Uczenie dzieci partnerskiej współpracy wymaga więcej wysiłku niż posadzenie ich obok siebie przy jednym stoliku.

Autystyczny uczeń wymaga znacznie więcej uwagi. „Zdolność myślenia społecznego potrzebna do wzajemnej komunikacji nie jest dla niego naturalna. Pomóż mu być lepszym partnerem w interakcjach, rozbijając tę trudną umiejętność na kilka podstawowych elementów. Powtarzaj je razem z dzieckiem, ucz i zachęcaj do ćwiczeń, aż staną się dla niego oczywiste. Kiedy uczeń opanuje te umiejętności, daj mu wsparcie wizualne w postaci małej karty lub zakładki z przypomnieniem. To dobre zadanie dla całej klasy; nauka bycia dobrym partnerem będzie korzystna dla większości uczniów.

  • Przeczytajcie wspólnie polecenia. Jeżeli macie pytania, możecie zapytać nauczyciela.
  • Słuchaj partnera.
  • Przemyśl opinie partnera na temat zadania.
  • Opowiedz partnerowi o własnych pomysłach.
  • Mówcie na przemian. Bądź cicho, kiedy partner mówi.
  • Skoncentrujcie się na zadaniu do wykonania. Pracując nad wspólnym projektem, nie rozmawiajcie o innych rzeczach i nie mówcie do innych dzieci. Jeśli potrzebujecie pomocy, możecie zwrócić się do nauczyciela” (Notbohm, Zysk, 2016).

źródło: E. Notbohm, V. Zysk: 1001 PORAD DLA RODZICÓWI TERAPEUTÓW…”, WUJ, Kraków 2016