Patrząc w niebo przywołujemy różne obrazy. Chmury zamieniają się w kłęby dymu a czasem w owce. Innym razem przypominają pływające łódki lub pędzące samochody. Wyobraźnia nie ma granic…
„Niestety większość z nas zapomina o tej prostej przyjemności, więc rzadko bawimy się tak z naszymi maluchami, chociaż jest to wspaniały sposób na zachęcenie do uważnego patrzenia.
Odnajdowanie kształtów na niebie sprawia szczególną satysfakcję, kiedy ktoś inny widzi to samo – na przykład wielkiego królika ze sterczącymi długimi uszami. A jeśli dziecko obok królika widzi też śmiesznego psa z wywieszonym językiem, to możesz dodać jeszcze więcej magii do tej zabawy, wymyślając historie: „Dokąd kica ten królik? Dlaczego ten pies się wygłupia? Gdzie oni mieszkają? Gdzie jest ich mama?
Kiedy następnym razem będziecie wspólnie patrzeć w niebo – na dworze lub przez okno – możesz zamienić zwykłe oglądanie chmur w poszukiwanie kształtów, które dostrzegła inna osoba. Możecie na zmianę przyglądać się niebu i mówić: „Widzę dinozaura – kto jeszcze potrafi go znaleźć?
Patrzenie na chmury jest proste. Jednak to nie tylko cudowny sposób używania wzroku, lecz także świetna recepta na wspólne przeżywanie chwili z ukochaną osobą” (Sher, 2018).
źródło: B. Sher: „Codzienne gry i zabawy dla dzieci…”, HARMONIA UNIVERSALIS, Gdańsk 2018
