autyzm.life

Przyjaciel przychodzi do mnie do domu

Zabawa z przyjacielem może przynosić radość dzieciom autystycznym.

Niektóre dzieci autystyczne chcą mieć przyjaciół, ale nie wiedzą, jak ich zdobyć. Mogą też próbować bawić się z kimś, ale nie jest to przyjemne.

Podkreślę zdanie mówiące prawdę o mnie

• Chcę pójść do przyjaciela do domu.
• Wolałbym się raczej bawić sam w domu.
• Chcę, żeby przyjaciel przyszedł do mnie do domu. Mogę się przygotować, kierując się poniższą listą:

1. Zapraszam przyjaciela do domu na godzinę lub dwie.
2. Zanim mój przyjaciel przyjdzie, mój rodzic i ja sporządzamy listę rzeczy, jakie możemy robić (Łącznie z jedzeniem przekąsek!).
3. Niektórymi rzeczami na liście będą moje szczególne zainteresowania, a innymi – szczególne zainteresowania mojego przyjaciela.
4. Mój przyjaciel i ja będziemy po kolei wybierać pozycje z listy, decydując się na to, co będziemy robić. Możemy poświęcić 5-10 minut na każdą decyzję. (Można podać inną liczbę minut: ………………………. ).
5. Mój rodzic może z wyprzedzeniem sporządzić dla mnie i mojego przyjaciela listę, którą będziemy się kierować.
6. Ostatnią rzeczą, jaką zrobimy, będzie to, co wybierze mój przyjaciel, ponieważ jest gościem w moim domu. To życzliwy sposób na zakończenie wizyty.

Dogadywanie się z przyjacielem

Przyjaciel zazwyczaj się ze mnie nie naśmiewa. Prawdziwy przyjaciel jest dla mnie miły. Ja też staram się być miły dla mojego przyjaciela.

Lubię mojego przyjaciela, ale czasami możemy się ze sobą nie zgadzać w kwestii tego, co robić. Czasem chcemy robić różne rzeczy.

Możemy zrobić tak, żebyśmy oboje dobrze się bawili. Możemy kierować się listą: „Jak dogadać się ze sobą”:

1. Jeśli się pokłóciliśmy, oboje mówimy: „Przepraszam”.
2. Później mówimy: „Teraz pobawimy się razem”.
3. Napiszemy listę rzeczy, jakie lubię robić.
4. Napiszemy listę rzeczy, jakie mój przyjaciel lubi robić.
5. Napiszemy nową listę: „Rzeczy, jakie chcemy robić razem”.

Jeśli są rzeczy, które ja chcę robić, ale mój przyjaciel nie, to nic złego się nie dzieje. Mogę zrobić te rzeczy później sam albo z kimś innym. Dobrzy przyjaciele uczą się dogadywać (Faherty, 2016).

źródło: C. Faherty, Autyzm… Co to dla mnie znaczy?…, WUJ, Kraków 2016

fot. sylwiaiwan.com