Zwierzęta posługują się całą gamą dźwięków, aby ostrzec się nawzajem przed niebezpieczeństwem grożącym ze strony kota, kuny, lisa lub tchórza.
- Najpierw wrzask podnoszą sikorki.
- Po chwili dołączają do nich dzwońce, które wołają przeciągle uli uli.
- Kosy ostrzegają głośnym gik-gik-gik.
- Z gardziołka sójki wydobywa się donośne reedsz.
- Królik tupie tylnymi skokami (nogi królików). z całych sił w ziemię, aby skłonić swoje małe do schowania się do nory.
- Sarny odstraszają wroga przenikliwym, ochrypłym szczekaniem (H. J. Press, 1997).
- Sroki
2. Dzwońce
3. Kosy
4. Sójki
5. Sarny – szczekający koziołek (kozioł – samiec sarny) – subskrybuj nasz kanał 🙂
źródło:
- fot. sylwiaiwan.online (i kanał z koziołkiem)
- H. J. Press, Przez zabawę do nauki, Świat Książki, Warszawa, 1997 / opracowanie własne
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #BożeNarodzenie #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #IPET #jesień #kolorowanie #komunikacja #kreatywność #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #rozwój #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #społeczne #szkoła #terapia #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #zespółAspergera #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 