Kiedy dziecko ma zły humor – wskazówki

Wszystkie dzieci pomiędzy pierwszym a trzecim rokiem życia miewają napady złego humoru, ponieważ chcą przetestować granice cierpliwości rodziców i ocenić stopień kontroli nad nimi.

Nie umieją używać słów do pełnego wyrażenia emocji i frustracji. Daj im narzędzie, które pozwoli na wyrażenia emocji, a nie będą mieć tak częstych napadów złego humoru.

Praca u podstaw

Naucz dziecko posługiwania się słowami, by mogło wyrazić swoje uczucia. Kiedy zaczyna się napad złego humoru, powiedz: „Nie rozumiem, czego chcesz, kiedy tak płaczesz. Weź kilka głębokich oddechów i po prostu mi powiedz”.
Gdy tylko to możliwe, zaangażuj dziecko w podejmowaniu decyzji, jeśli nie w kwestii „co robimy”, to chociaż „jak robimy”. Np. dziecko nie decyduje, czy wziąć kąpiel, ale wybiera, czy będzie to kąpiel z pianą i jakie zabawki ma ze sobą wziąć.
Uprzedzaj wcześniej dziecko o zmianie zajęć. Ponieważ dzieci nie maja poczucia czasu, mówienie: „Za pięć minut wychodzimy” może dla nich nic nie znaczyć. Zamiast tego spróbuj powiedzieć: „Wychodzimy, gdy skończy się piosenka”.

Uwaga:

Nigdy się nie poddawaj, jeśli dziecko ma napad złego humoru. Przetrzymywanie go nauczy je, że awanturowanie się nie prowadzi do uzyskania takich wyników, jakie by chciało osiągnąć.

Sztuczki podstawowe

Zastosuj sztukę odwracania uwagi. Zrób zabawna minę, udawaj że upadasz, tańcz w śmieszny sposób – rób wszystko, by odwrócić uwagę pociechy od jej nieszczęścia.
Jeśli masz ze sobą lalkę lub kukiełkę, mów do dziecka głosem zabawki. Czasem dla pociechy mówienie do „rówieśnika” i tłumaczenie mu, jak jest jej smutno, jest łatwiejsze i niesie ze sobą większe pocieszenie niż rozmowa z rodzicem.
Zmień scenerię. Rozmowa z dzieckiem w toalecie, za drzwiami sklepu lub w samochodzie zwykle je uspokaja.
Każ dziecku kilkanaście razy powoli zaczerpnąć powietrza. Jeśli naprawdę straciło nad sobą kontrolę, niech wydmuchuje powietrze do papierowej torby.
Spróbuj ignorować dziecko, chyba że zaczyna być naprawdę niegrzeczne (bije, kopie, rzuca przedmiotami lub krzyczy) […]

Jeśli dziecko stawia opór

Nie wymierzaj kary za napad złego humoru. Próbuj uczyć dziecko mówić, by umiało wyrazić jaśniej swoje potrzeby i emocje.

źródło: D. Borgenicht, J. Grace: „Jak przechytrzyć dziecko…”, Drukarnia GS, Poznań 2008