Wiele autystycznych dzieci nie komunikuje się automatycznie, gdy przebywa w towarzystwie innych osób. Mogą nie wiedzieć, co powiedzieć, kiedy jest ich kolej, by coś powiedzieć albo przestać mówić. Mogą mieć trudności w zrozumieniu grupy ludzi, kiedy wszyscy mówią w tym samym czasie. Niektóre dzieci preferują spędzanie czasu w samotności, a nie wśród innych ludzi. Niekiedy chcą rozmawiać z inną osobą, która ma takie same zainteresowania.
Podkreślę zdania, które mówią prawdę o mnie.
- Zazwyczaj lubię słuchać, jak ludzie mówią.
- Zwykle nie lubię słuchać, jak ludzie mówią.
- Nie mam nic do powiedzenia większości ludzi.
- Trudno mi zrozumieć, kiedy mam mówić.
- Po prostu wydaje mi się, że nie umiem znaleźć słów, które mógłbym wypowiedzieć.
- Zwykle brakuje mi słów, które by odzwierciedlały moje myśli.
- Wolałbym komunikować się tylko z jedna osobą naraz.
- Lubię rozmawiać z ludźmi i słuchać ich.
- Czasami rozmawianie z innymi dziećmi jest stresujące lub wprawia mnie w zakłopotanie. To nie zawsze jest przyjemne.
- Czasem rozmowa z innymi sprawia mi przyjemność.
- Od czasu do czasu rozczarowuję się, kiedy staram się porozmawiać z innymi.
- Zdarza się, że ludzie mnie nie rozumieją.
- Nie rozumiem, dlaczego ludzie mówią: …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
- Inne ………………………………………………………………………………………………………………………
źródło: C. Faherty: „Autyzm…. Co to dla mnie znaczy?…”, WUJ, Kraków 2016
