CEL OGÓLNY:
– kształcenie operacyjnego myślenia
CELE OPERACYJNE:
– dzieci potrafią odnaleźć figurę wg. ustalonego kodu ( kształt, wielkość, kolor, grubość )
– dzieci wiedzą, że długość sznurka nie ulega zmianie, chociaż się go zwinie w kłębek
– dzieci potrafią wnioskować o stałości liczby elementów w zbiorze, mimo zmian sugerujących, że po zmianie może być więcej albo mniej
– dzieci potrafią zgodnie realizować zabawy według podanego wzorca
METODY:
– metoda przekazu wiedzy
– metoda samodzielnych doświadczeń
– metody aktywizujące
– metoda kierowania własną działalnością
– metoda pokazu
– metoda zadań stawianych dziecku
FORMY AKTYWNOŚCI DZIECKA:
– zabawowo – zadaniowa
– językowa
– ruchowa
POMOCE DYDAKTYCZNE:
– kartki z rebusami
– list od gwiezdnych podróżników
– kartki z kodem dla figur geometrycznych
– klocki
– sznurki o dł. 20 cm. po 2 dla każdego dziecka
– plastelina
– klocki – kółka duże i małe
– karteczki z napisem: tyle samo, mniej, więcej
– nalepki z postaciami kosmitów
– odtwarzacz i nagrania piosenek
– tunel
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Dzieci siedzą przed tablicą, na której znajduje się list i rebusy do rozwiązania oznaczone cyframi: 1, 2, 3. Rozwiązanie rebusów stanowi odpowiedź, kto napisał list do dzieci. Dzieci rozwiązują rebusy: „ARKUS”, „WEKTOR”, „MODUŁ” – są to trzej kosmici, podróżnicy międzygwiezdni.
2. Nauczycielka odczytuje list podróżników, którzy zapraszają dzieci do podróży kosmicznej na planetę 003. Trzej kosmici zostali uwięzieni w matematycznym labiryncie przez królową NEGACJĘ i proszą dzieci o pomoc w rozwiązaniu zadań i wykonanie matematycznych eksperymentów. Dzieci rozwiązując zadania uwolnią podróżników z matematycznego labiryntu.
3. Podróż dzieci rakietą na planetę 003. Dzieci śpiewają piosenkę „Rakieta”.
„RAKIETA”
Chciałbym kiedyś rakietą wzlecieć ponad niebo,
Lecz ja przecież, niestety, nie mam jeszcze rakiety.
Ref: Ale jak ją będę miał, na pewno w kosmos polecę,
Tam, gdzie każdy polecieć by chciał, tam, gdzie gwiazdy świecą.
Tam na innej planecie, mieszka tysiąc dzieci,
choć wyglądają inaczej, chętnie się z nimi zobaczę.
4. Odszukanie przez dzieci pierwszej komnaty: „Komnata figur” w matematycznym labiryncie. Dzieci otrzymują karteczki z kodem (kształt, wielkość, kolor, grubość ) i szukają klocka, który posiada te cechy.
5. Dzieci odszukują drugą komnatę: „Komnata kosmicznego tańca”. Dzieci tańczą taniec ufoludków.
6. Przejście do następnej komnaty: „Komnata matematycznych eksperymentów”.
EKSPERYMENT I
Dzieci siadają do stolików. Otrzymują po 2 sznurki i wykonują eksperyment. Wnioskują, że długość sznurka nie ulega zmianie, chociaż się go zwinie w kłębek. Dzieci otrzymują dwie kulki plasteliny – z jednej kulki robią wałek. Dzieci wnioskują, że ilość tworzywa jest zawsze taka sama.
EKSPERYMENT II
Pokazuję dzieciom kółka duże i małe. Liczą ile jest kółek. Następnie dokonuję zmiany sugerujące, że może być więcej lub mniej. Kółka są również ułożone jedno na drugim. Dzieci po każdej zmianie odpowiadają poprzez karteczkę z napisem: tyle samo, więcej, mniej.
7. Dzieci uwalniają kosmitów, przechodzą przez gwiezdny tunel, który jest wyjściem z matematycznego labiryntu.
8. Podsumowanie zajęć. Dzieci śpiewają piosenkę „Trzej kosmici”. Otrzymują nagrodę od podróżników – nalepki z ich wizerunkiem.
autor: Danuta Milinkiewicz
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #metody #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #terapiaręki #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia