Kamerton i korek – zabawa sensoryczna SI – autyzm.life i Neuroróżnorodni

Reklamy

#dźwięk#autyzm#spd#asd#zaipokrewne#ipet#rewalidacja#zajęcia#si

Słyszenie, widzenie i czucie wibracji wpływa korzystnie na kilka zmysłów.
Trzymanie i używanie kamertonu rozwija dyskryminację dotykową, małą motorykę i integrację obustronną.

„W tym multisensorycznym eksperymencie z kamertonem tylko usłyszysz, ale i zobaczysz ów dźwięk. To niemal magia.

Trzymając kamerton za rączkę, uderz jednym zębem widełek o podłogę, o swoją głowę lub kolano. Trzymaj kamerton koło ucha i słuchaj czystego dźwięku.
Powiedz: „To jest kamerton. Kiedy trzymam go blisko ucha, słyszę, jak drga, ale dźwięk, jaki wydaje, jest za cichy, żebyś mógł go usłyszeć. Czy chcesz go usłyszeć?”.
Jeśli dziecko przytaknie, powiedz: „Możesz go usłyszeć, gdy położę jego koniec na stole zaraz po tym, jak go uderzę”. Przyłóż rączkę do stołu albo innego drewnianego mebla. Odgłos, rezonując przez drewno, wypełni całe pomieszczenie.
Powiedz: „Słyszysz już ten dźwięk. A teraz będziesz w stanie go zobaczyć”. Wyciągnij korek i trzymaj nitkę. Znowu uderz w kamerton i wibrującym zębem widełek dotknij swobodnie wiszącego korka. Co się dzieje? Korek tańczy!
Powiedz: „Korek wibruje, kiedy dotyka wibrującego kamertonu. Możesz naprawdę zobaczyć wibracje. Teraz twoja kolej dotknąć korka kamertonem”.

Dotknąć wibrujący kamerton zwisającym korkiem.
Samemu wprawić kamerton w drgania.
Przykładać kamerton do różnych powierzchni. Co się dzieje, kiedy dotknie się nim skóry, włosów, materiału? Pudełka, patelni, stołu? Przy jakiej powierzchni mocniej wibruje, a przy jakiej nieruchomieje?
Zanuć dźwięk a, dopasowując go do a wydawanego przez kamerton (Kranowitz, 2015).

Powiązany film