Balia ze sznurka – zabawa sensoryczna

Dawniej wielu ludzi kąpało się w drewnianych baliach, przeważnie w sobotnie wieczory. Nie było kanalizacji, podgrzewanie i noszenie wody, żeby napełnić ogromną balię, było ciężką pracą, więc wiele rozdzin napełniało ją tylko raz i wszyscy po kolei kąpali się w tej samej wodzie. Zanim nadeszła kolej najmłodszego dziecka, woda była już zimna.

Ta piosenka opisuje, jak dziecko pospiesznie wkłada ręce i nogi do wody, jeszcze szybciej je wyciąga, a potem strząsa z siebie krople:

Refren:

Wskakujemy do bali

wskakujemy ostrożnie wskakujemy do bali

w sobotni wieczorek

Zwrotki:

1. Włóż w środek prawą rączkę

I wyjmij prawą rączkę

Potrząśnij nią raz-dwa-trzy

I obróć się, o tak!

2. Włóż w środek lewą rączkę…

3. … prawą nóżkę…

4. … lewą nóżkę…

5. … prawy łokieć…

6. … lewy łokieć…

7. … cały brzuszek…

8. … swój pępuszek…

9. … swoją główkę…

10. … całe ciało…

Piosenkę śpiewa się na melodię angielskiej piosenki Looby-loo, którą można znaleźć w Internecie.

Zakres wieku rozwojowego: 2,5 – 9

Potrzebne przedmioty

sznurek długości około 6 metrów

Przygotowanie

Ułóż na podłodze sznurek na kształt wielkiego koła. To właśnie będzie „balia”.
Powiedz: Wyobraźmy sobie, że sznurek to nasza balia, a w środku jest bardzo, ale to bardzo zimna woda.

Co mogą zrobić dzieci

Stanąć w kółku na zewnątrz balii i udawać, że się trzęsą.
Przy śpiewaniu refrenu złapać się za ręce i okrążać balię.
Stanąć nieruchomo, puścić dłonie i włożyć prawe ręce daleko do środka okręgu. Mogą się też lekko schylić, żeby dotknąć zimnej „wody” (podłogi).
Wyciągnąć ręce nad głowę, na bok albo do tyłu. Potrząsać nimi „raz, dwa, trzy” i obrócić się wokół własnej osi.
Złapać się za ręce, tym razem idąc w lewo.
Można w ten sposób przejść przez całą piosenkę lub tylko jej część, dopóki „wszyscy nie będą czyści”!

Korzysci/Cele

Chodzenie w kółko w grupie i obracanie się wokół własnej osi w jednym miejscu to wykonywanie ruchów obrotowych, stymulujących układ przedsionkowy.
Zmiana pozycji głowy podczas pochylania się do przodu i do tyłu zapewnia odpowiednie wrażenia zmysłowi równowagi.
Wkładanie poszczególnych partii ciała do „wody” rozwija propriocepcję, świadomość ciała i planowanie motoryczne.
Reagowanie na śpiewane polecenia rozwija umiejętności słuchowe i językowe.
Naprzemienne kręcenie się w prawo i w lewo rozwija orientację przestrzenną.
Udział w różnorakich zabawach polegających na staniu w kółku rozwija umiejętności społeczne.

Jak sobie radzić

Niektóre dzieci z obronnością dotykową będą miały opory przed wzięciem kogoś za rękę. Nic nie szkodzi. Być może zgodzą się, aby ktoś trzymał je za rękaw albo skraj koszulki. Ważne, żeby każdy szedł w tę sama stronę i aby utrzymać kształt koła (Kranowitz, 2015).

źródło: C. S. Kranowitz, Nie-zgrane dziecko w świecie…, Harmonia Universalis, Gdańsk 2015