Rewalidacja jako rozwój i aktywacja wszystkich pokładów intelektualnych, osobowościowych i społecznych ucznia posiada dwa aspekty pracy:

  • dydaktyczny – uzupełnienie luk w przyswojonym przez ucznia materiale,
  • terapeutyczny – wyrównanie defektów rozwojowych poprzez odpowiednie oddziaływanie leczniczo – wychowawcze oraz kształtowanie społeczne właściwości osobowościowych.

Realizacja programu przykładowe działania (pomijam cele, które opisałam w poście Rewalidacja).

Ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowej:

  • rozpoznawanie na ilustracjach przedmiotów i czynności oraz ich werbalizacja (rozpoznawanie treści ilustracji w krótkich ekspozycjach);
  • dobieranie par jednakowych informacji wg stopnia trudności;
  • składanie ilustracji z rozciętych elementów, dobieranie części do całego obrazka;
  • wskazywanie na rysunkach różnic i podobieństw, wykrywanie niedorzeczności na ilustracjach;
  • ćwiczenia na materiale geometrycznych (dowolne manipulowanie figurami, różnicowanie figur pod względem kształtu, barwy, grubości, wielkości, wyszukiwanie figur jednakowych i podobnych);
  • kompozycje z figur geometrycznych;
  • kończenie zaczętych rysunków;

Rozwijanie języka biernego:

  • słuchanie odpowiedzi innych osób;
  • słuchanie utworów literackich;
  • wyjaśnianie znaczenia nieznanych wyrazów;
  • swobodne i kierowane wypowiedzi na dany temat.

Wdrażanie do budowania kilkuzdaniowych, spójnych i logicznych wypowiedzi:

  • opowiadanie ilustracji, opisywanie przedmiotów przy jak najmniejszej pomocy nauczyciela,
  • wskazywanie związków przyczynowo – skutkowych,
  • samodzielne opowiadanie treści czytanki, tekstu,
  • wyodrębnienie głównych postaci i zdarzeń w utworach literackich,
  • swobodne wypowiadanie się na dany temat,
  • opowiadanie przebiegu czynności przy wykonywaniu prostych zadań.

Kształtowanie umiejętności prowadzenia dialogu:

  • zachęcanie ucznia do zadawania pytań na interesujący temat,
  • układanie pytań do ilustracji
  • podtrzymywanie spontanicznych rozmów przez ucznia,
  • wskazywanie poprawnie zbudowanych zdań pod względem gramatycznym

Rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem:

  • głośne czytanie prostych zdań – zwrócenie uwagi na zmianę tonu głosu i tempo czytania,
  • opowiadanie treści przeczytanej przez nauczyciela,
  • ciche czytanie krótkich opowiadań, a następnie wypowiedzi ustne dotyczące treści przeczytanego tekstu,
  • dobieranie odpowiednich zdań do ilustracji,
  • porządkowanie wyrazów w rozsypance zdaniowej,
  • formułowanie pytań i odpowiedzi na podstawie tekstu

Rozwijanie myślenia matematyczno – logicznego:

  • rozwijanie prostych zadań tekstowych w oparciu o konkretne sytuacje,
  • wykorzystanie gier i zabaw dydaktycznych (w tym programów komputerowych),
  • odczytywanie godzin na zegarze,
  • utrwalanie nazw miesięcy (ich kolejności, zapisu rzymskiego),
  • liczenie pieniędzy – rozpoznawanie banknotów i bilonu, praktyczne ćwiczenia (robienie zakupów).

Rozwijanie emocji:

  • rozpoznawanie, nazywanie i opisywanie różnych stanów emocjonalnych u siebie i innych,
  • wyrażanie emocji przez gesty, mimikę twarzy,
  • odpowiednie reagowanie na różne sytuacje,
  • wyrażanie emocji środkami plastycznymi, muzycznymi. Znany klinicysta, specjalista z dziedziny zespołu Aspergera Tony Attwood; oprócz wielu swoich metod/technik z zakresu treningów społecznych, poleca podręcznik plus ćwiczenia dla nauczycieli pt.: „Jak uczyć dzieci z autyzmem czytania umysłu” P. Howlin, S. Baron-Cohen, J. Hadwin, Kraków 2010.

Uspołecznianie i wdrażanie do przestrzegania obowiązujących norm społecznych:

  • uczenie i wdrażanie do podejmowania współpracy z drugą osobą (podział zadań, wzajemna pomoc),
  • umiejętność brania udziału w zabawach zespołowych,
  • zachęcanie do zabaw naśladowniczych, konstrukcyjnych, tematycznych,
  • wdrażanie do troski o własne bezpieczeństwo podczas zajęć w klasie, unikanie niebezpiecznych narzędzi,
  • reagowanie na nagłe sytuacje w klasie – informowanie o złym samopoczuciu,
  • kształtowanie poczucia sprawczości podejmowanych działań i odpowiedzialności za swoje czyny,
  • rozumienie potrzeb innych osób,
  • uczenie prawidłowych reakcji i zachowań w różnych sytuacjach życiowych, głównie współżycia w klasie, grupie rówieśniczej.

Kształtowanie zaradności życiowej:

  • umiejętność adresowania i wysyłania listu, płacenia rachunków, wypełniania prostych formularzy,
  • właściwe korzystanie z numerów alarmowych celem umiejętnego wezwania pomocy,
  • umiejętność napisania podania,
  • umiejętność rejestracji w przychodni zdrowia,
  • planowanie wydatków, racjonalne wydawanie pieniędzy.

Przewidywane efekty:

  • zwiększenie koncentracji,
  • rozwój pamięci słuchowej i wzrokowej,
  • podniesienie poziomu myślenia, w tym matematyczno – logicznego,
  • umiejętność rozpoznawania i wyrażania emocji.