Muzyka która leczy – Muzykoterapia we współczesnym świecie, rewalidacja

Reklamy

Muzyka, która leczy…
Muzyka w terapii dziecka niepełnosprawnego
Scenariusz zajęć z muzykoterapii dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim (kl. I-III) w oparciu o założenia Modelu Mobilnej Rekreacji Muzycznej Kieryła
Program Przedszkolny: „Muzyka jest wszędzie”

Muzyka leczy mnie z depresji zręczniej od lekarza, bez dodatkowych cierpień i bez pieniężnego honorarium – powiedziała George Sand, ukochana wielkiego polskiego kompozytora Fryderyka Chopina. Czy jej słowa oddają w pełni charakter tego, co dziś znamy pod pojęciem muzykoterapii? Jak możemy wykorzystywać muzykę, żeby poprawiać swoje zdrowie, samopoczucie i dobrostan psychiczny?

Współczesna muzykoterapia, choć korzeniami może sięgać do tradycji prymitywnych plemion, które wykorzystywały dźwięki do wzbudzania ekstazy podczas szamańskich rytuałów, jest dziś pełnoprawną formą terapii psychologicznej. Może ona przyjąć formę aktywną w której uczestnik sam tworzy muzykę i podejmuje działania z jej towarzyszeniem albo receptywną w której najważniejszy jest odbiór muzyki dobranej przez terapeutę.

Obie te formy można wykorzystywać w najróżniejszych grupach w celu uzyskania określonych efektów terapeutycznych. Muzyka u dzieci może stymulować lepszy rozwój funkcji poznawczych, wspomagać kształtowanie się pamięci i koncentracji oraz pobudzać kreatywność. Przy pracy z osobami z autyzmem stanowi dodatkowy sposób wyrażania emocji i komunikacji z otoczeniem, uniwersalny i łatwiejszy do zrozumienia, niż mowa. Przy wsparciu psychologicznym i w psychoterapii bodźce muzyczne mogą pomagać w konfrontowaniu się z trudnymi emocjami, być katalizatorem bądź nośnikiem dla uczuć wymagających przepracowania. Na oddziałach psychiatrycznych muzyka stanowi dobre uzupełnienie leczenia z wykorzystaniem środków farmaceutycznych, a nawet może być pomocna w diagnozie niektórych zaburzeń natury psychicznej.