Wizyta w gabinecie dentystycznym wiąże się z wieloma wyzwaniami, nie tylko z kwestią wrażliwości oralnej.
Mówiąc oględnie, taka wizyta może być dość nieprzyjemnym przeżyciem, zważywszy na gumowe rękawiczki, ostre światło, zmiany w ułożeniu głowy/ciała podczas przechylania fotela, dotyk cudzych rąk w jamie ustnej, wykonujących dziwne czynności, których nie można zobaczyć, nie mówiąc o dźwięku wiertła i związanym z nim „zapachem”.
Co rodzice mogą zrobić?
Przede wszystkim warto podjąć wysiłek i znaleźć przyjazną dla dzieci poczekalnię i gabinet, w którym przyjmuje cierpliwy, współczujący i chętnie współpracujący dentysta.
Niech rodzice wyjaśnią problemy sensoryczne swojego dziecka i poproszą dentystę, aby zaczął badanie, używając palców lub – jeśli to możliwe – szczoteczki do zębów dziecka. Aby uniknąć niespodzianek, poproś dentystę, aby wyjaśnił, w którym miejscu dotknie dziecko, oraz pozwolił mu zobaczyć i dotknąć narzędzi dentystycznych przed ich użyciem
Świadomość tego, czego możemy się spodziewać…
Świadomość tego, czego możemy się spodziewać, może nam bardzo pomóc, lecz istotna jest ocena, jaka ilość informacji przygotowujących nas na to zdarzenie będzie działała kojąco, a jaka po prostu zwiększy lęk przed dentystą.
Dziecko powinno wcześniej odwiedzić gabinet dentystyczny, aby poznać dentystę, pomieszczenia i sprzęt. Może poobserwować rodzeństwo lub rodzica siedzącego na fotelu dentystycznym, gdyż przyglądanie się, jak komuś sprawdza się lub myje zęby, może zmniejszyć lęk.
Dziecko może odegrać wizytę u dentysty z terapeutą lub rodzicem, używając lusterka dentystycznego, szpatułki lekarskiej, rękawiczek i spluwaczki. Należy pamiętać, aby dziecko naprzemiennie odgrywało rolę pacjenta, co zapewni mu pewną kontrolę nad sytuacją.
Młodsze dziecko razem z rodzicem niech przeczyta książeczkę o wizycie u dentysty. Niektóre dzieci potrafią docenić prostą, dodającą otuchy opowieść o wizycie u dentysty w postaci „historyjki społecznej” (Social Stories), np. autentycznego nagrania pokazującego dziecko autystyczne (Asperger Social Stories, 2012). W „historyjkach społecznych” – narzędziach rozwiniętych przez Carol Gray – używa się specyficznego stylu i formatu, aby wyjaśnić sytuację, umiejętność lub koncepcję w celu zwiększenia zrozumienia wydarzeń i oczekiwań (zob. thegraycenter.org oraz zajrzyj do naszej zakładki historyjki społeczne).
Oto więcej pomysłów:
Wskazówki
- Jeśli dziecko broni się przed interwencją w obszarze oralnym,terapeuta zajęciowy lub logopeda może nauczyć rodzica, starsze dziecko lub nastolatka technik odczulania jamy ustnej, używając wibrującego gryzaka lub szczoteczki do zębów, masując dziąsła wibratorem ustnym Z-Vibe i karbowanymi końcówkami, pałeczkami Den-Tips lub Toothettes albo innym wibratorem ustnym, np. Ellie the Elephant Jiggler.
- Poproś dentystę, aby używał aromatyzowanych rękawiczek, na przykład o zapachu wiśni, winogron lub gumy do żucia marki Perfect Touch lub Shamorck. Jeśli dziecko nie toleruje lateksu, dentysta może użyć fioletowych nie lateksowych rękawiczek marki Kimberly-Clark lub Medline, łatwo dostępnych na stronie amazon.com. Użyj tych samych rękawiczek podczas zabawy w dentystę, przygotowującą dziecko na wizytę w gabinecie.
- Gdy dziecko siedzi na fotelu – nawet jeśli nie jest wykonywane zdjęcie rentgenowskie – należy mu pozwolić na założenie śliniaczka obciążeniowego, aby poczuło kojące bodźce płynące z głębokiego ucisku. Zapytaj dentystę, czy mogłoby tez przynieść z domu kamizelkę obciążeniową, kocyk lub poduszeczkę na podołek.
- Dziecko może słuchać muzyki lub założyć redukujące szum słuchawki, gdy wykonuje się czyszczenie zębów lub wierceni.
- Dziecko może założyć swoje okulary przeciwsłoneczne, aby chronić oczy przed ostrym światłem. Poproś dentystę, aby w miarę możliwości nie kierował światła bezpośrednio na jego oczy.
- Niektórzy dentyści umożliwiają pacjentom oglądanie filmów na monitorach umieszczonych w gabinecie. Przynieś ze sobą ulubiony film dziecka.
- Dziecko może używać przyniesionej z domu pasty lub płynu do płukania jamy ustnej.
- Dziecko może trzymać w rękach ulubiony przedmiot, na przykład piłeczkę do ściskania, układankę Tangle, ukochaną przytulankę lub inny przedmiot dający mu poczucie bezpieczeństwa.
- Przejście do pozycji półleżącej oraz podnoszenie i opuszczanie fotela dentystycznego może bardzo stresować dzieci z problemami ze zmysłem przedsionkowym. Dzieci z niepewnością grawitacyjną powinny przetestować fotel przed umówioną wizytą. Mniejsze dziecko może po prostu usiąść na kolanach rodzica.
- Niektóre dzieci dobrze reagują na delikatne opatulenie, gdy siedzą na fotelu dentystycznym, jednak powinny wyrazić na to dobrowolną zgodę. Przymocowanie dziecka do deski stabilizacyjnej jest niedopuszczalne i traumatyzujące w sytuacji, gdy już wcześniej, czuło się pozbawione kontroli. Jeśli to absolutnie konieczne, użyj środka uspokajającego o łagodnym działaniu po konsultacji z jego lekarzem rodzinnym (Biel, 2015).
źródło: L. Biel, Integracja Sensoryczna…, WUJ, Kraków 2015
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 