autyzm.life i neuroróżnorodni

Reklamy
Reklamy
Reklamy

Rozpamiętywanie

Ćwiczenia opisane w poprzednim podrozdziale pomagają nam również przestać marnować czas na zamartwianie się tym, co może się stać w przyszłości, i na roztrząsanie tego, co miało miejsce w przeszłości. Wszystko to są sprawy, z którymi i tak nie możemy nic zrobić. Nieustane rozmyślanie o nich nazywamy ruminowaniem lub rozpamiętywaniem.

Ruminowanie

Ruminowanie przypomina to, co robi krowa ze spożywanym pokarmem – przeżuwanie tego samego wciąż na nowo. Właśnie to robimy, gdy w kółko myślimy te same negatywne myśli, na przykład: „Jestem strasznie brzydki! Nigdy nie znajdę dziewczyny!” czy „Jestem taka głupia! Nigdy nie dostanę się na studia!”. Zatem rozpamiętywanie raczej nie ma związku z samowspółczuciem. Badania wykazały zaś, że jest powiązane z depresją. Osoby, które dużo ruminują, częściej doświadczają przygnębienia i depresji. A to dlatego, że ruminowanie nierzadko obejmuje myślenie o tym wszystkim, co zrobiliśmy źle, i zamartwianie się tym, jakie złe rzeczy mogą nas spotkać w przyszłości.

Uważność pomaga w tym, by nie ruminować i w większym stopniu pozostawać w bieżącej chwili. Poniższą praktykę uważności możesz wykorzystać w sytuacji, gdy zauważysz, że coś rozpamiętujesz albo że nachodzą cię denerwujące czy przykre myśli. Jest to także praktyka samowspółczucia, ponieważ pomaga nam się ukoić. Nastolatki bardzo ją lubią, a jest ona związana z muzyką.

Medytacja muzyki


Możesz nagrać poniższe instrukcje na dyktafon, aby korzystać z nich podczas ćwiczenia. Czas trwania medytacji zależy od długości wybranego przez ciebie utworu muzycznego.

  1. Zacznij od znalezienia odprężającego utworu instrumentalnego. Ważne jest, żeby muzyce nie towarzyszyły słowa, gdyż one sprawią, że zaczniesz myśleć, a twoim celem jest trzymać się z dala od swojej głowy i pozostawać ze zmysłem słuchu. Wielu nastolatkom bardzo podoba się utwór Theme from a Silk Road japońskiego
    kompozytora Kitarō (https://www.youtube.com/watch?v=p5n57OSe8tw).
  2. Przybierz wygodną pozycję – leżącą lub siedzącą. Upewnij się, że w miejscu, w którym się znajdujesz, możesz rzeczywiście się zrelaksować. Jeśli chcesz, możesz zamknąć oczy.
  3. Włącz wybrany utwór i skup na nim całą swoją uwagę. Wsłuchuj się w dźwięki, śledź muzykę, zauważaj wszelkie zmiany rytmu, wszelkie zmiany tonu.
  4. Kiedy twój umysł zacznie błądzić i zauważysz, że o czymś myślisz (co w którejś chwili się stanie), po prostu skieruj swoją uwagę z powrotem na dźwięki muzyki.
  5. Za każdym razem, gdy twój umysł gdzieś odpłynie, po prostu delikatnie przywołaj go z powrotem do słuchania muzyki.

Uświadamianie sobie, że zaczęło się myśleć, i wykształcenie nawyku kierowania uwagi z powrotem na muzykę wymaga czasu. Pamiętaj przy tym, że błądzenie umysłu
nie jest czymś złym. Jest to wręcz zupełnie normalne. Za każdym razem, gdy to zauważysz, łagodnie kieruj swoją uwagę z powrotem na muzykę.

Co mówią nastolatki
„Bez wątpienia bardzo lubię to ćwiczenie, ponieważ zdałam sobie sprawę, że mogę je wykonywać za każdym razem, gdy słucham muzyki, a ja zawsze słucham muzyki, co oznacza, że mogę być spokojna dwadzieścia cztery godziny na dobę przez siedem dni w tygodniu”.

źródło: K. Bluth, Na emocjonalnej karuzeli… 2022

Reklamy

Reklamy
Reklamy
Reklamy