Scenariusz zajęć dla wszystkich grup przedszkolnych z okazji
Dnia Przedszkolaka
Podstawa programowa:
• Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych ( I )
Cele ogólne:
• kultywowanie tradycji przedszkolnych,
• uczestnictwo w zabawach zespołowych, zbiorowych dających możliwość obserwowania siebie na tle innych.
Cele szczegółowe (dziecko):
• nabywa umiejętności pracy i zabawy w zespole,
• rozwija i stymuluje się poprzez połączenie wrażeń słuchowych, wzrokowych, ruchowych i dotykowych,
• wykazuje się pomysłowością oraz twórczym działaniem.
Metoda: czynna, słowna, oglądowa.
Formy: indywidualna, grupowa, zbiorowa.
Środki dydaktyczne: balony, gazety, płyty z przebojami oraz „Bumbunkowe poruszanki”, „Hopsanki poruszanki”, „W co się bawić”,
Przebieg
1. Powitanie dzieci i wyjaśnienie dzieciom celu spotkania.
Na powitanie wszyscy razem:
hip, hip, hura! (3x)
Z całego serca, pełnym gazem:
Witamy was! (3x)
2. Wspólne odśpiewanie Piosenki „Dzień przedszkolaka”
3. Odznaczenie dzieci odznaką „Dzień Przedszkolaka”
4. „Bal przedszkolaka” – zaproszenie dzieci do wspólnych zabaw przy piosenkach przeplatanych konkurencjami i zabawami integracyjnymi.
– Taniec przyklejaniec – płyta CD „Hopsanki poruszanki”
1. Zatańczymy śmieszny taniec, mały taniec przyklejaniec /klaszczemy/
Teraz rączki przykleimy i wesoło zatańczymy /pokazujemy ręce, „przyklejamy” je do rąk partnera i tańczymy. Dalszy ciąg
zabawy toczy się analogicznie/
2. Zatańczymy śmieszny taniec, mały taniec przyklejaniec
Teraz łokcie przykleimy i wesoło zatańczymy
3. Zatańczymy śmieszny taniec, mały taniec przyklejaniec
Teraz brzuszki przykleimy i wesoło zatańczymy
4. Zatańczymy śmieszny taniec, mały taniec przyklejaniec
Teraz palce przykleimy i wesoło zatańczymy
5. Zatańczymy śmieszny taniec, mały taniec przyklejaniec
Teraz plecy przykleimy i wesoło zatańczymy.
– Taniec z balonami – potrzebne balony na sznureczkach (po 2 pary z grup). Tańczymy w parach z przywiązanymi balonami do nóg – podczas tańca staramy się rozbić jak najwięcej balonów ale tak by nasze nie zostały uszkodzone. Para, która straciła balony odchodzi.
– Taniec z gazetami – pary tańczą na gazecie, podczas przerwy w muzyce składają gazetę. Wygrywa para, która ma najbardziej złożoną gazetę
– Dotykany berek – dzieci swobodnie tańczą „na łące” na hasło dotknij kolano, palce, łokieć, głowę, starają się dotknąć wymienioną część ciała u kolegi/koleżanki
– Zabawa do piosenki „Kręciołek” – płyta CD „Bumbunkowe poruszanki”
1. Prawą dłonią kręć, kręć, kręć, kręć
Lewą dłonią kręć, (4x)
Prawą stopą kręć, (4x)
Lewą stopą kręć, (4x)
Ref: Wesoło tańcz, tańcz, wesoło tańcz,
Bo na zabawę właśnie przyszedł czas.
Sam albo w parze tańcz, wesoło tak
i z całej siły jak kangurek skacz.
2. Prawą dłonią kręć, kręć, kręć, kręć
Lewą dłonią kręć, (4x)
Kolankiem prawym kręć, (4x)
I lewym zakręć też, kręć, kręć, kręć.
3. Teraz kręć młyneczki, teraz kręć młyneczki,
teraz kręć młyneczki, kręć, kręć „młyneczki”
zakręć bioderkami, dalej kręć biodrami,
swymi bioderkami tak kręć.
– Taniec – „szukamy swojej wyspy” – dzieci tańczą między gazetami na przerwę w muzyce szybciutko stają na wolnej gazecie. Parze, której zabrakło gazety odchodzi
– Bumbumkowa poruszanka – taniec do piosenki – płyta CD „Bumbunkowe poruszanki”
Idziemy do przodu, idziemy do tyłu
i w dół się pochylamy
i w górę się wspinamy.
Idziemy w jedną stronę,
a w drugą znów wracamy.
Skaczemy dookoła, tak właśnie się ruszamy.
/Teraz tańczą same ręce/
W przód i w tył,
w dół i w górę,
z boku na bok,
raz, dwa, trzy. (2x)
Ref: Niech każdy tańczy: la, la, la …… (dzieci tańczą swobodnie, a na przerwę w muzyce „STOP” zatrzymują się)
– Szupurupu – masażyk wyciszający do piosenki – płyta CD „Bumbunkowe poruszanki”
1. Krasnoludek bardzo mały
z rana wstał ciut niewyspany,
więc pomyślał: „Wiem, co zrobię!
Brzuszek wymasuję sobie”.
Ref: Szupurupu, szupurupu dłonią masuj:
masu, masu, masu, masu. (2x)
2. Krasnoludek bardzo mały …..
Ref: Szupurupu, szupurupu paluszkami masuj:
masu, masu, masu, masu. (2x)
3. Krasnoludek bardzo mały
Ref: Szupurupu, szupurupu piąstką masuj:
masu, masu, masu, masu. (2x)
6. Pożegnanie: Na pożegnanie wszyscy razem
hip, hip, hura (3x).
Z całego serca, pełnym gazem:
żegnamy się! (3x).
Marzena Pucka
Zabawy dla przedszkolaków
Zabaw dla przedszkolaków jest bardzo wiele, a dzieci chętnie biorą w nich udział. Poniżej znajdują się najczęstsze zabawy w których biorą udział przedszkolacy.
1) Powitanie – każde dziecko zostaje powitane w grupie za pomocą piosenki na melodię „Panie Janie”.
Witaj (imię dziecka), witaj (imię dziecka) – dzieci podają sobie dłonie
Jak się masz, jak się masz? – poklepują się po plecach
Wszyscy cię witamy – machają dłonią
Wszyscy cię kochamy – kładą rękę na sercu
Bądź wśród nas, bądź wśród nas – ukłon.
2) Okręt – dzieci stoją na środku sali zwrócone w jednym kierunku. Prowadzący zabawę przedszkolak wydaje różne komendy, np.: „Lewa burta” – wszyscy biegną na lewą stronę sali, „Prawa burta” – wszyscy biegną na prawą stronę sali, „Rufa” – dzieci biegną do tyłu sali, „Dziób” – wszyscy biegną do przodu, „Pokład” – dzieci zostają na swoich miejscach. Zabawa powinna być prowadzona w dość dużym tempie.
3) Rozpoznaj emocje – należy wydrukować zdjęcia z minami dzieci wyrażającymi różne emocje. Dziecko losuje zdjęcie i zgaduje, co przedstawia buzia malucha (smutek, radość, zadowolenie, strach, obrzydzenie itp.). Dzieci mogą nazywać emocje nie wprost, np. śmieje się, płacze, wykrzywia buzię. Dopytujemy: „Jak myślisz, dlaczego się śmieje?”. Prosimy, by dziecko wymyśliło historyjkę związaną z przedstawioną na fotografii emocją.
4) Sałatka owocowa – dzieci siadają na krzesłach, tworząc okrąg. Prowadzący siada w środku i przydziela każdemu maluchowi nazwę jednego z owoców (jabłko, śliwka, gruszka, brzoskwinia, banan, kiwi). Zabawa polega na tym, by na komendę np. „Jabłka!”, wszystkie dzieci, którym przydzielono nazwę „jabłko” zamieniły się miejscami. Nikt nie może zostać na dawnym miejscu. Kiedy prowadzący mówi: „Sałatka owocowa!”, wszystkie dzieci zmieniają się miejscami. Komendy można zmieniać dowolnie, np.: „Gruszki i śliwki!”, „Jabłka, brzoskwinie i banany!”.
5) Zwierzęta, szukajcie się – dzieci losują karteczki z rysunkami zwierząt. Na sygnał prowadzącego zabawę dzieci zachowują się w sposób charakterystyczny dla wylosowanego przez siebie zwierzaka. Zadanie polega na tym, by znaleźć swoich „krewniaków”, czyli dzieci, które wylosowały to same zwierzę do naśladowania.
6) Pomidor – jedno dziecko z grupy (ochotnik) zadaje pytania pozostałym uczestnikom. Pytania (dowolne) są zadawane po kolei, a odpowiadający musi mówić za każdym razem „pomidor”. Jeśli osoba odpowiadająca się zaśmieje, musi oddać jakiegoś fanta. Na koniec gry trzeba wykupić swoje fanty, wykonując piosenkę, wierszyk albo inne zadanie wymyślone przez grupę.
7) Wężyk – dzieci ustawiają się jeden za drugim, tworząc węża. Chwytają się za ramiona. Osoba na początku szeregu śpiewa piosenkę i pokazuje gesty do słów piosenki. Pozostałe dzieci wykonują identyczne ruchy w ślad za prowadzącym.
Cały wężyk robi hop! – skok obunóż w przód
Głowa w lewo, w lewo krok! – pochylamy głowę w lewo i robimy krok w lewo
Do przodu głośno kroki trzy! – trzy skoki obunóż w przód
Idę na koniec, prowadzisz ty! – pierwsza osoba z wężyka idzie na koniec szeregu, a zabawę prowadzi teraz kolejna osoba, stojąca za nią.
Zabawa trwa tak długo, aż każde dziecko będzie miało szansę prowadzić wężyka.
8) Dotknij – osoba prowadząca zabawę mówi „Zielone” i każde dziecko musi dotknąć czegoś zielonego. Osoba, która nie znajdzie rzeczy w zielonym kolorze, staje na środku sali i podaje nową komendę. Polecenia nie muszą ograniczać się tylko do kolorów, ale mogą dotyczyć też kształtów (okrągły, podłużny, kwadratowy itp.).
9) Bajkowe kalambury – dzielimy dzieci na dwie równoliczne drużyny. Dziecko z jednej grupy za pomocą gestów (bez używania słów) musi pokazać tytuł bajki albo postać z bajki w taki sposób, by drużyna przeciwna mogła odgadnąć. Zabawa przebiega na zmianę – raz jedna drużyna pokazuje, raz odgaduje.
10) Ludzie do ludzi – dzieci dobierają się w pary. Dziecko bez pary podaje komendy, a reszta ma je wykonać, np. „Nosy do nosów”, „Kolano do kolana”, „Czoło do czoła”. Gdy pada polecenie „Ludzie do ludzi”, dzieci muszą szybko zmienić parę. Osoba pozostająca bez partnera prowadzi dalej grę, wydając polecenia.
11) Cztery kąty, a piec piąty – dzieci dzielimy na pięć równolicznych zespołów. Każda z grup zajmuje jeden kąt sali, a jedna grupa zostaje na środku, zajmując „piec”. Prowadzący zabawę czyta jakąś dowolną historię i wplata w tekst od czasu do czasu słowa „cztery kąty, a piec piąty”. Na te słowa wszystkie grupy muszą zmienić się miejscami. Zadanie jest o tyle trudne, że dzieci tworzące jedną grupę trzymają się za ręce i muszą zdecydować się na jedno miejsce. Grupa, która zostanie na środku klasy, staje się nowym „piecem”, a zabawa toczy się dalej.
12) Wykonaj i wróć – dzieci siadają w okręgu tyłem do środka koła. Prowadzący mówi: „Dotknij klamki i wróć”. Dzieci biegną, by wykonać polecenie i wracają na krzesła. W tym czasie prowadzący zajmuje jedno krzesło. Dziecko, które po powrocie nie będzie miało wolnego miejsca, prowadzi dalej zabawę. Polecenia mogą być śmieszne, np. „Dotknij nosem szafki”, „Połóż się na podłodze”, „Złap Franka za kolano”.
13) Mumia – dzieci dobierają się w pary. Zadaniem każdego zespołu jest stworzenie mumii. Jedno dziecko stoi nieruchomo, a drugie owija je papierem toaletowym. Wygrywa para, która stworzy mumię najszybciej i najdokładniej zakryje papierem ubranie.
14) Woda, ziemia, powietrze – na podłodze rysujemy kredą trzy okręgi w różnych miejscach albo wyznaczamy trzy okręgi za pomocą szerokich szarf. Umawiamy się z dziećmi, że jeden okrąg to ziemia, drugi to powietrze, a trzeci to woda. Prowadzący mówi „ziemia, woda, powietrze”, zmieniając kolejność, a dzieci w tym czasie muszą pobiec do odpowiedniego okręgu. Dla zmyłki można powtarzać te same nazwy po kolei, np. „ziemia, powietrze, woda, woda, ziemia, woda, powietrze, powietrze…”.
15) Wspólne zakupy – dzieci stoją w kole. Pierwsze dziecko mówi: „Wszedłem do sklepu i kupiłem jabłko”. Kolejna osoba mówi: „Kuba wszedł do sklepu i kupił jabłko, a ja kupiłem chrupki”. Do zabawy przystępują kolejne dzieci. Każde ma powiedzieć, co kupili poprzednicy i „dorzucić” swój zakup. Ćwiczenie nie tylko integruje grupę, ale także pomaga rozwijać pamięć.
16) O czym myślę? – jedno z dzieci wybiera (w myślach) przedmiot z sali, np. zeszyt. Mówi: „Mój przedmiot zaczyna się na literę Z”. Pozostali muszą zgadnąć, o co chodzi. Jeżeli nie zgadną w czasie 3 minut, dziecko podaje drugą literę. Po odgadnięciu przedmiotu przez grupę kolejny przedmiot wybiera drugie dziecko i tak kolejno.
17) Epidemia – dzieci siedzą na krzesłach w okręgu. Zabawę zaczyna pierwsze dziecko, mówiąc i pokazując zmyśloną dolegliwość, np.: „Mam katar” i udając, że smarka w chusteczkę. Kolejna osoba mówi: „Mam kaszel” i zaczyna kasłać. Trzecia osoba mówi: „Boli mnie brzuch” i chwyta się za brzuch. Każde dziecko wymyśla swoją dolegliwość. Zabawa kończy się, gdy wszyscy „zarażą się” zmyślonymi chorobami.
18) Prawda czy fałsz? – prowadzący dzieli salę na dwie części. Prawa strona to „prawda”, lewa strona sali oznacza „fałsz”. Prowadzący zadaje pytania, a dzieci mają odpowiedzieć, zajmując odpowiednią część klasy. Jeśli ktoś się pomyli, wypada z gry. Przykładowe pytania to: „Rok ma 9 miesięcy”, „Koty to ssaki”, „Mama mamy to babcia”, „Kwiecień przypada w zimie”.
19) Orientuj się – dzieci siadają w półokręgu, by widzieć prowadzącego zabawę. Zadanie polega na tym, by pokazywać palcem to, co mówi nauczyciel. Prowadzący natomiast dla zmyłki mówi co innego, a pokazuje co innego, np. mówi „nos”, pokazując okno, albo mówi „lampa”, pokazując podłogę. Kto się pomyli, odpada z zabawy.
20) Jak oni śpiewają – uczestnicy zabawy integracyjnej dzielą się na dwa zespoły, które będą ze sobą rywalizowały. Zabawa polega na tym, by zaśpiewać zwrotkę piosenki, w której pojawia się nazwa jakiejś cieczy (woda, łzy, rzeka, morze, herbata itp.). Zwycięża grupa, która pamięta więcej piosenek „z cieczą”.
21) Wstań-usiądź – dzieci siedzą w okręgu. Prowadzący podaje polecenia, które trzeba wykonywać odwrotnie, np. na słowa „usiądź” trzeba wstać. Kto się pomyli, odpada z gry. Przykładowe komendy: „otwórz oczy”, „zamknij usta”, „zegnij rękę”.
22) Niedźwiadek – zabawa z pokazywaniem. Dzieci śpiewają piosenkę, której słowa obrazują gestami:
Jedna łapka – pokazujemy jedną rękę
Druga łapka – pokazujemy drugą rękę
Ja jestem niedźwiadek – wskazujemy na siebie
Jedna nóżka, druga nóżka – pokazujemy prawą i lewą nogę
Oto jest mój zadek – klepiemy się po pośladkach
Lubię miodzik – masujemy się po brzuszku
Kocham miodzik – masujemy się po brzuszku
Podkradam go pszczółkom – machamy rękami, odganiając pszczoły
Jedną łapką, drugą łapką albo wciągam rurką – robimy z dłoni rurkę, którą przytykamy do buzi.
23) Zgadnij, kto to – dzieci siedzą w okręgu. Ochotnik wychodzi na środek grupy i zaczyna opisywać jedno dziecko z klasy. Opisuje wygląd i ubiór, np.: „Osoba, o której myślę, ma niebieskie oczy, ciemne włosy, białą bluzkę i różowe spinki”. Zadaniem grupy jest odgadnięcie, o kogo chodzi. Kto pierwszy zgadnie, wychodzi na środek zespołu i opisuje kolejną osobę, którą reszta ma odgadnąć.
źródło: parenting.pl
Dzień Przedszkolaka – scenariusz imprezy w grupie 4 – letniej
Grupa: 4 – latki
Temat kompleksowy: Jesień w lesie
Cel ogólny: kształtowanie świadomości przynależności do grupy przedszkolnej
Cele szczegółowe: dziecko:
– integruje się z innymi dziećmi
– wie, jaki powinien być Super Przedszkolak
– dokładnie wykonuje ćwiczenia logopedyczne
– chętnie uczestniczy w zabawach przy muzyce
– chętnie śpiewa piosenkę
– uważnie słucha polecenia nauczycielki
Metody:
– czynne: zadań stawianych do wykonania
– słowne: zachęta, pochwała, bajka, piosenka, pogadanka
– oglądowe: pokaz, przykład osobisty
Formy:
– jednolita
Środki dydaktyczne:
– bajka logopedyczna, piosenka, przedmioty potrzebne do zabaw ruchowych (krzesła, balony, serpentyny), słodycze
Przebieg imprezy:
1. Powitanie dzieci i zapoznanie z celem uroczystości.
Wszyscy są, witam was, zaczynamy już czas. Jestem ja, jesteś Ty. Raz, dwa, trzy. – wspólny śpiew i taniec.
Witam wszystkie dziewczynki.
Witam wszystkich chłopców.
Witam wszystkie przedszkolaki.
Witam wszystkie wesołe dzieci.
2. „Jaki powinien być Super Przedszkolak?” – wypowiedzi dzieci na podany temat. Przypomnienie zasad obowiązujących w grupie przedszkolnej.
3. Zabawa muzyczno – ruchowa: „Jedzie pociąg”
4. „Piknik” – wysłuchanie bajki logopedycznej połączone z ćwiczeniami buzi i języka oraz dźwiękonaśladowczymi.
Dzień był bardzo pogodny. Miś Uszatek, Króliczek i Prosiaczek postanowili zaczerpnąć świeżego powietrza, więc zaplanowali udać się do lasu na piknik. Uszatek przygotował koszyk wypełniony po brzegi przysmakami (robimy z języka „koszyk” – boki i przód języka unosimy do góry tak, aby na środku powstało wgłębienie). Króliczek zabrał duży koc (wysuwamy szeroki język na brodę).
Kiedy wszystko było już gotowe ruszyli do lasu (wypowiadamy: tup, tup). Podążając leśnymi ścieżkami obserwują skaczące (dotykamy czubkiem języka na przemian górnych i dolnych zębów zaczynając od lewej strony) po gałęziach drzew wiewiórki z puszystymi ogonkami. Kiedy dotarli na leśną polanę rozłożyli koc (wysuwamy szeroki język na brodę). Zmęczeni drogą rozsiadają się wygodnie na kocu i zabierają się do jedzenia pyszności z koszyka (oblizujemy wargi ruchem okrężnym).
Kiedy już się posilili, postanowili pospacerować po lesie. Miś Uszatek dostrzegł kilka dorodnych grzybów, które delikatnie zerwał i włożył do opróżnionego wcześniej koszyka (robimy koszyk z języka – boki i przód języka unosimy do góry tak, aby na środku powstało wgłębienie). Króliczek nie miał szczęścia do grzybów, ale pod jednym bardzo dużym drzewem zauważył norę lisa (otwieramy buzię szeroko i cofamy język jak najdalej do tyłu). Był tym odkryciem tak poruszony, że natychmiast pobiegł (dotykamy kolejno zębów górnych potem dolnych, zaczynając od prawej strony) o wszystkim powiedzieć przyjaciołom.
Kiedy tak spacerowali po lesie zaczęło się ściemniać, więc z uśmiechem na twarzy (uśmiechamy się bardzo szeroko nie pokazując zębów) udali się w drogę powrotną do domu.
5. Zabawa muzyczno – ruchowa: „Gorące krzesła” – dzieci chodzą wokół krzeseł. Gdy muzyka przestanie grać jak najszybciej zajmują krzesła. Odpada dziecko, które nie zdąży zająć wolnego miejsca.
6. Wspólne słuchanie i śpiewanie piosenki pt.: „Dzień Przedszkolaka”.
muz: Robert Obcowski
słowa: Danuta Błażejczyk, Mariusz Urbaniak
I.
Od rana uśmiech masz na twarzy,
Bo wiesz, że dzisiaj coś się zdarzy.
Przedszkolny świat, przyjazny tak,
tu poznasz wielkich przygód smak.
Przedszkolak zuchem jest nad zuchy.
Obce mu fochy i w nosie muchy.
Zmęczony śpi, jak mały miś.
Wielką przygodę przeżył dziś.
Ref.:
Każdy przedszkolak dobrze wie,
Że kiedy wrzesień już kończy się,
Od najmłodszego aż po starszaka
Wszyscy świętują dzień przedszkolaka!
Od najmłodszego aż po starszaka
Wszyscy świętują dzień przedszkolaka!
II.
Babcia i dziadek, mama i tata
Razem świętują dzień przedszkolaka.
Bo oni kiedyś też mali byli
i do przedszkola chętnie chodzili.
Pod czujnym okiem kochanej pani
Na skrzydłach marzeń świat okrążamy.
Dziś przedszkolakiem, jutro strażakiem
Zostanę przecież, to proste takie!
Ref.:
Każdy przedszkolak dobrze wie,
Że kiedy wrzesień już kończy się,
Od najmłodszego aż po starszaka
Wszyscy świętują dzień przedszkolaka!
Od najmłodszego aż po starszaka
Wszyscy świętują dzień przedszkolaka!
7. Wspólna zabawa przy muzyce – taniec z balonami, serpentynami.
8. Słodki poczęstunek – częstowanie dzieci cukierkami, ciasteczkami upieczonymi przez rodziców oraz soczkami.
Małgorzata Gawlik – Gattner
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 