U sześcioletniego, żywego, ciemnookiego Joshuy zdiagnozowano autyzm z dość dobrą umiejętnością zapamiętywania słów. Oprócz programu domowego i szkolnego, prowadzonych metodą Floortime, Joshua uczęszczał na zajęcia z terapii mowy ze względu na trudności z artykulacją oraz na terapię zajęciową z powodu problemów z planowaniem motorycznym i problemów sensorycznych. Jego rodzice zauważyli, że częściej stawał się nerwowy i używał wyuczonego języka: w ciągu dnia, zamiast nawiązywać kontakty z innymi, często recytował długie monologi, powtarzając fragmenty książek lub programów telewizyjnych. Martwili się tym obrotem spraw i zastanawiali się, jak sobie radzić w tej sytuacji…
Język schematyczny a stres
Niektóre dzieci tak jak Joshua, potrafią nawiązywać serdeczne kontakty i używać języka w szerokim zakresie, ale mają skłonność do stosowania schematów językowych w sytuacjach stresowych. Używają wyuczonych tekstów w sposób samostymulacyjny, aby się odizolować i uspokoić.
