Jesień w sadzie

Adresat. Uczeń klasy II Szkoły Podstawowej posiadający orzeczenie o Zespole Aspergera

Cel główny: Relaksacja, wyciszenie emocji, rozwijanie zdolności plastycznych.

Cele szczegółowe:

• zaspokojenie poczucia bezpieczeństwa,
• rozwijanie zdolności wyobraźni zmysłami dotyku, zapachu, smaku i wzroku,
• kształtowanie wyobraźni plastycznej,
• rozwijanie słownictwa.
  Spodziewane efekty:
• uczeń wycisza się,
• potrafi nazwać kolory liści i farb,
• wykonuje pracę plastyczną,
• poznaje dary jesieni po dotyku, smaku, zapachu
• poszerza słownictwo.
• rozmawia z osoba prowadzącą.
  Pomoce dydaktyczne:
• jesienne liście zebrane pod drzewami owocowymi,
• farby, pędzle, woda w słoiczkach,
• fartuszki ochronne,
• filcowe dywaniki,
• obrazki różnych owoców (jabłka, gruszki, śliwki, winogrona)
• duży arkusz papieru do wykonania pracy,
• świeże owoce: jabłka, gruszki, śliwki
• nożyczki, klej,
• nagrania muzyki relaksacyjnej, tamburyn.
  

Przebieg zajęć terapeutycznych

1. Zaproszenie chłopca na zajęcia.
2. Powitanie – zabawa powitalna „Podaj rękę i przywitaj się”.
   Uczeń wraz nauczycielkę chodzą w rytmie muzyki. Gdy muzyka cichnie witają się, podając sobie ręce. Za każdym razem przy powitaniu wypowiadają inne zwroty powitania:

• dzień dobry
• cześć
• witam Cię
• pozdrawiam.

3. Przedstawienie planu zajęć (wcześniej napisanego na tablicy przez nauczycielkę):

• Przypięcie identyfikatorów.
• Zabawa „Niedokończone zdanie”
• Poznawanie darów jesieni.
• Praca plastyczna „Jesień w sadzie”.
• Zakończenie zajęć, sprzątanie.
• Wywieszenie pracy na wystawie.
  4.Identyfikatory.
  Chłopiec i nauczycielka przypinają sobie kolorowe identyfikatory (wcześniej przygotowane
  i używane na każdych zajęciach).
• Na identyfikatorze nauczyciela napis „PANI …………….” (imię nauczyciel)
• Na identyfikatorze chłopca jego imię – „MACIEK”

3. Trening twórczego myślenia – zabawa niedokończone zdania .
   Uczeń wraz z nauczycielką siadają na podłodze na małych filcowych dywanikach. Przekazuje
   uczniowi zasady zabawy.
   Na kartkach napisane są niedokończone zdania, które chłopiec losuje. Po wylosowaniu kartki,
   czyta i odpowiada werbalnie, językiem migowym lub metodą kombinowaną.
   Zdania:

• Dzisiaj czuję się …………………….., bo …………………………
• Lubię jesień, bo …………………….
• Jesienią często pada …………………….
• Trzeba nosić ze sobą …………………………..
• Jesienią w sadzie drzewa są …………………………………….., opadają z nich ……………………………..
• Pod drzewami leżą …………………… i ………………………. .
  Odwrócenie ról.
  Chłopiec czyta zdania zawarte na kartkach a nauczycielka mówi brakujące słowa..
  Uwaga: Gdy uczeń ma problemy z dokończeniem zdania, nauczycielka mu
  pomaga, zadając naprowadzające pytania.

3. Poznanie wielozmysłowe jesiennych darów.

• Nauczycielka zaprasza ucznia do stołu, na którym rozłożone są :
  kolorowe liście, siano, gałązki, mech, trawa, jarzębina, owoce:jabłka, śliwki, gruszki, orzechy.
• Chłopiec ogląda, wącha, dotyka dmucha i opisuje kolejne okazy
  przyrody:
• nazywa jesienne barwy liści;
• określa prawą i lewą stronę liścia;
• określa wielkość (mały, duży, średni).
• nazywa owoce oraz w miarę możliwości opowiada czy są miękkie, twarde, jakiego są koloru.

3. Przy zakrytych opaską oczach próbuje owoce i zgaduje ich nazwę.
4. Zabawa ruchowa „Taniec liści na wietrze”.
   Nauczycielka pokazuje obrazki liści kołujące na wietrze. Włącza muzykę i zaczyna tańczyć z listkami, rozsypując je po podłodze, na której wcześniej rozłożyła obrazki owoców. Zaprasza również chłopca, który także zaczyna tańczyć podrzucając liście do góry. Gdy muzyka cichnie: na sygnał jednego uderzenia tamburyna chłopiec zbiera owoce, które pokazuje mu na obrazku
   nauczycielka. na sygnał dwóch uderzeń w tamburyn chłopiec zbiera tylko liście jabłoni..
   Zabawę powtarza się kilkakrotnie.

9. Liczymy plony.

• chłopiec liczy ile uzbierał liści oraz jabłek, gruszek, śliwek.

10. Wykonanie pracy plastycznej „Jesienna jabłonka” – odbijanie pomalowanych farbami liści na
dużym arkuszu papieru.

• uczeń razem z nauczycielką wkładają ochronne fartuszki;
• siadają przy stole, gdzie rozłożony jest duży arkusz papieru, na którym jest na brązowo
  pomalowany pień drzewa z konarami;
• na stole leżą liście drzewa jabłoni, które chłopiec wcześniej liczył;
• wspólnie malują farbami blaszki liści i odbijają na dużej kartce papieru;
• doklejają obrazki jabłek;
• powstaje jedna wspólna praca.

11. Wybieranie tytułu pracy. Przyklejenie go na wykonanej pracy
    Nauczycielka rozkłada napisane na etykietkach różne tytuły, które mogą pasować do wykonanej
    pracy plastycznej.

• Kolory Jesieni
• Jesień w sadzie
• Jabłonka w sadzie
• Pachnący sad.
  Chłopiec wybiera tytuł, który mu się podoba, lub na oddzielnej etykiecie pisze swój. Przykleja do
  pracy.

12. Dokleja również etykietkę „Autorzy pracy”.
    Autorzy pracy (nauczycielka i uczeń) napisani są imieniem i nazwiskiem.

13. Wywieszenie pracy na wystawie.

14. Sprzątanie, mycie pędzli i kubeczków z wodą.

15. Ocena słowna zajęć. Pochwała za angażowanie chłopca, prawidłowe, odpowiedzi, chęć do pracy.

16. Wspólna ocena realizacji założonego planu zajęć.

• Chłopiec staje przed tablicą, czyta punkty dotyczące (przebiegu zajęć), z którymi zapoznał się na ich początku i odznacza poprzez postawienia znaku „+”, czy dane założenie zostało zrealizowane? Nauczycielka pomaga mu, w razie problemu z czytaniem.

17. Nauczycielka i uczeń odpinają swoje identyfikatory i odkładają do koszyczka, skąd je pobrali.

18. Zabawa na zakończenie zajęć pt. „Żegnamy się”
    Uczeń z nauczycielką podają sobie ręce i żegnają się
    niedokończonymi zwrotami:

• do ……… (widzenia) lub
  do………. ( zobaczenia)
• miło było być ……………. razem z tobą
• chciałbym/ chciałabym się znowu z tobą …………spotkać.

Uwaga

18. Zabawa na zakończenie zajęć pt. „Żegnamy się”
    Uczeń z nauczycielką podają sobie ręce i żegnają się
    niedokończonymi zwrotami:

• do ……… (widzenia) lub
  do………. ( zobaczenia)
• miło było być ……………. razem z tobą
• chciałbym/ chciałabym się znowu z tobą …………spotkać.

19. Zajęcia mogą odbywać się nie tylko indywidualnie, ale z większą liczbą dzieci.

Wszystkie zabawy, rozmowy, zawsze powinny uwzględniać ten sam poziom (wysokości)
nauczyciela i dziecka.

Dziecko stoi – nauczyciel stoi
Dziecko siedzi na podłodze – nauczyciel siedzi na podłodze.
Dziecko siedzi przy stole (ławce), nauczyciel również siedzi przy stole lub ławce.
Zawsze nauczyciel stara być się na takim poziomie co dziecko, aby zachować prawidłowy kontakt wzrokowy.

Autor: Monika Dreger, Scenariusz zajęć rewalidacyjnych dla dziecka z Zespołem Aspergera pt. „Jesień w sadzie”