Reklamy

Chowanie żołędzi – scenariusz zabawy ruchowej

Reklamy
Reklamy

Chowanie żołędzi to prosta zabawa na powietrzu. Wycieczka do najbliższego lasu lub parku, w którym są wiewiórki będzie początkiem ciekawej przygody zbliżającej dzieci do natury…

„Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego wiewiórka grzebiąca w ziemi ma takie pełne policzki? Pewnie ma tam żołędzie do zakopania! Podobnie jak inne zwierzęta, a nawet ptaki, jak np. sójki, wiewiórki jesienią zbierają pożywienie na zimowe miesiące, gdy trudno je znaleźć. W obawie, że im ktoś zabierze te zapasy, ukrywają je w różnych odległych miejscach. Zauważono, że próbują nawet zwieść potencjalnych złodziejaszków, odwracając się tyłem do szpiegujących i udając, że coś w tym miejscu zakopują. Wiewiórki potrafią po kilku miesiącach odnaleźć swoje zapasy pożywienia. Mając doskonałą pamięć i wyostrzone zmysły, wyczuwają zapas zakopanych w ziemi skarbów.

Kto umiałby przetrwać, będąc wiewiórką?

Sprawdźmy to!

Ta zabawa dostarcza aktywności ruchowej, a także ćwiczy pamięć, koncentrację i zdyscyplinowanie w osiągnięciu konkretnego celu, jakim jest znalezienie ukrytych żołędzi. Bawi i zarazem podnosi samoocenę; uczy dzieci, że wytrwałość prowadzi do sukcesu; stwarza doskonałą możliwość odkrywania i tworzenia więzi z przyrodą. Dzieci odgrywają role wiewiórek i tworzą na niby świat zwierząt!

Przygotowania

Wyobraźcie sobie, że jesteście wiewiórkami, jest jesień, a wy zbieracie żołędzie i ukrywacie je, tak żeby móc je wykopać i zjeść w zimowych miesiącach, gdy wokół jest mało jedzenia. Wybierzcie sobie dobrą kryjówkę, której nie znajdą inne wiewiórki ani nikt inny zainteresowany waszymi zapasami (na przykład ptaki).

Miejsce

Każdy las lub park, w których są wiewiórki i żołędzie jesienią, będzie idealny, można zamiast nich użyć orzechów laskowych lub buczyny.

Grupa wiekowa

Od 3 lat.

Uczy dzieci… (cele)

  • skupienia
  • samodyscypliny
  • zapamiętywania
  • samooceny
  • aktywności
  • używania wyobraźni
  • ekologii lasu

Zestaw

Mała torebka lub pojemnik dla każdego dziecka (na zebrane żołędzie).

Każda wiewiórka znajduje dąb, zbiera pod nim z ziemi 5-10 żołędzi i wkłada je do torebki lub pojemnika. Dla najmłodszych dzieci wystarczy 5 żołędzi.

Do startu! Gotowi?

Kto już ma swoje żołędzie, rozgląda się wokół w poszukiwaniu dobrego miejsca na ich schowanie. Upewnia się, że nikt nie widzi, gdzie je ukrył. Dobra kryjówka będzie za lub pod kamieniem, w dziupli w drzewie lub obok powalonego pnia, można także zakopać je obok kałuży. Trzeba zapamiętać wszystkie szczegóły otoczenia, które pomogą później odnaleźć to miejsce.

Po wykonaniu wszyscy idą na spacer po okolicy. (Z młodszymi dziećmi nie idziemy za daleko). Następnie wracamy do miejsca, gdzie schowane są smakowite żołędzie.

Start!

Teraz każdy szuka swoich żołędzi! Czy są tam jeszcze?

Czy wszystkie zostaną odnalezione przez wiewiórki?

Spróbuj tak!

Wykop patykiem małą płytką jamkę, włóż do niej żołędzie i przykryj je ziemią lub opadłymi liśćmi.

Prowadzący doradza i chwali, zwłaszcza gdy dziecko ma trudności, ale pozwala każdej wiewiórce znaleźć swoje żołędzie samodzielnie.

Na koniec

Poproś dzieci, by opowiedziały, jak to jest być wiewiórką. Co ich zdaniem musi umieć wiewiórka, by przeżyć? Dlaczego wybrały właśnie takie miejsce na ukrycie zapasów? Czy łatwo odnalazły swoje schowane żołędzie? Co im pomogło je znaleźć? Co im sprawiało trudność i dlaczego?

Wyjaśnij dzieciom, że wiewiórki rozpoznają siebie nawzajem i jedzenie po zapachu. Opowiedz im o innych pokarmach lubianych przez wiewiórki, jak orzechy laskowe i bukowe, kora drzew, grzyby, pączki, liście i kwiaty. Starsze dzieci może zaintrygować fakt, że wiewiórki czasem kradną z ptasich gniazd jaja i pisklęta.

Ludzie też jedzą żołędzie! W czasie drugiej wojny światowej, gdy brakowało jedzenia, ludzie zamiast kawy pili napój ze sproszkowanych żołędzi, bowiem można było je łatwo znaleźć. (Warto uprzedzić dzieci, że żołędzie są bardzo gorzkie, więc nie nadają się do jedzenia na surowo)” (Houghton, Worroll, 2017).

źródło: P. Houghton i J. Worroll: „Leśna szkoła dla każdego…”, MUZA SA, Warszawa 2017

#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #metody #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #terapiaręki #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia

Reklamy
Reklamy

kingfisher.pag
Reklamy

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.

%d blogerów lubi to: