WSTĘP
Wśród uczniów polskich szkół znajduje się wiele dzieci z różnymi zaburzeniami rozwoju. Są to przeważnie dzieci upośledzone w stopniu lekkim i różnice w ich rozwoju są mało dostrzegalne , w stosunku do ich rówieśników o prawidłowym rozwoju.
Ich braki dotyczą głównie sprawności intelektualnej, przez co napotykają wiele trudności przy opanowaniu programu szkolnego. Mają braki w wiadomościach i umiejętnościach z zakresu różnych przedmiotów szkolnych, zwłaszcza języka polskiego i matematyki.
Upośledzenie umysłowe wiąże się także ze specyficznym sposobem zachowania.
Dziecko upośledzone może nie potrafi tak dobrze czytać, liczyć czy wypowiadać się, ale tak jak inne dzieci ma prawo być pełnoprawnym członkiem wspólnoty szkolnej.
DIAGNOZA
Na podstawie badań specjalistycznych stwierdzono upośledzenie umysłowe lekkiego stopnia.
Chłopiec poprawnie definiuje nieliczne pojęcia odwołując się do konkretnych cech ich odpowiedników, przyswoił podstawowe informacje na temat otaczającego świata, rozumie jedynie proste zasady obowiązujące w sytuacjach życia codziennego, potrafi porównać kilka znanych przedmiotów pod względem konkretnych cech.
Nie radzi sobie z wykonywaniem nawet prostych zadań arytmetycznych podawanych słownie, ujmowaniem związków przyczynowo – skutkowych na podstawie obrazków. Jest mało spostrzegawcze, duży problem sprawia mu scalanie materiału przestrzennego. Wolne jest tempo uczenia się wzrokowo – ruchowego.
Znacznie opóźniony jest rozwój percepcji wzrokowej i koordynacji wzrokowo – ruchowej.
W pisaniu z pamięci i ze słuch uczeń popełnia liczne błędy dotyczące zapisu wyrazów ze zmiękczeniami, pojedyńczo opuszcza znaki diakrytyczne.
Poziom graficzny pisma jest zaburzony; litery są niekształtne, nie utrzymane w liniaturze zeszytu, nieprawidłowo łączone, nadmiernie ściśnięte.
Czyta na poziomie głosowania wyrazów w szybkim tempie, popełnia pojedyncze błędy w syntezie wyrazów, dobrze rozumie przeczytany samodzielnie tekst.
Z zakresu matematyki uzupełnienia i utrwalenia wymagają następujące treści: liczenie pieniędzy ( wiadomości praktyczne ), dodawanie i odejmowanie liczb dwucyfrowych, rozwiązywanie zadań z treścią.
Podstawą opracowania indywidualnego programu zajęć rewalidacyjnych
dla ucznia klasy VI były zalecenia zawarte w orzeczeniu
wydanym przez Powiatową Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną .
W pracy z dzieckiem szczególną uwagę należy zwrócić na:
