21 kwietnia Światowy Dzień Kreatywności i Innowacji

Międzynarodowy Dzień Kreatywności i Innowacji to czas, kiedy organizowane są różne wydarzenia propagujące nowoczesne oraz oryginalne rozwiązania. Szczególnie młodych ludzi warto zachęcać do używania wyobraźni i wymyślania nowych rzeczy. Tylko w ten sposób ludzkość będzie się cały czas rozwijać.

„Kreatywność to wymyślanie, eksperymentowanie, ryzykowanie, łamanie zasad, popełnianie błędów, dobra zabawa”.
Mary Lou Cook

Kilka ćwiczeń, które pomogą Ci rozwinąć kreatywność:

1. Zastanów się co by było gdyby?
a) drzewa rosły do góry nogami,
b) żaby latały,
c) żarówki świeciły na czarno.

2. Wymyśl jak największą liczbę zastosowań:
a) deski,
b) szpilki,
c) cegły.

3. Wyspa
Wyobraź sobie, że wyruszasz na tydzień na „bezludną wyspę”. Masz kilka minut, żeby zdecydować, co ze sobą zabierzesz. Możesz wybrać tylko 3 przedmioty. Wybrane? To teraz zastanów się, w jaki nieoczywisty sposób wykorzystasz te przedmioty.

4. Portret – collage

Przygotuj kartkę, stare gazety oraz klej.
Przejrzyj gazety, wydrzyj z nich wszystkie elementy, które do Ciebie pasują (obrazują np.: Twój charakter, zainteresowania itp.). Następnie stwórz z nich collage (źródło: sp-2.pl).

Ćwiczenie: Płynnie myśleć

Przypominam, że płynność myślenia to zdolność generowania
w krótkim czasie wielu rozwiązań (idei, pomysłów) określonego
problemu. Znaczenie płynności w myśleniu twórczym jest bardzo duże, bowiem im więcej potrafimy wymyślić rozwiązań problemu, tym istnieje większe prawdopodobieństwo, że wpadniemy na naprawdę twórczy pomysł (zaskakujący, oryginalny, nietypowy i sensowny zarazem). Oto zadanie, które łatwo uruchamia tę ważną sprawność twórczą.

Prosimy, by uczestnicy treningu wypisali (możemy też zrobić „rundkę” w kole) nazwy wszystkich przedmiotów, które są jednocześnie (wybieramy kilka przykładów):
• pomarańczowe i okrągłe;
• delikatne i zielone;
• okrągłe i mniejsze od piłki siatkowej;
• gorące i niesmaczne;
• trwałe i zimne;
• krótkie i drogie;
• małe i egzotyczne;
• zanikające i tanie;
• błyszczące i śmieszne;
• ekologiczne i brzydkie

źródło: aps.edu.pl

Kreatywne twórcze zajęcia scenariusze warsztaty zabawy ćwiczenia

• Dzień Marzyciela – przykłady zajęć, inspiracje, scenariusze
• Kolorowanki z numerami
• Jestem kreatywny – wychodzą poza schemat – scenariusz zajęć
• Scenariusz zajęć rozwijających zdolności twórcze u uczniów szkół podstawowych
• Program zajęć kształtujących kreatywność w klasach przysposabiających do zawodu
• Elastyczność, oryginalność, płynność myślenia i wyobraźnia – zajęcia
• Zwierzak z mojej wyobraźni – scenariusz zajęć
• Kreatywność – dysleksja i autyzm
• Staję się kreatywny – scenariusz zajęć
• Zabawy manualne
• Rysujemy kwiatki krok po kroku
• Rysowanie i pisanie – sensoryka, komunikacja, autyzm
• ASD – tworzenie gier planszowych

Rozwijanie myślenia twórczego

Temat zajęć: Kto pyta nie błądzi…

Autor opracowania: Aleksandra Gajda

Cele:
• Rozbudzanie ciekawości poznawczej uczniów
• Wzmacnianie kompetencji dotyczących dostrzegania problemów edukacyjnych i naukowych;
• Nabywanie umiejętności formułowania pytań dywergencyjnych i konwergencyjnych;
• Wzmacnianie płynności myślenia uczniów
• Rozbudzanie wyobraźni
Metody:
Dyskusja, metody aktywizujące, pogadanka dydaktyczna, drama
Środki dydaktyczne: Kartki A4, kredki, arkusze papieru z podanymi słowami;
flamastry: czerwony, zielony, granatowy, kredki itp.
Formy pracy:
Praca jednostkowa, grupowa i zbiorowa
Zasady ogólne:
Zajęcia mające na celu rozwijanie potencjału twórczego warto realizować w oparciu o zasady pomocy w tworzeniu. Na początku pierwszych zajęć warto stworzyć z grupą kontrakt grupowy, do którego prowadzący wraz z grupą będą mogli odwoływać się przez kolejne spotkania zadaniem prowadzącego jest zachęcanie uczestników do wychodzenia poza schematy myślenia
oraz wzmacnianie w nich motywacji wewnętrznej, przy unikaniu standardowego motywowania zewnętrznego np. za pomocą nagród i kar.

Przebieg zajęć:

Zadanie 1. Jak mam na imię
(aut. Ewa Tworek)
• Uczestnicy wraz z osobą prowadzącą siadają w kręgu. Prowadzący zaczyna zabawę, uderzając rytmiczne o uda oraz klaszcząc z jednoczesnym wypowiedzeniem swojego imienia, np. E –(uderzenie o uda), wa – (klaśnięcie w dłonie).
• Następna osoba powtarza usłyszane imię, uderzając o swoje uda – E, oraz klaszcząc – wa i dodaje swoje imię wymawiając rytmicznie i klaszcząc w dłonie. Każda kolejna osoba powtarza imię poprzednika a następnie sylabizuje własne imię. Zabawa toczy się po okręgu, do momentu aż wszyscy uczestnicy wezmą w niej udział.

Uwaga: Celem zadania jest przypomnienie imion uczestników oraz zwiększenie energii grupowej, aby zwiększyć trudność można umówić się z uczestnikami na stopniowe zwiększanie tempa klaskania i uderzania.

Zadanie 2. Opisujemy innych
(aut. Góralski, A. (2010). Reguły treningu twórczości, Warszawa: APS, s. 24)
• Uczestnicy dzielą się w pary odliczając do dwóch. Osoba prowadząca prosi, aby każdy uczestnik przygotował się do przedstawienia towarzysza. Każda osoba z pary ma dwie minuty na to, aby dowiedzieć się o partnerze jak najwięcej. Zadając pytania uczestnicy powinni zwracać uwagę, aby prowadziły one do rzetelnej i wyczerpującej prezentacji.
• Następnie uczestnicy przystępują do opisu partnerów. Ważne jest, aby pozwolić osobie opisywanej na wprowadzenie tylu uściśleń, ile uzna za stosowne.

Uwaga: Oprócz głębszego poznania współuczestników zajęć, to zadanie rozwija również myślenie pytajne, dlatego ważne jest, aby znaleźć na nie czas w realizowanym scenariuszu.

Zadanie 3. Na nocną zmianę
(aut. Lewandowska-Walter A., Radziwiłowicz W., Srokowski Ł. Podręcznik trenera odysei umysłu , s. 61)
• Uczestnicy siedzą w kręgu. Prowadzący zadaje pytanie: „kto lub co pracuje na nocną zmianę”. Zadaniem każdego uczestnika jest udzielić odpowiedzi. Należy uświadomić dzieciom, że szukamy nie tylko osób i zawodów, ale także metaforycznego ujęcia odpowiedzi. Warto zatem by prowadzący modelował odpowiedź udzielając jej w sposób niestereotypowy np. „księżyc świecący w nocy, czy trawa która rośnie cały czas”. Jeśli uczestnicy wyprodukują bardzo dużo pomysłów można zrobić kolejną turę odpowiedzi.
Uwaga: Mimo, że zadanie ma formę rozgrzewki twórczej, jest dobrym stymulatorem myślenia metaforycznego, warto więc zachęcać uczestników do poszukiwania odpowiedzi niestereotypowych.

Zadanie 4. Funkcjonalne przedmioty bez nazw
(aut. Nęcka, E. (2005). Trening Twórczości. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne, s. 58)
• Grupę należy podzielić na cztery zespoły, np. poprzez odliczanie od 1 do 4. Zadaniem każdego zespołu jest wybranie jakiegoś obiektu/przedmiotu użytkowego i wypisanie na kartce wszystkich jego funkcji – nie zdradzając nazwy przedmiotu. Następnie zespoły wymieniają się kartkami.
• Zadaniem zespołów, które otrzymały kartkę jest narysowanie przedmiotu który by spełniał wymienione funkcje. Następnie kartki wracają do autorów. Zespoły sprawdzają czy inni uczestnicy dobrze odgadli ich przedmiot.
• Warto podsumować ćwiczenie nawiązując do tego na ile nasze wymienione funkcje były bliskie danym przedmiotom a na ile podane funkcje były zbyt abstrakcyjne by inni mogli wpaść na to jaki to przedmiot.

Uwaga: Ćwiczenie można zamiennie poprowadzić z opisywaniem słownym funkcji danych przedmiotów. Wtedy grupy zastanawiają się jakie funkcje pełni wybrany przedmiot a później głośno o tym opowiadają na forum podczas, gdy inni uczestnicy zgadują o jaki przedmiot chodzi.

Zadanie 5. Dwadzieścia pytań
(aut. Szmidt, K.J. (2008). Trening Kreatywności. Wydawnictwo Helion, s 65)
• Prowadzący czyta na głos zdanie: „W każdej wiosce można zobaczyć te dziwne ślady”. Następnie zapisuje je w widocznym miejscu, np. na tablicy w taki sposób, aby każdy uczestnik mógł je widzieć.
• Zadaniem uczestników jest, wcielić się w rolę detektywów, którzy muszą zebrać jak najwięcej informacji na temat owych śladów. W tym celu uczestnicy zajęć muszą wymyślić łącznie dwadzieścia pytań dotyczących podanego zdania. Tworzenie pytań odbywa się w formie burzy mózgów, tzn. uczestnicy na forum wypowiadają pytania, a prowadzący zapisuje je na arkuszu papieru lub tablicy.

Uwaga: Burza mózgów jako forma pracy z grupą służy wymyślaniu dużej liczby pomysłów, i obowiązują w niej określone reguły. Podczas wymyślania odpowiedzi (w tym przypadku pytań)należy powstrzymać się od ich wartościowania, oceny. Każdy pomysł jest dobry i każdy zasługuje na zapisanie. Zadanie to rozwija także płynność myślenia, zatem jeżeli pytań będzie więcej niż 20 nie należy ograniczać dzieci ale pozwolić im na dalsze tworzenie.

• Pinezki i gumki – motoryka mała SI*
• Sypkie obrazy – zabawy dotykowe SI*
• Kanał rynnowy – zabawa sensoryczna
• Jako i puszki – inspiracje świąteczno-sensoryczne
• Spinacze na kieliszki – motoryka mała SI
• Różne faktury – zabawy dotykowe
• Klamerki na puszki – motoryka mała SI
• Nauka wycinania – proste techniki*
• Lepienie z ciastoliny – motoryka mała/dotyk
• Smaki – lubię, nie lubię
• Zawody w segregowaniu nasion – SI
• Zakupy – zabawa sensoryczno-społeczna
• Plastikowe butelki – zabawa SI
• Śliskie kształty – zabawa SI
• Pocałuj lustro – zabawa SI
• Zabawy z pianką do golenia – SI

Zadanie 6. Pięć pytań
(aut. Biela, A. (2015). Trening kreatywności, jak pobudzić twórcze myślenie, Warszawa: Samo Sedno, s. 103, czas 15 minut)
• Prowadzący dzieli grupę na trzy zespoły odpowiadające kolorom flamastrów ułożonych na stołach: czerwony, zielony, granatowy. Następnie prowadzący przypomina uczestnikom czym jest pytanie, jakim znakiem interpunkcyjnym się kończy i każdemu zespołowi wręcza kartkę z wyrazami.
• Zadaniem każdego zespołu jest ułożenie pięciu pytań dotyczących każdego wyrazu widniejącego na karcie (sześć, czerwony, pomidor, sztuka) i zapisanie ich na otrzymanych kartach. Następnie zespoły kolejno prezentują swoją pracę, wybierając po jednym przedstawicielu, który przeczyta ułożone pytania.

Uwaga: Stoły powinny być ustawione w trzy zespoły. W powyższym zadaniu stymulowana jest umiejętność myślenia pytajnego, innym jego wariantem może być wprowadzenie elementu rywalizacji i zachęcenie uczestników do tego, aby w określonym czasie ułożyli jak najwięcej pytań do podanych wyrazów. Wówczas będzie możliwy wybór najbardziej oryginalnego
pytania, z dużej puli pomysłów.

Zadanie 7. Na czas
(aut. Bieluga, K. (2009). Rozpoznawanie i stymulowanie cech inteligencji oraz myślenia twórczego w domu i szkole, Kraków: Impuls, s. 57)
• Uczestnicy losują kartki, a następnie dobierają się w grupy odpowiadające
wylosowanym wyrazom: (zwierzęta, przedmioty, rośliny, ludzie). Zajmują miejsce przy odpowiednio oznaczonym stole w zależności od wylosowanego wyrazu. Następnie zespoły wybierają sekretarza, przy każdym wykonywanym zadaniu powinna to być inna osoba.
• Prowadzący rozkłada koperty z zadaniami (treść zadań poniżej) na stołach, na każdym stole po jednej kopercie. Każdy zespół ma dwie minuty na wykonanie zadania, po upływie tego czasu prowadzący informuje uczestników, że należy przesiąść się do stolika z prawej strony. Zadanie kończy się po upływie ośmiu minut, kiedy wszystkie zespoły będą miały szansę wykonać wszystkie cztery zadania.

1. Napisz jak najwięcej wyrazów- rymów do słowa „Halinka” /2 minuty
2. Określ jednym wyrazem, co to znaczy „złote serce”. Podaj jak najwięcej określeń / 2minuty

3. Napisz jak największą liczbę zastosowań szklanki. /2 minuty
4. Co by było gdyby w Polsce zawsze było lato? /3 minuty

Uwagi: zadanie to wprowadza uczestników w pracę grupową, umożliwia pełnienie różnych ról w grupie, lider, sekretarz, uczestnik. Należy wcześniej ułożyć stoły w cztery grupy i oznaczyć je odpowiednio oraz przygotować koperty z zadaniami.

Zadanie 8. Pytania do obrazka
(aut. Szmidt, K.J. (2008). Trening Kreatywności. Wydawnictwo Helion, s. 82)
• Każdy uczestnik losuje kartę obrazkową (o niejednoznacznej zagadkowej treści) . Prowadzący prosi aby uczestnicy wymyślili jak najwięcej pytań, dotyczących wylosowanego obrazka. Uczestnicy siedząc w kręgu, kolejno dzielą się na forum swoimi pytaniami i pokazują wylosowany obrazek.

Uwaga: W innej formie zadania można rozdać kartki i długopisy by uczestnicy mogli zanotować pytania. Można dzięki temu przeprowadzić fazę odpowiadania to w formie rund, w których uczestnicy podają po jednym pytaniu, aż do ich wyczerpania. Zadanie to, podobnie jak
trzy powyższe zadania rozwija myślenie pytajne, może być potraktowane jako zadanie dodatkowe bądź przeprowadzone wymiennie z zadaniami 5, 6 lub 7

Zadanie 9. Sześć myślowych kapeluszy
(aut. De Bono, E (1996). Sześć kapeluszy, czyli sześć sposobów myślenia, Medium)
• Uczestnicy dzielą się na 6 kolorowych zespołów losując małe kartki w kolorach kapeluszy. Następnie każdy zespół wykonuje kapelusz, który odpowiada jego kolorowi i ozdabia dzieło kolorowymi kółkami. Po wykonaniu kapeluszy uczestnicy siadają na krzesłach w półkolu, tak, aby widoczna była tablica na której asystent (biały kapelusz) będzie zapisywać argumenty.
• Prowadzący objaśnia zasady zadania oraz znaczenie kolorów na kapeluszach a następnie przykleja opis na każdym z nich: KAPELUSZ BIAŁY- FAKTY, KAPELUSZ

CZERWONY- EMOCJE, KAPELUSZ CZARNY-PESYMIZM, KAPELUSZ ŻÓŁTY-
OPTYMIZM, KAPELUSZ ZIELONY- MOŻLIWOŚCI, KAPELUSZ NIEBIESKI-
KIEROWANIE.

Prowadzący zakłada BIAŁY kapelusz i przedstawia sytuację
problemową
• Wczoraj miałam następujące zdarzenie. Kiedy wieczorem wracałam ze spaceru z psem usłyszałam cichutkie miauczenie. Zaczęłam rozglądać się po otoczeniu i doszłam do wniosku, że odgłos dochodzi z krzaków, które są po drugiej stronie mojej osiedlowej drogi. Kiedy podeszłam i rozchyliłam je, zobaczyłam zwiniętego w kulkę małego kotka. Był prześliczny cały rudy. Musiałam odprowadzić psa do domu, ponieważ zrobił się dość niespokojny, a sama wróciłam do kota. Wzięłam go na ręce, a on wtulił się we mnie. Nie mogłam go tak zostawić. Wzięłam do domu, ale mój pies nie lubi kotów.
Zrobiłam więc kotu posłanie w piwnicy. Teraz mam problem, czy zatrzymać kota, czy go komuś oddać? Ciągle o tym myślę. Pomóżcie mi podjąć decyzję.

• Prowadzący zakłada niebieski kapelusz i prosi, aby uczestnicy zakładając żółty kapelusz powiedzieli: Dlaczego powinnam zatrzymać kota w domu i jakie mogą być tego korzyści? Jednocześnie prosi o zgłoszenie się osoby do pisania argumentów/biały kapelusz/
• Dziecko, które chce przedstawić swój argument zakłada żółty kapelusz, po zakończonej wypowiedzi kapelusz przekazuje kolejnej osobie. Następnie odkładamy żółty kapelusz i szukamy argumentów w czarnym kapeluszu
• Po takiej negatywnej argumentacji stwierdzam, że nie mogę kota zostawić w domu i proszę, abyście wkładając zielony kapelusz podali jakieś rozwiązania zaistniałej sytuacji.
• Wybieramy pomysł i w czerwonym kapeluszu sprawdzamy jak podobają się nam pomysły. Jeśli pojawi się problem z realizacją tego pomysł znów zakładamy zielony kapelusz podając rozwiązania, które sprawdzamy w czerwonym kapeluszu.

Uwaga: Podsumowaniem zadania może być wspólne napisanie ogłoszenia przez cała grupę, w którym zostaną zawarte informacje, że znaleziono kota, lub, że kot poszukuje nowego domu.

Jako ewaluację warto wykorzystać metodę kończenia zdań. W tym celu prowadzący pisze na
szarym papierze początki zdań: Dziękuję za…… Proszę o więcej……… Nie lubię……….., zadaniem uczestników jest ich dokończenie.

źródło: aps.edu.pl

#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia