Rzucanie woreczkami to kolejna zabawa sensoryczno-motoryczna. Proste sekwencje ruchów ćwiczą/pobudzają niezbędne obszary sensoryczne u dzieci z problemami neurologicznymi i często dają wiele radości, wiedzą o tym terapeuci zajęciowi i nie tylko…
Po co?
„Jak już wcześniej wspominałam, dzieci z zaburzeniami neurologicznymi często majaą problemy z poruszaniem się i umiejętnościami wzrokowymi. Ta aktywność wymaga kilku podstawowych zdolności, takich jak rzucanie z wyczuciem w kierunku. Każdy z opisanych poziomów trudności zapewnia coraz więcej wyzwań układowi planowania motorycznego i rozwija umiejętności wzrokowe […]
Rekwizyty:
- 6 woreczków z grochem,
- kosz
- krzesło
Sposób zabawy (poziom pierwszy):
- Ustaw kosz w odległości około półtora metra od krzesła. Niech dziecko chodzi wokół krzesła, a gdy stanie przednim, niech wrzuca woreczki do kosza. Stopniowo zwiększaj odległość miedzy koszem a krzesłem.
Sposób zabawy (poziom drugi):
- Dziecko idzie po linii prostej (lub po ósemce) na odległość około 3 metrów od kosza i próbuje wrzucać do niego woreczki.
Sposób zabawy (poziom trzeci):
- Dziecko stoi w miejscu, a ktoś przesuwa kosz (albo w linii prostej, albo po ósemce). Zadaniem dziecka jest wrzucanie woreczków do ruchomego kosza.
Sposób zabawy (poziom czwarty):
- Dziecko stoi w odległości około 3 metrów od kosza i zaczyna iść po linii prostej, a ktoś porusza koszem po równoległej linii.

Cel:
- Planowanie motoryczne – ta aktywność ćwiczy ostatnią fazę ruchu (planowania motorycznego), czyli fazę realizacji. Zabawa wymaga bardziej zaawansowanej aktywności ruchowej, ponieważ dziecko musi umieć rzucić woreczek z odpowiednią siłą oraz odwrócić się we właściwym kierunku.
- Umiejętności wzrokowo-ruchowe – ta aktywność wymaga rzucania woreczkiem na podstawie zmieniających się parametrów wzrokowych (długość i kierunek).
- Śledzenie wzrokiem – podczas zabawy dziecko musi śledzić wzrokiem poruszający się obiekt, podczas gdy samo stoi w miejscu, oraz umieć skoncentrować się na nieruchomym obiekcie, podczas gdy samo jest w ruchu. Na końcu musi śledzić wzrokiem obiekt, podczas gdy i ono o obiekt znajdują się w ruchu.
- Skupienie wzroku – skupienie się na koszu musi trwać na tyle długo, by zrozumieć, gdzie znajduje się cel” (Delaney, 2016).
źródło: Tara Delaney: 101 ĆWICZEŃ, GIER I ZABAW DLA DZIECI Z AUTYZMEM…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2016
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia

- Pakiety lekcyjne
- Ćwiczenia percepcji czuciowej – autyzm
- Scenariusze zajęć prowadzonych metodą Montessori – autyzm
- Sensoryczny robot – zmysł wzroku i planowanie motoryczne, zabawa ASD
- Dzień Dinozaura – Dinozaurowy poranek – zabawa sensoryczna dla dzieci ze spektrum autyzmu
- Kształtowanie obrazu i schematu własnego ciała. Usprawnianie układu dotykowego SI, spektrum autyzmu
- Stymulacja układu przedsionkowego. Doskonalenie obustronnej koordynacji – scenariusz zajęć
- Dopasuj dźwięk – zabawa sensoryczna
- W świecie zmysłów – proste zabawy sensoryczne
- Czym jest orientacja przestrzenna i jak najprościej ćwiczyć ją u dzieci
