Zabawa w pojazdy – udawanie

Zabawa w pojazdy to prosta aktywność ruchowa dla dzieci, u których „udawanie” czegokolwiek nie jest wcale takie oczywiste.

Cele:

• Udawanie.
• Uwaga – „wyłapywanie” komend.
• Praca w grupie.
• Rozumienie i stosowanie pojęć „wolno” i „szybko”.
• Kierunki: „lewo”, „prawo”, „prosto”, „po przekątnej”, „wzdłuż”, „zawróć”, „skręć w prawo” itp.
• Stosowanie się do poleceń/ komend.

Miejsce

• Na boisku ( kwadrat o wymiarach ok. 30-40 kroków wyznaczony chorągiewkami), placu itp.
• W sali.
• Fotografie pojazdów, rysunki pojazdów.

Materiały

• Chorągiewki do wbijania w ziemię do wyznaczania granic boiska.
• Okrągłe plastikowe talerze udające kierownicę (ringo, tacki, plastikowe talerze itp.)

Przebieg

Zabawa grupowa wymaga stosowania się do wcześniej ustalonych zasad. Nagradzamy słownie dzieci już na samym początku – za to, że nas słuchają.

Najpierw należy wyznaczyć garaże/bramy wyjazdowe, zajezdnie – na boisku wbijając chorągiewki, ustawiając słupki, lub układając patyki. W sali – można użyć do układania woreczków. Wyjaśnić/zapytać co to jest garaż i do czego służy. Powiedzieć, że to będą wasze garaże – ale na niby.

Na początku zabawy należy omówić z uczestnikami przebieg aktywności. Porozmawiać o pojazdach i sposobie/zasadach poruszania się po drogach. Ta zabawa może być wstępem do lekcji o bezpieczeństwie uczestnictwa w ruchu drogowym.

Należy zaznaczyć/wyjaśnić początek i koniec zadania – jak zawsze w przypadku autystycznych uczniów (i nie tylko). Wyjaśnić w kilku prostych zdaniach, równocześnie pokazując, co „pojazdy” będą robiły. Ustalić kto, będzie jakim pojazdem. Najlepiej pokazać na fotografiach, do wyboru: autobus, samochód, tramwaj, tir, traktor itp. Po dokonanym wyborze, każde dziecko musi wyraźnie powiedzieć nazwę swojego pojazdu i ją zapamiętać. Rozdać dzieciom „kierownice” („Pokaż jak się skręca w prawo – a jak w lewo, przećwiczyć z dziećmi). Później należy ustalić co oznaczają komendy i również przećwiczyć je w miejscu razem z dziećmi. Do zagubionych dzieci należy podchodzić i wyjaśniać/pokazywać w trakcie zabawy. I zaczynamy…

1. Dzielimy dzieci na 3- 4 grupy. Dzieci ustawiają się rzędem jedno za drugim trzymając w rękach „kierownice” (kolumna pojazdów na drodze) przed wyznaczonymi miejscami (bramy wyjazdowe).
2. Na sygnał: samochody, motocykle, autobusy, traktory, tiry, busy, tramwaje i inne, ruszają kolejno. Początkowo „wolno”, później zwiększają prędkość – „szybko”, jadąc jedne za drugim po obrzeżach boiska. Na znak, zakręcają po przekątnej boiska w lewo lub w prawo – bez wymijania się lub z wymijaniem jeśli usłyszą taka komendę.
3. Na umówiony sygnał: 2 klaśnięcia w dłonie lub 2 krótkie „gwizdki” pojazdy wracają do swoich garaży i w spokoju ustawiają się jeden za drugim. Zabawę można modyfikować po swojemu, według potrzeb, tak, żeby sprawiała dzieciom przyjemność i generowała ruch.

Naucz dzieci

• Przestrzegania porządku przy ustawianiu się w szeregu, wytłumacz co oznacza pojęcie „szereg”, „gęsiego” , „kolumna” itp. Tłumacząc pokazuj.
• Wytłumacz co oznaczają pojęcia: „ostrożna jazda”, „pojazd włączający się do ruchu”, „wymijanie”, „wyprzedzanie”.
• Ucz natychmiastowego reagowania na sygnały.

Na koniec usiądźcie i omówcie przebieg zabawy (przebieg grupowy). Pochwal dzieci za super jazdę. Spytaj: Co dzieciom podobało się najbardziej? Co im się nie podobało? Co sprawiało trudność? Który pojazd jest najszybszy, a który najwolniejszy. Dlaczego? Dlaczego wybrałeś akurat ten pojazd? Czy można wprowadzić nowe elementy do zabawy? Jakie? itd. Jeśli uczestnicy są chętni, można porozmawiać z czego zbudowany jest silnik – jeśli w grupie są dzieci „zafiksowane” na tym punkcie – albo omówić ogólną budowę i działanie auta/tramwaju itp.

r