Miłość i seks z zespołem Aspergera w tle – Jak znaleźć odpowiedniego partnera?
To nie lada wyzwanie, wielki sprawdzian społecznych kompetencji, w tym umiejętności nawiązywania i podtrzymywania znajomości, flirtowania, odnajdywania się w niuansach i zawiłościach ludzkich emocji, rozpoznawania potrzeb drugiego człowieka oraz osiągania kompromisu, a do tego jeszcze wszystko to, co wiąże się ze wspólnym doświadczaniem seksu. No i łut szczęścia, jakim jest przecięcie się dróg z tą właściwą osobą.
Sara Hendrickx, autorka książek o seksualności osób z ZA opisując swoją relację z mężem z ZA pisze: Dla mnie, jako kobiety z autyzmem, nasz związek jest doświadczeniem bez precedensu w skali całego mojego życia, wytchnieniem od przedstawienia wystawianego przeze mnie przed resztą świata, a także miejscem, które szczerze mogę nazwać domem. Nie potrafię wyrazić, jak wiele ta relacja zmieniła w moim całym życiu.
Relacja Hendrickx dla wielu rodziców nastolatków z ZA i samych osób ze spektrum autyzmu może stanowić otuchę w chwilach, gdy w ich myśli wkrada się lęk i związane z nim wątpliwości. To nie oznacza, że wszystkim uda się odnaleźć drugą połówkę ale nie można tracić nadziei. Należy skupić się na działaniach prowadzących do celu jakim jest intymna relacja z drugą osobą.
Relacje intymne, a zespół Aspergera
Nie istnieje jeden wzorzec funkcjonowania osoby ze spektrum autyzmu w związku. Na kształt danej relacji składają się czynniki związane z cechami temperamentu, wcześniejszymi doświadczeniami, wyznawanymi wartościami, uzyskiwanym wsparciem, sytuacją ekonomiczną i całym mnóstwem innych kwestii. Należy również pamiętać o orientacji hetero-, homo- i biseksualnej oraz szukać partnera odpowiadającego tej orientacji.
Osoby z zespołem Aspergera zwykle doświadczają swojej pierwszej miłości romantycznej wiele lat później, niż ich neurotypowi rówieśnicy. Czerpią przez to wiedzę jedynie z przekazów medialnych, literatury i pornografii.
Diagnoza ZA może różnie wpływać na związek. Neurotypowy partner, który zdobył wiedzę o ZA może odczuwać mniejszy stres w życiu codziennym, a partner z ZA może zrozumieć swoiste poczucie niedopasowania. Sara Hendrickx przytaczając słowa kobiety która otrzymała diagnozę w wieku 31 lat pisze: To wyjaśniło tak wiele kwestii z mojego życia, moje potrzeby, moje wybory i dało mi poczucie, że jestem usprawiedliwiona w byciu taką, jaka jestem. Pozwoliło łatwiej wchodzić w relacje z ludźmi, ponieważ teraz wiem, dlaczego to sprawia mi trudność. Wiem, co może mi pomóc i co nie działa. Jestem bardziej akceptująca. Niektórzy neurotypowi partnerzy jednak są przekonani, że po diagnozie wszelkie wysiłki związane z polepszeniem relacji są daremne, bo osoba z ZA po prostu nie przeskoczy tej przeszkody.
Partnerzy i partnerki osób z zespołem Aspergera
Część osób z ZA nawiązują bliskie relacje z partnerami z diagnozą z ZA ale dużą część związków stanowią pary mieszane (osoba z ZA z osobą neurotypową).
Tony Attwood, brytyjski psycholog zajmujący się zaburzeniami ze spektrum autyzmu uważa, że istnieją dwa typy osób które zakochują się w osobach z ASD. Typ pierwszy to osoby prezentujące podobny profil zainteresowań, zdolności, czy doświadczeń, a typ drugi to osoby posiadające naturalne zdolności rozumienia perspektywy innych osób, włączając w to także perspektywę kogoś ze spektrum autyzmu.
Te ekstremalnie neurotypowe osoby mogą przyciągać osoby z ZA, które szukają zrozumienia i pomocy w sytuacjach społecznych oraz w radzeniu sobie z emocjami.
Kryteria wyboru którymi kieruje się osoba z zespołem Aspergera mogą być zupełnie inne niż te, które bierze pod uwagę osoba neurotypowa. Peter Schmidt, autor książki Kaktus na Walentynki zanim uznał, że jego ukochana jest odpowiednią dla niego partnerką przeprowadził testy kontrolne obejmujące m.in. test tańca, test samolotowy i test zdatności do tropików. Uzyskawszy wystarczającą liczbę punktów, Martina (żona) zaliczyła testy.
Maxine Aston specjalizująca się w pracy z osobami z ZA uważa, że seks nie jest najważniejszym czynnikiem wśród tych, które są brane pod uwagę ale nabiera on znaczenia kiedy osoba ma specyficzne preferencje seksualne.
Sara Hendrickx twierdzi, że wybór to zwykle bardzo logiczna decyzja. Po co inwestować swój czas w zabieganie o osobę która wprawdzie nam się podoba ale od początku nie jest nami zainteresowana, skoro może nic z tego nie wyjść? Czasami kryterium bywa jednak zaskakujące: Jako nastolatka wybierałam partnerów losowo. Mojego męża wybrałam, dlatego, że miał świetnie wyposażoną siłownię i chciałam z niej korzystać.
Związek, seks i stres
Badania wskazują, że kwestie związane z intymnością, randkowaniem, seksem i małżeństwem są jednym z największych stresorów w życiu osób z ZA. Maxine Aston wykazała, że ponad 60% związków w których co najmniej jedna osoba ma ASD jest nieusatysfakcjonowana swoim życiem seksualnym. Wiele par (45-50%) żyje w celibacie. Oczywiście nie jest to regułą, bo część związków mówi o szczęściodajnym i satysfakcjonującym życiu seksualnym.
Nie każda osoba z zespołem Aspergera chce wejść w związek. Może to wynikać z faktu bycia osobą aseksualną ale może być też po prostu wyborem osoby z ASD.
E. Boresow o swoim doświadczeniu pisze: Ja chcę być przyjaciółką i mieć przyjaciół […]. Jestem też koleżanką dla osób w grupie, jestem studentką dla nauczycieli […]. Jestem podwładną szefa. NIE jestem niczyją dziewczyną i to jest dobre dla mnie. Moi rówieśnicy próbują mi wyjaśnić zawiłości randkowania, ale ja nie pojmuję tego, co dla nich jest naturalne. Poza tym, ja akceptuję siebie właśnie taką, jaka jestem.
Sara Hendrickx prowadząc wywiady z licznymi kobietami z ASD odnotowała, że 20% z nich określa siebie jako aseksualne. Odczuwały społeczną presję, żeby związać się z mężczyzną ale same nie miały na to ochoty.
Temple Grandin, znana profesor zoologii, autorka licznych publikacji i osoba ze spektrum autyzmu uważa, że w swoim codziennym życiu potrzebuje szablonów, więc nie wyobraża sobie jak mogłoby w ogóle wyglądać jej życie z drugą osobą, a zwłaszcza wzajemna komunikacja. Poza tym, rozglądając się wokół nie jest w stanie znaleźć choćby jednej osoby z którą mogłaby dzielić życie.
Zbudowanie szczęśliwego, harmonijnego związku opartego na miłości w którym oboje partnerzy czerpią satysfakcję z życia seksualnego to bez wątpienia marzenie większości ludzi na świecie. Jednak nie aż tak wielu, zarówno tych z diagnozą zespołu Aspergera, jak i bez niej ma szansę na jego realizację. Nie lada wyzwaniem okazuje się również samo utrzymanie takiej relacji.
Typowymi miejscami gdzie przyszli partnerzy zwykle nawiązują kontakt są bary, imprezy lub inne spotkania towarzyskie z przyjaciółmi. Właśnie dlatego zrobienie pierwszego kroku w relacji jest tak trudne dla osób z ZA. Nie są to ich ulubione miejsca, bo są zatłoczone, zbyt głośne i wypełnione mnóstwem zapachów. Przez swoją nieśmiałość natomiast zwykle nie są zbyt chętnie zapraszane na wypady z rówieśnikami.
Miejscem w którym wiele osób ze spektrum nawiązuje relacje jest internet. Plusem takiego randkowania w pierwszej fazie jest brak oceny z perspektywy tzw. pierwszego wrażenia, jak miałoby to miejsce na żywo. Można zbudować swoistą więź poprzez e-maile, rozmowy na czacie, czy telefoniczne, żeby w kolejnej fazie doprowadzić do spotkania. Świat wirtualny jest jednak pełen niebezpieczeństw, zwłaszcza gdy rozmówca ma nieuczciwe zamiary.
Jak pomóc osobom z ZA zbudować związek i intymną relację?
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 