Różnimy się, ale wiele nas łączy – Zajęcia rozwijające dla uczniów
Cele:
- wzmacnianie poczucia własnej wartości
- dostrzeganie różnic i cech wspólnych ludzi
- wzmacnianie własnej samooceny
- wnioskowanie na podstawie tekstu
- socjoterapia
Czy naprawdę jestem wyjątkowa?
Słońce wzeszło już kilka godzin temu. Iga otworzyła jedno oko i próbowała ocenić, która jest godzina. „Jest już późno – pomyślała. − O której wczoraj zasnęłam?”
Położyła się do łóżka wcześnie, ale nie mogła zasnąć. Myślała. Te myśli, natrętne jak komary, nie dawały się w ogóle odpędzić.
Posprzeczała się wczoraj ze swoją przyjaciółką Laurą, która z innymi dzieciakami z klasy naśmiewała się z nowej uczennicy. Klara chodziła w okularach i bereciku, zawsze miała przy sobie notatnik i ołówek. Ciągle coś rysowała. Trzymała się z boku, wydawało się, że nie pasuje do reszty klasy. Iga jednak była zafascynowana jej umiejętnościami. Spoglądała ukradkiem na rysunki Klary i przenosiła się w idealnie wykreowany przez nią świat.
Iga wstała z łóżka, ubrała się pośpiesznie i poszła do kuchni.
− Mamo, a ty masz jakąś pasję? Klara ma. Cudownie rysuje. Ja tak nie potrafię. Każdy coś potrafi, a ja nie.
− Córeczko, chyba już wiesz. – Uśmiechnęła się mama i podała Idze talerzyk z cynamonową bułeczką. – Piekę ciasteczka, chleby i pyszne bułeczki. Bardzo to lubię.
− A umiesz rysować? Klara potrafi. Chciałabym być taka jak ona. Chciałabym mieć rude kręcone włosy i zielone oczy… – Rozmarzyła się Iga.
Mama wyszła z kuchni. Po chwili wróciła. Trzymała w dłoni stary album ze zdjęciami.
− Zobacz, córeczko, to album ze zdjęciami z mojego dzieciństwa. Są zdjęcia babci, dziadka i całej rodziny. To ciotka Wanda – szyła mi wszystkie sukienki. Wujek Marek – naprawiał nam rowery. Babcia Leosia najmocniej przytulała i zawsze potrafiła pocieszyć. A teraz popatrz na tatę, wujka i ich tatę!
– Hmm, niczego nie widzę ciekawego – wypaliła Iga.
– Ha, ha – zaśmiała się mama. – Mają takie same uszy!
Iga nie do końca wiedziała, o co chodzi z tym pokazywaniem albumu.
– Niżej jestem z koleżankami – kontynuowała mama. – Basia była moją najlepsza przyjaciółką. Zobacz, ma piegowatą twarz. Pomagała mi z matematyki, ja jej z polskiego.
– To tak jak ze mną i Laurą – ja lubię biologię i jej pomagam, a ona mi z matmy.
– No właśnie – każdy z nas jest inny. Różnimy się wyglądem, zainteresowaniami, pasjami. I dlatego każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Nie ma takiej drugiej osoby jak ty czy ja!
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 