Zarządzanie emocjami – zabawa w wykluczenie

Zabawa w wykluczanie scenariusz zajęć

Zabawa w wykluczanie wymaga współpracy i udzielania pomocy przez każdego członka grupy, aby utrzymać piłkę w ruchu i uchronić ją przed dotknięciem ziemi.

Cele:

Pierwszoplanowe: Zarządzanie emocjami (tj. odrzucenie), samokontrola, współpraca.
Drugoplanowe: Stosowanie się do poleceń, czekanie na swoją kolej.

Potrzebne materiały

Piłka. Duża, otwarta przestrzeń, w której można zagrać w grę.

Aranżacja miejsca

Powiedz dzieciom, żeby usiadły w miejscu przeznaczonym na zabawę w równych odstępach od siebie.

Opis zabawy

Zabawa w wykluczanie to gra, w której dzieci przekazują sobie piłkę i chwytają ją, nie pozwalając jej dotknąć ziemi. Jeśli piłka upadnie, grupa wstaje, wybiera cechę, która będzie kryterium odrzucenia (wykluczenia) graczy (np. kolor włosów, kolor oczu, wiek). Celem gry jest nauczenie dzieci, jak pracować razem i jak radzić sobie z odrzuceniem. Prowadzący powinni być przygotowani na konieczność pomocy dzieciom w radzeniu sobie z odrzuceniem.

Realizacja zabawy krok po kroku

Powiedz dzieciom, żeby usiadły na podłodze lub na ziemi, w równych odstępach. Powiedz im, że zagrają w Grę w odrzucanie, w której naucza się razem pracować.
Wytłumacz dzieciom, żeby utrzymywały cały czas piłkę w ruchu, chroniąc ją przed dotykaniem gruntu. Każde dziecko powinno przekazać piłkę komuś innemu, jak tylko ją otrzyma. Osoba, do której rzucona jest piłka, powinna próbować ją złapać i nie pozwolić jej upaść.
Powiedz dzieciom, że muszą wykrzykiwać nazwę czegoś, coś, co lubią (np. pizza, gry komputerowe, koszykówka) za każdym razem, kiedy złapią piłke zanim rzucą ją do następnej osoby. Krok ten pozwala dzieciom dzielić się w formie zabawy z innymi członkami grupy informacjami o swoich upodobaniach. Jeśli piłka upadnie, cała grupa musi wstać i wybrać jakąś cechę dziecka, które upuściło piłkę (np. jasne włosy, zielone oczy, czerwone spodnie).
Wszyscy gracze, którzy także mają tę cechę, zostają wykluczeni z gry. Po kilku rundach prowadzący pozwolą wyłączonym graczom ponownie dołączyć do innych dzieci uczestniczących w grze.
Dzieci, które zostały wykluczone z gry, powinny usiąść z boku i w spokoju przyglądać się grze. Prowadzący powinien wykazywać negatywną reakcję na odrzucenie w pewnych momentach gry, aby dzieci zobaczyły, jak radzić sobie z emocjami towarzyszącymi wykluczeniu. Prowadzący powinni być przygotowani na konieczność pomocy dzieciom w radzeniu sobie z odrzuceniem.
Powtarzaj kroki od 2 do 5, aż wszystkie dzieci będą miały szansę złapać i rzucić piłkę.
Zakończenie zabawy: Powiedz dzieciom, że to już koniec zabawy. Poproś, żeby usiadły na krzesłach lub na podłodze, twarzą w kierunku frontowej części sali, oraz powiedz im, że nadszedł czas na omówienie gry.

Pytania dotyczące procesu grupowego

Zapytaj dzieci, co musiały zrobić, żeby uczestniczyć w grze. Podkreśl ważność wspólnej pracy w grupie.
Zapytaj dzieci, jak się czuły, kiedy udawało im się złapać piłkę i rzucić ją do następnego gracza, nie pozwalając piłce dotknąć ziemi.
Zapytaj dzieci, jak się czuły, kiedy zostały wykluczone z gry na podstawie jakiejś wybranej przez grupę cechy.
Zapytaj dzieci, jak się czuły, kiedy wykluczały inne dzieci z gry.
Zapytaj dzieci, jak się czuły, kiedy widziały negatywną reakcję prowadzącego na odrzucenie zdarzające się podczas gry (Reddy, 2015).

źródło: L. A. Reddy, Rozwijanie umiejętności społecznych dziecka…, PWN, Warszawa 2015