Rozwijanie inteligencji praktycznej
Mądrość życiowa i praktycyzm działania towarzyszą jednostce od urodzenia. Niemowlęta eksplorują świat polisensorycznie – muszą dotknąć i sprawdzić samodzielnie sposób działania
przedmiotów (np. rzucając je na podłogę), poznają stosunki przestrzenne i zagrożenia z nich wynikające poprzez przemieszczanie się z miejsca na miejsce (np. na czworakach), rozwiązują problemy z odczytywaniem i nadawaniem komunikatów oraz uczeniem się mowy.
Później dzieci radzą sobie z problemami na miarę ich potrzeb i możliwości, przykładowo poprzez zastępowanie fanta stycznych i niedostępnych obiektów przedmiotami z otoczenia oraz sprawdzając różnego rodzaju taktyki zaspokojenia swoich potrzeb poprzez analizę zachowania dorosłych. Z kolei w okresie adolescencji jednostki realizują zadania związane z uczeniem się, pracą na rzecz innych, wolontariatem, realizacją swoich zainteresowań, niejednokrotnie podejmując złożone decyzje i dokonując wyborów, które z kolei związane są z wyrzeczeniami, odpowiedzialnością, wytrwałością oraz cierpliwością. Udzielają porad innym młodym, kierując się swoimi doświadczeniami życiowymi i edukacyjnymi, ale także na podstawie obserwacji otaczających pozytywnych wzorców osobowych.
Można stwierdzić, że inteligencja praktyczna jest niezbędna w różnych dziedzinach aktywności człowieka, a zatem jej doskonalenie oraz używanie jest konieczne. Zadania rozwijające inteligencję praktyczną w różnych zakresach pozwalają jednostce poznać siebie, swoje możliwości i ograniczenia, ale także rozumieć i uwzględniać czynniki środowiska zewnętrznego we własnym działaniu. Dzięki temu jednostka potrafi praktycznie rozwiązywać napotkane trudności lub problemy życiowe, które wymagają aktywnej analizy, zdefiniowania i rozstrzygnięcia. Jednostka taka z reguły ma ukształtowaną adekwatną samoocenę i jest stabilna emocjonalnie, nie ustaje też w dążeniu do osiągnięcia celu mimo pojawiających się trudności. Jednostki mające rozwiniętą inteligencję praktyczną potrafią także z sukcesem prezentować swoje pomysły i wytwory oraz przekonać innych do ich walorów, mają zdolności organizatorskie oraz przywódcze, co sprzyja także rozwiązywaniu problemów podczas pracy zespołowej.
W założeniach edukacji dla mądrości inteligencja praktyczna przejawia się nie tylko podczas korzystania z wiedzy i doświadczenia, rozwiązywania problemów życia codziennego w rodzinie, w pracy czy w kontaktach interpersonalnych. Jest ona podstawą zdolności jednostki do dokonywania trafnych wyborów, rozwiązania problemów (z uwzględnieniem dobra jednostki i ogółu), a także zdolności i gotowości do:
• podejmowania prób rozwiązania istotnych z punktu widzenia jednostki czy społeczeństwa problemów;
• wprowadzania do swojego życia/działania „nauk” pochodzących z różnych źródeł;
• wyciągania wniosków z informacji praktycznie użytecznych;
• podejmowania trudnych decyzji na poziomie indywidualnym i społecznym. Niezbędne jest więc, by uczniowie doświadczali zastosowania własnych pomysłów do rozwiązania problemu, ukazywali sposób wykorzystania pomysłu, projektowali etapy wdrożenia pomysłów w życie
czy demonstrowali efekty swojego działania podczas całego procesu rozwiązywania problemu.
Poprzednie zadania:
Zadanie 1
„Czy w sklepie można się zgubić?”
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 