Rozmowa z autystycznym dzieckiem może zredukować się właściwie tylko do zadawania pytań i otrzymywania jak najkrótszych z możliwych odpowiedzi, rodzice wiedzą o czym mówię…

Zadawanie pytań i komentowanie. „Bez tych dwóch podstawowych elementów nasze rozmowy z innymi stałyby się jednostronne i nużące. Czy poniższa konwersacja wydaje ci się znajoma?

  • Jak było w szkole?
  • Okej.
  • Wydarzyło się coś nowego?
  • Nie.
  • Pani oddała sprawdziany z matematyki?
  • Tak.
  • I jak ci poszło?
  • Dobrze.

Frustrujące, prawda? Istnieje niepisane prawo, które każe nam oczekiwać, iż każdy z partnerów w rozmowie będzie się starał ją podtrzymać i spełnić cel komunikacji. Jeśli to robimy, uważa się nas za dobrych rozmówców; jeśli nie, inni mogą źle o nas pomyśleć.

Dzieci z upośledzonymi umiejętnościami myślenia społecznego trzeba nauczyć odpowiedniego języka, właściwych pojęć i strategii, tak jak uczymy je matematyki i przyrody. Warto zacząć od dwóch podstaw udanej komunikacji: zadawania pytań i komentowania.

Po co zadajemy pytania?

  • Aby okazać rozmówcom zainteresowanie. Od nas wszystkich oczekuje się pewnej społecznej ciekawości dotyczącej innych – musimy więc pokazywać, że interesuje nas to, co oni myślą, mówią lub robią. Dzięki temu dobrze się czują w czasie rozmowy.
  • Aby zweryfikować własne przekonania i spostrzeżenia. Jeśli nie zadamy pytania, nigdy się nie dowiemy, czy to, co myślimy o innych, jest trafne lub właściwe.
  • Aby uzyskać wyjaśnienie lub nową informację. Zadając pytania, uczymy się nowych rzeczy i poszerzamy naszą osobistą widzę.

Po co komentujemy?

  • Aby pokazać ludziom, że ich myśli i przekonania zostały uszanowane. Sprawia to, że czują się wartościowi. Aby się zgodzić lub nie zgodzić.
  • Aby udzielić innym dodatkowych informacji na dany temat.

Zaproponuj uczniowi regularne ćwiczenia zarówno w formalnych, jak i nieformalnych sytuacjach (na przykład podczas ustrukturyzowanych  i w codziennych sytuacjach życiowych)” (Notbohm, Zysk, 2016).

źródło: E. Notbohm, V. Zysk: „1001 PORAD DLA RODZICÓW I TERAPEUTÓW DZIECI Z AUTYZMEM…”, WUJ, Kraków 2016