Workowe emocje to prosta zabawa mająca na celu rozpoznawanie i nazywanie emocji.
Cele:
- Nazywanie emocji i przypisywanie ich do danej sytuacji.
- Rysowanie emocji.
- Tworzenie dobrej atmosfery w grupie.
Materiały
- worki i markery. W przypadku mniejszych dzieci mogą być torebki papierowe.
Przebieg zabawy
- Prosimy dzieci, żeby usiadły w półkolu – na poduszkach lub krzesełkach, lub w klasie w ławkach.
- Rozdajemy dzieciom worki/torebki i pisaki.
- Tłumaczymy dzieciom, na czym polega zabawa. Narysujcie na swoich woreczkach wesołe, smutne, złe i zdziwione miny. Woreczki będziecie nakładać na dłonie. Kiedy będę wypowiadała dane zdarzenie – wy podniesiecie (na dłoni) odpowiednią minę. Np. Mówię: Idę do kina. Podnoszę wesołą minę, ponieważ bardzo lubię oglądać filmy w kinie.
- Dzieci rysują miny…
- Uwaga teraz opowiadam… A wy podnosicie odpowiednia minę.
Przykładowe sytuacje:
- Idę z mamą na spacer.
- Idę na zakupy.
- W trakcie biegania przewracam się i upadam na twardy chodnik.
- Śpiewam razem z grupą dzieci.
- Pływam w basenie.
- Spotykam człowieka przebranego za muchę.
- Kłócę się z koleżanką lub kolegą.
- Spotykam na ulicy w zimie kobietę w stroju kąpielowym.
- Sprzątam swój pokój.
- Tata krzyczy na mnie, ponieważ byłem za głośno.
- Jakiś człowiek bije psa.
- Muszę wyłączyć komputer.
- Dostaję prezent.
- Kolegów nie ma na podwórku.
- Na placu zabaw ląduje statek kosmiczny.
- Muszę iść spać.
- Mam katar.
- Jutro zaczynają się wakacje.
Proces grupowy
- Powiedz dzieciom, że to już koniec zabawy.
- Spytaj dzieci, co czuły podnosząc odpowiedni woreczek z miną.
- Zapytaj dzieci, jakie jeszcze znają uczucia.
- Zapytaj dzieci, co sprawia im największą radość.
- Zapytaj dzieci, co sprawiało im największą trudność podczas zabawy.
- Zapytaj dzieci, dlaczego miny innych dzieci, w odpowiedzi na to samo zdarzenie, mogą się różnić.