autyzm.life i neuroróżnorodni

Neuroróżnorodność Terapia pedagogiczna autyzm niepełnosprawność intelektualna objawy rewalidacja IPET grafomotoryka umiejętności społeczne emocje scenariusze zajęcia sensoryka logopedia arkusze historyjki ASD

Reklamy

Reklamy
Rzucanie woreczkami to kolejna zabawa sensoryczno-motoryczna. Proste sekwencje ruchów ćwiczą/pobudzają niezbędne obszary sensoryczne u dzieci z problemami neurologicznymi i często dają wiele radości, wiedzą o tym terapeuci zajęciowi i nie tylko…
Po co?

„Jak już wcześniej wspominałam, dzieci z zaburzeniami neurologicznymi często majaą problemy z poruszaniem się i umiejętnościami wzrokowymi. Ta aktywność wymaga kilku podstawowych zdolności, takich jak rzucanie z wyczuciem w kierunku. Każdy z opisanych poziomów trudności zapewnia coraz więcej wyzwań układowi planowania motorycznego i rozwija umiejętności wzrokowe […]

Rekwizyty:
  • 6 woreczków z grochem,
  • kosz
  • krzesło
Sposób zabawy (poziom pierwszy):
  • Ustaw kosz w odległości około półtora metra od krzesła. Niech dziecko chodzi wokół krzesła, a gdy stanie przednim, niech wrzuca woreczki do kosza. Stopniowo zwiększaj odległość miedzy koszem a krzesłem.
Sposób zabawy (poziom drugi):
  • Dziecko idzie po linii prostej (lub po ósemce) na odległość około 3 metrów od kosza i próbuje wrzucać do niego woreczki.
Sposób zabawy (poziom trzeci):
  • Dziecko stoi w miejscu, a ktoś przesuwa kosz (albo w linii prostej, albo po ósemce). Zadaniem dziecka jest wrzucanie woreczków do ruchomego kosza.
Sposób zabawy (poziom czwarty):
  • Dziecko stoi w odległości około 3 metrów od kosza i zaczyna iść po linii prostej, a ktoś porusza koszem po równoległej linii.
Reklamy
Cel:
  • Planowanie motoryczne – ta aktywność ćwiczy ostatnią fazę ruchu (planowania motorycznego), czyli fazę realizacji. Zabawa wymaga bardziej zaawansowanej aktywności ruchowej, ponieważ dziecko musi umieć rzucić woreczek z odpowiednią siłą oraz odwrócić się we właściwym kierunku.
  • Umiejętności wzrokowo-ruchowe – ta aktywność wymaga rzucania woreczkiem na podstawie zmieniających się parametrów wzrokowych (długość i kierunek).
  • Śledzenie wzrokiem – podczas zabawy dziecko musi śledzić wzrokiem poruszający się obiekt, podczas gdy samo stoi w miejscu, oraz umieć skoncentrować się na nieruchomym obiekcie, podczas gdy samo jest w ruchu. Na końcu musi śledzić wzrokiem obiekt, podczas gdy i ono o obiekt znajdują się w ruchu.
  • Skupienie wzroku – skupienie się na koszu musi trwać na tyle długo, by zrozumieć, gdzie znajduje się cel” (Delaney, 2016).

źródło: Tara Delaney: 101 ĆWICZEŃ, GIER I ZABAW DLA DZIECI Z AUTYZMEM…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2016

Reklamy

#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia

Reklamy
Reklamy

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.

%d blogerów lubi to: