w grupie, ćwiczące współdziałanie, zwinność, spostrzegawczość, odprężające i relaksujące, a także oparte na wzajemnym zaufaniu do grupy
Metody alternatywnej komunikacji: język obrazów i piktogramów
Zabawa- jest główną aktywnością dzieci w wieku przedszkolnym. Terapeutyczna rola zabawy polega na tym, że dziecko uwalnia się na ten czas od codziennych zdarzeń , od surowych wymagań stawianych przez rodziców, nauczycieli, od podejmowania decyzji. Zabawa pozwala na doświadczenie nieskrępowanej radości, przyjemności z bycia razem, na doświadczanie swobodnej ekspresji i odprężenia psychicznego i fizycznego.
Organizacja pracy:
Plan powstał z potrzeby niesienia pomocy dzieciom bardzo energicznym, nadpobudliwym, niestabilnym emocjonalnie, sprawiającym kłopoty sobie i innym w domu, w przedszkolu i poza nim (np. podwórku), również dla dzieci, którym na co dzień brakuje odwagi by pewnie kroczyć w trudnej dla nich rzeczywistości (dzieci nieśmiałych , wycofanych).
Grupa liczyć będzie do 10 dzieci w wieku 4-6 lat. Zajęcia odbywać się będą we wtorek w sali grupy „Krasnoludki” w godz. 15,00-16,00 . Przewidywany czas zajęć to 60 min .
Podczas zajęć dokonana zostanie diagnoza dziecka i jego środowiska rodzinnego.
Diagnozie podlega:
– środowisko rodzinne dziecka (rysunek rodziny, ankieta do rodziców/opiekunów, analiza dokumentów z PPP- jeśli dziecko posiada)
– kompetencje społeczne dziecka (obserwacja sytuacji naturalnych, ankieta do nauczyciela, ankieta do rodziców/opiekunów dokumentacja z PPP- jeśli dziecko posiada)
a) środowisko rówieśnicze
b) kontakt z dorosłymi
– rozwój psychofizyczny dziecka (ankieta do nauczyciela, ankieta do rodziców/opiekunów, obserwacja sytuacji naturalnych, analiza dokumentów z PPP- jeśli dziecko posiada)
– obraz samego siebie (obserwacja sytuacji naturalnych, mandala, )
Tematyka szczegółowa przedstawia się następująco:
1. Poznajemy się – ustalenie zasad
2. Tworzymy grupę i współdziałamy– integracja grupy, budowanie klimatu bezpieczeństwa
3. Rozpoznajemy i nazywamy emocje
4. Wyrażamy swoje uczucia i szanujemy uczucia innych
5. Uczymy się lepiej rozumieć siebie i innych
6. Przezwyciężamy i panujemy nad złością – ustalenie kodeksu złości
7. Budujemy poczucie własnej wartości- dostrzeganie swoich pozytywnych cech
8. Nawiązujemy przyjazne kontakty z innymi z uwzględnieniem komunikacji werbalnej i niewerbalnej, pożegnanie z grupą
Realizacja planu
PAŹDZIERNIK
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 