Uczenie jednego kroku naraz aż zostanie w pełni opanowany.
Niektórzy starają się za wszelka cenę przyspieszyć proces nauczania. Grozi to jednak tym, że dziecko nie opanuje danego kroku w odpowiednim stopniu. Z uwagi na to, że każdy kolejny krok bazuje na poprzednim, nauka danej umiejętności zakończy się niepowodzeniem.
Musicie uczyć dziecko po kroku! Naukę kolejnego kroku można zacząć dopiero gdy poprzedni został w pełni opanowany. Dany krok można uznać za wyuczony kiedy dziecko wykona samodzielnie (czyli bez żadnych podpowiedzi) podczas trzech kolejnych sesji z trzema różnymi nauczycielami.
Sami musicie zdecydować, czy będziecie uczyć dziecko „od początku” czy „od końca”. Nauka od początku zaczyna się od pierwszego kroku danej umiejętności. Kiedy zostanie on opanowany, przechodzimy do nauki kolejnego itd. Naukę od końca rozpoczynamy od ostatniego kroku, a następnie przechodzimy do przedostatniego itd. Ta metoda, choć stosowana rzadziej, często świetnie się sprawdza, ponieważ umożliwia uczniowi regulowane obserwowanie poprawnego wykonania danego zadania. Dodatkowo zapewnia silniejsze wzmocnienie w początkowej fazie nauki, ponieważ szybciej prowadzi do wykonania ostatniego kroku. Już od pierwszej sesji uczeń doświadcza przyjemności związanej z samodzielnym wykonaniem zadania, co stanowi dla niego najsilniejszą i naturalną nagrodę (Leaf, McEachin, 2017).
źródło: R. Leaf, J. McEachin, Praca nad rozwojem…, LTW, Warszawa 2017
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia



