Wskazówki dla nauczycieli: 

  • Oceń otoczenie dziecka pod kątem rozmieszczenia i liczby źródeł bodźców wzrokowych. „Każda klasa powinna być miejscem, w którym eksponuje się osiągnięcia uczniów – jednak czy przypadkiem wystrój danej sali nie jest zbyt męczący wizualnie? Czy każda ze ścian nie jest jaskrawym kolażem? Czy prace plastyczne zostały rozmieszczone w przemyślany i zorganizowany sposób?
  • Używaj obrazków lub słów (na tekturowych kartach) bądź połączenia obu metod, aby pomagać dzieciom w koncentrowaniu się na lekcyjnych zadaniach.
  • Używaj języka migowego, aby „wspierać” słowa i/lub obrazki. To dobry sposób ułatwiania komunikacji w hałaśliwych miejscach (np. w kawiarni lub na korytarzu podczas przerwy) oraz podczas przechodzenia od jednego zadania do drugiego i pracy w grupie.
  • Używaj przesadzonej mimiki (dziecko z autyzmem, zaburzeniami sensorycznymi może nie rozumieć subtelnych zmian wyrazu twarzy). Oczywiście uczeń musi się wcześniej dowiedzieć, co oznaczają poszczególne miny.
  • Zdefiniuj stały rozkład sali.
  • Używaj konkretnych przedmiotów w celu definiowania abstrakcyjnych pojęć, np. kółka hula hop jako symbolu przestrzeni, zegara pokazującego za pomocą kolorów jak wiele czasu pozostało na wykonanie zadania, okręgu z jednej strony pokolorowanego na czerwono, a z drugiej na zielono do pokazania, kiedy dziecko powinno zachować ciszę, a kiedy zadawać pytania lub na nie odpowiadać. Kiedy to tylko możliwe, używaj realistycznie wyglądających przedmiotów imitujących prawdziwe obiekty, np. plastikowych monet.

Zastanów się nad dostarczeniem uczniowi:

  • dodatkowych materiałów dotyczących tematu lekcji
  • szkicu swojego wykładu, który uczeń będzie musiał uzupełnić podczas zajęć (to skupia uwagę dziecka na najważniejszych elementach).

Autystyczne dzieci zazwyczaj najlepiej przyswajają informacje przez zmysł wzroku. Jednak poniższe metody okazują się pomocne dla większości uczniów, niezależnie od rodzaju zaburzenia.

  • Indywidualne wskazówki – podane za pomocą obrazków, słów, obrazków i słów lub kolorów; umieszczone w zeszycie ucznia, na tablicy lub ławce, noszone przez ucznia, nauczyciela lub asystenta.
  • Klasowe wskazówki – podane za pomocą obrazków, słów, obrazków i słów lub kolorów; zalaminowane, umieszczone na tablicy, np. Najpierw… siedzimy w kółeczku – obrazek siedzących w kółeczku dzieci, Potem… czas wolny – obrazek bawiących się dzieci…, Potem… podwieczorek – obrazek bułeczki i kubeczka, itd.” (Emmos, Anderson, 2007).

źródło: P. G. Emmos, L. M. Anderson: „Dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej…”, K.E. LIBER, Warszawa 2007