objawy rewaldacja grafomotoryka umiejętności społeczne emocje pedagog sensoryka schematy logopedia IPET arkusze historyjki szkoła zespół Aspergera ASD
Dzieci z autyzmem albo uwielbiają balony, albo ich nienawidzą… Niektóre maluchy nie są w stanie znieść piskliwego dźwięku wydawanego przez dotykany balon lub boją się trzasku, który towarzyszy jego pęknięciu […]
Niektóre maluchy nie są w stanie znieść piskliwego dźwięku wydawanego przez dotykany balon lub boją się trzasku, który towarzyszy jego pęknięciu jednak dobrze jest próbować konfrontować dziecko z balonami, nawet w przypadku jeśli ich nie lubi, ponieważ natknie się na nie niejednokrotnie podczas dziecięcych przyjęć. Balony są bardzo uniwersalne i gwarantują dobrą zabawę zarówno w domu, jak i na zewnątrz. Doskonale nadają się do uczenia najróżniejszych umiejętności komunikacyjnych oraz pojęć językowych, ponieważ dziecko będzie najprawdopodobniej potrzebowało twojej pomocy, aby się nimi pobawić. Umiejętności językowe i komunikacyjne związane z balonami mogą obejmować takie pojęcia, jak części twarzy, więcej i większy, góra i dół, kolory, nazwy zwierząt oraz kolejność.
Niektóre dzieci lubią nadmuchiwać lateksowe rękawiczki, które udają balony. Można to robić, śpiewając przy tym różne piosenki zawierające słowa związane z palcami lub dłońmi oraz z liczeniem. Może twoje dziecko zechce przybijać balonowe piątki lub użyć balonów do łaskotania…. a może zrobi z nich ręce potworowi.
Przez energetyczne pocieranie balonem o włosy lub sweter możesz sprawić, że naładują się energią statyczną. Postaraj się namówić swoje dziecko, aby przytrzymało balon na włosach, przeglądając się jednocześnie w lustrze. Będzie mogło spostrzec, jak włosy unoszą się dzięki energii wytworzonej przez balon. Róbcie to na zmianę, żeby dziecko mogło przekonać się, jak zabawnie wyglądają twoje włosy, kiedy balon ich dotyka. Możesz również spróbować przykleić balon do ściany, drzwi lub sufitu i czekać, aż spadnie.
Jeśli będziesz stopniowo nadmuchiwać balon i robić pomiędzy poszczególnymi oddechami przerwy (przesadzając przy tym z mimiką twarzy), stworzysz dziecku okazję do poproszenia cię o mocniejsze nadmuchanie balonu (np. słowami dmuchaj, większy lub więcej). Następnie możesz ścisnąć palcami szyjkę balonu, zachęcić dziecko, aby policzyło do trzech lub wypowiedziało hasło: Do biegu, gotowi, start! (lub przynajmniej jedno z tych słów), a potem puść balon, żeby zaczął latać po pokoju. Jeśli zanadto rozprasza to uwagę twojego dziecka lub jest zbyt hałaśliwe, zawsze możesz przytrzymać balon i pozwolić, aby powietrze wydostające się z niego dmuchało na brzuch, twarz lub stopy dziecka.
Jest to rodzaj balonu, który nie pęka i nadaje się do wielorazowego użytku (można nabyć przez internet). Taki typ balonu doskonale nadaje się do odczulania tych dzieci, które czują lęk przed balonami. Balony te z reguły kształtem przypominają różne zwierzęta – mają nogi, ogony i pyski. Można wykorzystać je do wielu zabaw, używając przy tym wspólnie z dzieckiem specjalnej pompki do ich nadmuchiwania. Możecie udawać, że karmicie zwierzątko (przez pompkę z powietrzem) i obserwować, jak jego brzuszek robi się coraz większy. Warto przy tym zadawać dziecku pytania o to, co jego zdaniem dane zwierzątko je. Po napompowaniu balona możesz związać jego wylot i puścić, żeby zabawka swobodnie latała po pokoju, lub też udawać, że zwierzakowi zrobiło się niedobrze i wypuścić z niego powietrze.
Są to specjalne rodzaje balonów, które można napompować, a następnie wypuścić w powietrze. Te w kształcie rakiet robią mnóstwo hałasu i szybko uciekają, natomiast te w kształcie latających spodków unoszą się w górę i kręcą dokoła. Możesz stworzyć mnóstwo okazji do komunikacji, skłaniając swoje dziecko, aby poprosiło o balon w określonym kolorze, długi (rakietę) lub okrągły (spodek). Możesz też poprosić dziecko, aby wskazało miejsce lub powiedziało ci, gdzie masz skierować balon, gdy go wypuścisz w powietrze. Warto przy tym zacząć odliczanie przed odpaleniem rakiety.
Świetną zabawą może okazać się wywoływanie okazji komunikacyjnych przez rysowanie twarzy na balonach i tworzenie z nich balonowych ludzi. Spróbuj zachęcić dziecko, aby prosiło o różne części twarzy, a jeśli potrafi, namów je, by prosiło o różne kolory mazaków którymi będzie malować na balonie, lub by pokazywało ci, czy woli duże, czy małe części twarzy. Możesz również przykleić na balonie wełnę, żeby udawała włosy, z papieru wyciąć stopy, zrobić w nich niewielki otwór. Można nadać balonowym ludziom imiona i na przykład udawać, że mówią. Można balonom dorysować miny: smutne, wesołe czy zdenerwowane i pytać dlaczego mają dzisiaj dobry czy zły humor? Następnie ponieść się fantazji i wymyślać niestworzone historyjki, których finałem jest radość lub smutek…
Balonów można używać do gry w siatkówkę w pomieszczeniu. Po prostu udawajcie, że między wami znajduje się siatka, i odbijajcie balon do siebie wzajemnie. Możesz też zrobić prowizoryczną siatkę z krzeseł i kawałka sznurka. Ta zabawa świetnie nadaje się do nauki zasady zmiany ról oraz pojęć takich jak góra, wysoko, dół czy nisko. W jej trakcie wskazujesz na przykład miejsce, w które starasz się posłać balon, dzięki czemu dziecko będzie się uczyć stosować do twoich instrukcji (Griffin, Sandler, 2018).
źródło: S. Griffin, D. Sandler, Motywuj do komunikacji!…, Harmonia Universalis, Gdańsk 2018
sylwiaiwan