Każde dziecko jest inne. Dzieci z zespołem Aspergera w tej kwestii nie są wyjątkami. Każdy nastolatek, maluch czy dorosły człowiek z ZA dźwiga ze sobą inny potencjał oraz inny „zestaw” zaburzeń. Niektórzy uczą się w szkołach ogólnodostępnych – inni z trudem wytrzymują nawet w szkołach specjalnych czy integracyjnych. Zarówno słabe jak i mocne strony ucznia są odrębne i różnią się nasileniem „objawów”. Jednak, można spróbować przedstawić ogólną charakterystykę dziecka z ZA, jak robi to Joanna Święcicka, w celu nakreślenia sylwetki ucznia w spektrum autyzmu:

  • ma trudności w komunikowaniu się z innymi, z nawiązaniem i podtrzymaniem konwersacji;
  • nie lubi nawiązywać kontaktów z rówieśnikami i nie chce się z nimi bawić;
  • przejawia specyficzne zainteresowania i niebanalne zachowania;
  • jest niegrzeczny, czasami wręcz agresywny, uparty i lubi postawić na swoim;
  • nie przyswaja i nie przestrzega podstawowych norm społecznych, mimo wielokrotnego tłumaczenia ich;
  • jest nadmiernie nieśmiały i ma charakter samotnika;
  • nie przywiązuje wagi do własnego wyglądu;
  • pozbawiony jest poczucia humoru lub bawią go sytuacje niezrozumiałe dla innych;
  • nie interesują go problemy bliskich i nie przejawia empatii (nie widać po nim żeby się przejmował);
  • nie zwierza się, nie opowiada o sobie – jaki jest, co czuje, co lubi itp.;
  • nie cierpi rywalizacji na lekcjach wf-u, różnego rodzaju gier zespołowych, sztafet, wyścigów;
  • denerwują go różnego rodzaju rzeczy, osoby i sytuacje – nie rozumie ich;
  • w ogóle stworzyłby cały świat po swojemu i na swoich prawach;
  • czasami jest niezgrabny, niezdarny, sztywność wypowiedzi, zachowań itp.;
  • nie ma poczucia zagrożenia, odległości czy wysokości;
  • często zatyka uszy, kiedy koledzy za głośno rozmawiają, lub wręcz przysuwa ucho do głośnika w czasie akademii czy występów klasowych;
  • nie lubi niektórych, wydawałoby się oczywistych potraw – ich zapachu, koloru, wyglądu czy struktury/konsystencji;
  • nie chce być dotykany czy głaskany przez nauczycieli czy rówieśników (zaburzenia integracji sensorycznych), nie przepada za przebywaniem w tłumie;
  • po prostu jest zajęty sobą, swoimi zainteresowaniami, ocenia świat ze swojego punktu widzenia;
  • jest nadmiernie poważny lub dziecinny i generalnie zmienny uczuciowo;
  • jest wybitnie zdolny z jednego, dwóch przedmiotów, a pozostałe sprawiają mu ogromną trudność, potrzebuje pomocy i właściwego dostosowania potrzeb edukacyjnych, np. sprawdzianów czy odpowiedzi ustnych (autyzmwszkole.com/zakładka: DOSTOSOWANIE POTRZEB EDUKACYJNYCH);
  • mówi w specyficzny sposób, używając całych zwrotów z obejrzanego filmu/wypowiedzi ulubionego youtubera lub zasłyszanej rozmowy, barwa głosu również specyficzna (Święcicka, 2014).

źródło: J. Święcicka, Uczeń z zespołem Aspergera…, Impuls, Kraków 2014