„Dziecko nie potrzebuje świata bez problemów, ale dorosłych, którzy pokażą mu, jak bezpiecznie przez nie przejść.”
Wiadomości o sytuacjach niebezpiecznych – jak ostatnie doniesienia o dronach w Polsce – mogą budzić lęk także u najmłodszych dzieci. Przedszkolaki z ASD często reagują silniej, bo trudniej im zrozumieć abstrakcyjne informacje i odróżnić realne zagrożenie od tego, co słyszą w mediach.
Rolą rodziców i nauczycieli jest uspokojenie dzieci, wytłumaczenie sytuacji prostymi słowami i danie poczucia bezpieczeństwa.
1. Prosty język – krótkie zdania
- Zamiast: „W Polsce naruszono przestrzeń powietrzną przez obce drony”, powiedz:
👉 „Były samolociki, które nie powinny tu lecieć. Dorośli pilnują, żeby było bezpiecznie.” - Unikaj słów: „atak”, „wojna”, „katastrofa”.
2. Obrazki i historyjki społeczne
Dzieci w wieku przedszkolnym najlepiej rozumieją świat przez obraz i historię.
- Przygotuj prostą historyjkę obrazkową:
- Obrazek 1: Dziecko słyszy głośny dźwięk.
- Obrazek 2: Pyta dorosłego: „Co to?”
- Obrazek 3: Dorosły mówi: „To dron, dorośli pilnują, żeby było bezpiecznie.”
- Obrazek 4: Dziecko wraca do zabawy.
Takie „social stories” pomagają obniżyć lęk i uczą, że dorośli zawsze zajmują się trudnymi sprawami.
3. Rutyna i rytuały bezpieczeństwa
Dzieci z ASD czują się pewniej, gdy wiedzą co zrobić w razie zagrożenia.
- Ćwicz w zabawie:
- „Gdy słyszysz hałas – idź do nauczyciela.”
- „Gdy się boisz – przytul pluszaka / podnieś rękę, żeby pokazać, że chcesz pomocy.”
- Powtarzaj regularnie – krótko, w formie zabawy, aby stało się to naturalne.
4. Regulacja emocji – proste techniki
- Oddech motylka 🦋 – dziecko przykłada dłonie do klatki piersiowej, wdycha powietrze nosem i macha ramionami jak skrzydełkami podczas wydechu.
- Liczenie – razem liczcie do pięciu paluszkami.
- Przytulanka bezpieczeństwa – dziecko wybiera jedną zabawkę, która daje poczucie spokoju.
5. Rozmowa z rodzicami w domu
Rodzice mogą wzmocnić to, czego dziecko nauczyło się w przedszkolu.
- Zapewnij, że dorośli zawsze dbają o bezpieczeństwo.
- Daj przestrzeń na pytania: „Co czujesz, gdy słyszysz o tym?”
- Pokaż prostą „mapę kontaktów” – kto jest w kręgu bezpieczeństwa dziecka (mama, tata, babcia, pani w przedszkolu).
Przykładowy dialog w przedszkolu
Nauczycielka: „Słyszeliście głośny dźwięk? To był dron. Dorośli wiedzą, co robić. Waszym zadaniem jest dalej się bawić.”
Dziecko: „A jeśli się boję?”
Nauczycielka: „Wtedy podejdź do mnie, powiedz lub pokaż. Jestem tu, żeby ci pomóc.”
6. Nauka bezpieczeństwa w praktyce – dane i sieć kontaktów
Oprócz rozmów o emocjach i zagrożeniach warto uczyć dzieci konkretnych, praktycznych umiejętności, które mogą im pomóc, jeśli kiedykolwiek znajdą się w trudnej sytuacji (np. rozdzielenie od rodziców).
- Znajomość podstawowych danych
Dziecko powinno znać swoje imię i nazwisko, imiona rodziców oraz adres zamieszkania.
👉 W przypadku dzieci niemówiących lub mających trudności z pamięcią warto przygotować kartę bezpieczeństwa (np. plastikową zawieszkę, bransoletkę medyczną, karteczkę w plecaku) z tymi danymi. - Mapa najbliższych kontaktów
Razem z dzieckiem można stworzyć prostą, wizualną mapę – kto należy do jego „kręgu bezpieczeństwa”: rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, wychowawca, pedagog, sąsiad, zaufany kolega.
👉 Dziecko wie, do kogo może się zwrócić o pomoc w różnych sytuacjach. - Co zrobić, gdy straci kontakt z rodzicem
Należy przećwiczyć proste kroki:- Zostań w jednym miejscu i nie oddalaj się.
- Zadzwoń do rodzica (jeśli dziecko ma telefon, naucz je wybierać numer).
- Poproś o pomoc zaufaną osobę dorosłą – policjanta, pracownika szkoły, sprzedawcę w sklepie.
- Pokaż kartę bezpieczeństwa z danymi.
📖 Przykład: Mama Tomka stworzyła prostą „książeczkę kontaktów” z obrazkami – zdjęcie mamy, taty, babci, wychowawczyni. Dzięki temu Tomek wiedział, że jeśli poczuje się zagubiony, może poprosić o kontakt z jedną z tych osób.
🛡️ Karta Bezpieczeństwa – wzór do druku
Moje dane
- Imię i nazwisko: …………………………………………….
- Imię mamy: ……………………………………………………
- Imię taty: ……………………………………………………….
- Adres: …………………………………………………………..
- Numer telefonu do mamy: ……………………………
- Numer telefonu do taty: ………………………………
Moja mapa kontaktów
👉 Osoby, do których mogę się zwrócić o pomoc:
- ……………………………………………………………………
- ……………………………………………………………………
- ……………………………………………………………………
Co zrobić, jeśli zgubię się lub nie mam kontaktu z rodzicami?
- Zostań w bezpiecznym miejscu.
- Zadzwoń do mamy lub taty.
- Poproś o pomoc osobę dorosłą, którą znasz (nauczyciel, wychowawca, dziadkowie).
- Jeśli nie ma bliskiej osoby – poproś o pomoc policjanta, pracownika sklepu, ochroniarza.
- Pokaż tę kartę.
Podsumowanie
Rozmowa z przedszkolakami z ASD o zagrożeniach musi być krótka, konkretna i spokojna. Najważniejsze elementy to:
- prosty język,
- wsparcie wizualne (obrazki, historyjki),
- rutyna i przewidywalność,
- techniki wyciszania,
- współpraca przedszkola i domu.
Dziecko nie musi rozumieć wszystkich szczegółów – wystarczy, że wie, iż dorośli czuwają i ono jest bezpieczne.
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #BożeNarodzenie #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #IPET #jesień #kolorowanie #komunikacja #kreatywność #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #społeczne #szkoła #terapia #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #zespółAspergera #ćwiczenia























































