Poniższy opis dotyczy ucznia rozpoczynającego naukę w klasie pierwszej w roku szkolnym 2010/2011. Po wnikliwej obserwacji moich uczniów na początku roku szkolnego zorientowałam się, że jest wśród nich chłopiec mający duże trudności z przystosowaniem się do pracy w warunkach szkolnych i wyrażaniem własnych emocji.
1. Identyfikacja problemu
Z obserwacji podczas zajęć wynikało, że uczeń często wybuchał złością na lekcjach, reagował nieadekwatnie do sytuacji, nie przyjmował krytyki ze strony kolegów z klasy, podczas napadów złości niszczył przedmioty własne lub kolegów, nie potrafił skupić uwagi na wykonywanym zadaniu. Jego reakcje znacznie utrudniały pracę na lekcji i powodowały dezorientację u innych uczniów. Równocześnie uczeń wykazywał się dużą inteligencją oraz łatwością w nauce przedmiotu. Lubił język angielski i często to podkreślał. Problem związany był zatem z nieumiejętnym radzeniem sobie z własnymi emocjami w sytuacjach trudnych.
