Dzieci uczęszczające do przedszkola lub zerówki otrzymują od nauczyciela ocenę gotowości szkolnej.
Gotowość szkolna wg profesor Barbary Wilgockiej-Okoń: „to osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju umysłowego, emocjonalnego, społecznego i fizycznego, jaki umożliwia mu udział w życiu i opanowanie treści programowych klasy pierwszej”.
Opracowywana jest ona na podstawie prowadzonych przez wychowawcę arkuszy obserwacji, które dotyczą omówionych wyżej sfer. W niektórych placówkach psychologowie czy pedagodzy prowadzą bardziej rozbudowane, wstępne badania gotowości szkolnej. Na podstawie tych obserwacji i badań rodzic otrzymuje informację, czy powinien starać się o odroczenie obowiązku szkolnego dla swojego dziecka. Można je uzyskać tylko na podstawie opinii wydanej przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Rodzica kieruje do odpowiedniej placówki nauczyciel. Przed wizytą warto poprosić nauczyciela lub psychologa szkolnego o opinię dotyczącą funkcjonowania dziecka – będzie to cenna wskazówka dla specjalisty. Należy pamiętać, że badanie w poradni gotowości szkolnej nie oznacza automatycznie przyznania dziecku odroczenia.
Niezwykle ważne jest, aby nauczyciel w delikatny sposób zasugerował rodzicowi rozpoczęcie starań o odroczenie obowiązku szkolnego dziecka. Powtarzanie zerówki nie oznacza, że jest ono „mniej inteligentne”. Przeciwnie – to danie mu szansy na to, by dojrzał jego układ nerwowy, a rozwój stał się harmonijny. Wysłanie do klasy pierwszej dziecka nieprzygotowanego do podjęcia nauki może natomiast wyrządzić mu wiele krzywdy (Anna Meslin, 2015).
Powiązane tematy: Gotowość szkolna
źródło: Anna Meslin „Gotowi do szkoły”, Psychologia w szkole, NR 2 (48)/2015
