Orientacja przestrzenna
Rozumienie stosunków przestrzennych zachodzących pomiędzy przedmiotami i osobami jest niezbędne by poznać i zrozumieć środowisko, które nas otacza. Jest wieloetapowym procesem, przez który przechodzi każde dziecko. Organizowanie dziecku czynności i stawianie go w sytuacjach, które wymagają znajomości pojęć przestrzennych ułatwi mu rozwój orientacji przestrzennej. W trakcie przeprowadzania ćwiczeń orientacji w przestrzeni u dzieci ze spektrum autyzmu warto wykorzystywać przedmioty z najbliższego otoczenia. Należy bazować na zmyśle wzroku, słuchu oraz na koordynacji wzrokowo – ruchowej.
Ćwiczenia rozwijające umiejętność orientacji przestrzennej powinny znajdować odbicie w codziennych czynnościach, zabawach i podczas pracy terapeutycznej. Niezbędna jest baza w postaci stymulacji:
- percepcji wzrokowej,
- percepcji słuchowej,
- koordynacji ruchowo – wzrokowej,
- motoryki dużej,
- motoryki małej.
Schemat własnego ciała
Pierwszym etapem poznania czym jest orientacja w przestrzeni jest uświadomienie dziecku schematu własnego ciała – zrozumienie i poznanie jego schematu. To warunek konieczny, dzięki spełnieniu którego dziecko zrozumie i będzie w stanie zrealizować zadania związane z własnym miejscem w przestrzeni, poruszaniem się i określaniem położenia przedmiotów względem siebie.
Ćwiczenia rozwijające schemat własnego ciała mają na celu:
- kształtowanie świadomości własnego ciała,
- rozwijanie poczucia bezpieczeństwa i pewności siebie,
- autoorientację i samokontrolę,
- rozumienie relacji ja – przedmiot,
- wdrożenie do rozumienia stosunków przestrzennych (mamswojswiat.pl)
Scenariusz zajęć diagnozujących dla 6-latków „Mieszkańcy łąki”
Scenariusz zajęć diagnozujących dla 6-latków „Mieszkańcy łąki” w obszarze orientacji w schemacie własnego ciała oraz w kierunkach przestrzennych
Cel główny:
- orientowanie się w schemacie własnego ciała i w kierunkach przestrzennych.
Cele szczegółowe:
Dziecko:
- rozróżnia części swojego ciała, wskazując jego lewą i prawą stronę,
- rozróżnia i prawidłowo wskazuje kierunki w przestrzeni od własnego ciała(w prawo, w lewo, góra, dół, z tyłu, za siebie, przed siebie, z przodu),
- wskazuje kierunki w schemacie ciała kolegi z rozróżnieniem lewej i prawej strony ciała,
- orientuje się na kartce papieru – układa przedmioty zgodnie z poleceniem (połóż przed sobą, połóż za sobą, połóż z lewej strony, połóż z prawej strony),
- porusza się w przestrzeni zgodnie z instrukcją (do przodu, do tyłu, w lewo, w prawo),
- stosuje się do poleceń,
- zaznacza na kartce drogę zgodnie z instrukcją (do przodu, do tyłu, w lewo, w prawo),
- rozwija koordynację wzrokowo-ruchową,
- ćwiczy koncentrację uwagi.
