Ocena efektywności udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej to dokument obowiązkowy w toku pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z dzieckiem, co najmniej dwa razy w roku szkolnym, dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności programu oraz, w miarę potrzeb, dokonuje modyfikacji programu. Przygotowując się do klasyfikacji półrocznej miejmy świadomość, że rodzic i uczeń mają prawo uzyskać informację zwrotną o efektach udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Jeśli ocena efektywności udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej stwarza trudności, poniżej znajduje się inspiracja do stworzenia takiego dokumentu. Specjalistyczne słownictwo i sformułowania z pewnością wykorzystacie podczas pracy w Zespole.

Komunikacja

Słowa klucze: nastąpiła poprawa w zakresie…; dalszego wsparcia/terapii wymaga…;

1. Werbalna: Komunikuje się werbalnie, choć z ograniczonym zasobem słownictwa. Wypowiedzi są przeważnie pojedynczymi wyrazami lub prostymi zdaniami. Potrzebuje wsparcia nauczyciela/terapeuty w formie pytań naprowadzających i dodatkowych wyjaśnień.
2. Niewerbalna: Wykorzystuje alternatywne metody komunikacji, takie jak piktogramy i gesty, aby wyrazić swoje potrzeby i uczucia.
3. Zrozumienie: Rozumie proste polecenia, ale w sytuacjach zadaniowych często wymaga powtórzenia i dodatkowych wyjaśnień.
4. Słownictwo: Słownictwo związane z otaczającym środowiskiem jest bogatsze, ale nadal ograniczone. Wypowiedzi są chaotyczne i brakuje im struktury logicznej.
5. Wsparcie: Dalsze rozwijanie umiejętności komunikacyjnych poprzez ćwiczenia z zastosowaniem alternatywnych metod komunikacji oraz rozwijanie umiejętności zrozumienia i zadawania pytań.

Mowa

1. Artykulacja: Poprawnie wypowiada większość dźwięków mowy, ale występują trudności z syntezą głoskową krótkich wyrazów.
2. Zaburzenia: Mowa jest często trudna do zrozumienia. Uczeń komunikuje potrzeby za pomocą prostych zdań, ale ma trudności z rozumieniem złożonych komunikatów.
3. Kierunki: Rozwijanie umiejętności porozumiewania się w odpowiednim kontekście oraz wypracowanie struktury bezpośredniego porozumiewania się. Stosowanie ćwiczeń usprawniających artykulację i rozumienie mowy.

Procesy poznawcze

Nastąpiło usprawnienie w zakresie:

1. Myślenie: Rozwija umiejętność kategoryzowania przedmiotów według cech, ale ma trudności z rozumieniem złożonych pojęć.
2. Pamięć: Łatwo uczy się krótkie wierszyki, ale ma trudności z zapamiętaniem abstrakcyjnych pojęć.
3. Uwaga: Potrafi skoncentrować się na zadaniu przez krótki czas, ale wymaga częstego wsparcia motywacyjnego.
4. Spostrzeganie: Dobre spostrzeganie wzrokowe, potrafi układać proste puzzle i gry pamięciowe.

Motoryka

1. Motoryka mała: Prawidłowo trzyma narzędzie pisarskie, rysuje po śladzie i łączy punkty. Wymaga dalszych ćwiczeń w zakresie precyzyjnego odwzorowywania.
2. Motoryka duża: Sprawnie wykonuje ćwiczenia ruchowe, ale ma trudności z koordynacją ruchów przy bardziej skomplikowanych zadaniach.
3. Procesy sensoryczne: Rozpoznaje przedmioty na ilustracjach, ale wymaga wsparcia w bardziej złożonych zadaniach percepcyjnych.

Samodzielność

Ocena: Jest samodzielny w podstawowych czynnościach życia codziennego, ale wymaga wsparcia przy bardziej skomplikowanych zadaniach.

Radzenie sobie z emocjami

1. Rozumienie: Dobrze rozumie podstawowe emocje, ale ma trudności z radzeniem sobie z frustracją i zmianami.
2. Wsparcie: Wprowadzenie strategii radzenia sobie z emocjami, takich jak techniki relaksacyjne i metody wyrażania złości w sposób społecznie akceptowany.

Grupa rówieśnicza

Kompetencje interpersonalne:

1. Interakcje: Coraz lepiej współdziała w zabawach grupowych, nawiązuje kontakty werbalnie i pozawerbalnie, choć w ograniczonym zakresie.
2. Wsparcie: Zachęcanie do udziału w zajęciach grupowych i rozwijanie umiejętności współpracy oraz dzielenia się zabawkami.

Kompetencje interpersonalne

1. Samoocena: Pracujemy nad wzmacnianiem samooceny poprzez docenianie starań i sukcesów dziecka.
2. Umiejętności społeczne: Uczenie umiejętności aktywnego słuchania, kontrolowania emocji, podejmowania decyzji i nawiązywania przyjaznych kontaktów z rówieśnikami oraz dorosłymi.

Zakres, w którym uczeń wymaga wsparcia

1. Stymulacja funkcji percepcyjno-motorycznych: Ćwiczenia koncentrujące uwagę, stymulujące funkcje psychomotoryczne.
2. Dostosowanie wymagań edukacyjnych: Poprawienie techniki pisania, rozwijanie zainteresowań czytelniczych i uzdolnień matematycznych.
3. Korygowanie wady wymowy: Regularne ćwiczenia artykulacyjne i rozwijanie umiejętności werbalnych.
4. Budowanie wiary we własne możliwości: Stymulacja myślenia analityczno-syntetycznego, rozwijanie samooceny oraz motywacji do nauki.

Przykłady z życia

Podczas jednych z zajęć terapeutycznych, Michałek, który zazwyczaj miał trudności z wyrażaniem swoich potrzeb, niespodziewanie użył piktogramu, by poprosić o przerwę. Dla jego terapeutki było to ogromne osiągnięcie, które pokazało, że alternatywne metody komunikacji zaczynają przynosić efekty. Michałek z każdą kolejną sesją stawał się coraz bardziej pewny siebie, a jego postępy były inspiracją dla całego zespołu pracującego nad jego rozwojem.

Ocena efektywności udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest niezbędna do monitorowania postępów dziecka i dostosowywania programów edukacyjnych do jego indywidualnych potrzeb. Dzięki regularnym oceną i modyfikacjom programu, możemy zapewnić, że każde dziecko otrzymuje wsparcie, które najbardziej odpowiada jego potrzebom i możliwościom.