Ból jest nieprzyjemnym wrażeniem zmysłowym i emocjonalnym związanym z rzeczywistym lub potencjalnie możliwym uszkodzeniem ciała.
Ból (łac. dolor; gr. ἄλγος algos, ὀδύνη odynē) – według definicji Międzynarodowego Towarzystwa Badania Bólu subiektywnie przykre i negatywne wrażenie zmysłowe i emocjonalne, powstające pod wpływem bodźców (tzw. nocyceptywnych) uszkadzających tkankę lub zagrażających jej uszkodzeniem. Ból jest odczuciem subiektywnym, dlatego jest nim wszystko to, co chory w ten sposób nazywa, bez względu na obiektywne objawy z nim związane. Receptorami bólowymi są nocyceptory.
Odczucie bólu wyzwala również każdy supramaksymalny bodziec specyficzny dla danego receptora, np. silny impuls świetlny powoduje ból gałek ocznych, silny bodziec akustyczny powoduje ból lokalizowany w uchu. W psychologii ból jest uważany za popęd uruchamiający odpowiednie formy zachowania się zwierzęcia, które prowadzą, często przez uczenie się, do usunięcia się spod działania lub do uniknięcia bodźca bólowego.
Bólowi towarzyszy pobudzenie układu nerwowego współczulnego (przyspieszenie czynności serca, wzrost ciśnienia tętniczego) i wzmożenie wydzielania niektórych hormonów (np. hormonów kory nadnerczy). Ból ma istotne znaczenie dla rozpoznania i umiejscowienia procesu chorobowego oraz uniknięcia lub zminimalizowania uszkodzenia tkanki. Niepowodzenie w leczeniu bólu ostrego może w niektórych przypadkach doprowadzić do rozwinięcia się stanu bólu przewlekłego.
Przypuszcza się, że ludzie silniej odczuwają ból niż inne zwierzęta, gdyż więzi społeczne są u nich mocniej rozwinięte, w związku z czym dobrą strategią ewolucyjną było sygnalizowanie bólu współplemieńcom. Istnieje wiele rozbieżnych opinii badaczy na temat tego, czy zwierzęta inne niż ludzie odczuwają ból psychiczny oraz jakie jego postacie są w stanie odczuwać.
Istnieje wiele narzędzi pomagających określić nasilenie odczuwanego bólu. Skale oceny stopnia nasilenia bólu możemy podzielić na trzy grupy:
- wizualne – najbardziej popularna jest tzw. skala wzrokowo-analogowa (ang. Visual Analogue Score, VAS). Posługując się linijką długości 10 cm, określa się nasilenie odczuwanego bólu, gdzie „0” oznacza całkowity brak bólu, natomiast „10” najsilniejszy ból, jaki można sobie wyobrazić. Odmianą stosowaną u dzieci jest tzw. The Wong-Baker Faces Pain Rating Scale, przedstawiająca schematy twarzy wyrażających różne nasilenie bólu;
- werbalne – oceniające ból w sposób opisowy. W skalach tego typu chory może opisywać ból, posługując się czterema stopniami: brak bólu, ból słaby, ból umiarkowany, ból silny lub – dodatkowo – stopień piąty: ból nie do zniesienia;
- numeryczne – oceniające ból w skali liczbowej, gdzie „0” oznacza brak bólu, a „10” najsilniejszy ból, jaki chory może sobie wyobrazić.
Dla dzieci, które nie potrafią mówić lub upośledzonych umysłowo przeznaczone są skale behawioralne oceniające ból na podstawie obserwacji zachowania pacjenta[4] na przykład skala FLACC. (źródło: wikipedia.org)
Od bólu przewlekłego do depresji?
Ból przewlekły bywa uznawany za chorobę samą w sobie, ponieważ prowadzi do obniżenia jakości życia oraz zaburzeń fizjologicznych, psychologicznych i społecznych. U chorych z bólem przewlekłym zamiast pobudzenia psychicznego i niepokoju pojawia się obniżenie nastroju i depresja, które mogą przejawiać się drażliwością, zdenerwowaniem, problemami ze snem, brakiem apetytu, zmniejszeniem libido, a nawet obniżeniem progu bólu.
Większość chorych nie jest w stanie pracować zawodowo, zmniejszają się ich dochody i obniża standard życia. Kolejne problemy to obniżenie aktywności fizycznej i nadużywanie leków przeciwbólowych. Ból przewlekły wymaga wielokierunkowego postępowania (źródło: apteline.pl)
Ból
- Bycie przyjacielskim – arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu
- „Ciche” dźwięki, których inni nie słyszą – arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu
- Bycie uprzejmym – arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu
- Zaufanie – arkusz pracy dla ucznia z niepełnosprawnością intelektualną
- Wiara – arkusz pracy dla ucznia z niepełnosprawnością intelektualną i autyzmem
- Na łące – scenariusze zajęć rewalidacyjnych – uwaga, grafomotoryka
- Zajęcia rewalidacyjne – niepełnosprawność intelektualna, materiały
- Kolory – zajęcia integracyjno – percepcyjno – motoryczne – niepełnosprawność intelektualna
- Percepcja wzrokowa – niepełnosprawność intelektualna, rewalidacja
- Zabawy rozwijające dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną
- Ocena opisowa ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim
- Wygrywanie i przegrywanie – arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu
- Uczenie innych o mnie – arkusz pracy dla ucznia z autyzmem
- Wstręt – arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu
- Smutek – arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu
- Nieśmiałość i onieśmielenie – zajęcia i arkusz pracy dla ucznia ze spektrum autyzmu /Zespół Aspergera
- Zakończenie rozmowy – arkusz pracy dla ucznia z autyzmem i Zespołem Aspergera
- Odpowiedzialność, fajne i niefajne czynności – arkusz pracy dla dziecka z autyzmem
#arkusz #asd #Asperger #autyzm #czytanie #dzienniki #edukacja #emocje #grafomotoryka #IPET #komunikacja #lekcja #manualne #mindfulness #motoryka #mowa #niepełnosprawność #niepełnosprawnośćintelektualna #pedagog #percepcja #pisanie #premium #program #przedszkole #psychologia #rewalidacja #scenariusz #scenariusze #schemat #sensoryka #SI #sposoby #społeczne #szkoła #tematyczne #terapia #umiejętności #umiejętnościspołeczne #uwaga #uważność #zabawa #zabawy #zajęcia #zajęciaterapeutyczne #ćwiczenia
autyzm.life i neuroróżnorodni 